فهرست مقالات Growth stimulator

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - بررسی اثر کودهای حاوی مواد محرک رشد و عناصر کم مصرف بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام ذرت
  فرزاد جلیلی
  به منظور بررسی محلول‌پاشی کودهای حاوی مواد محرک رشد و عناصر کم مصرف بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم ذرت دانه‌ای، آزمایشی در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی شهرستان خوی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل رقم چکیده کامل

  به منظور بررسی محلول‌پاشی کودهای حاوی مواد محرک رشد و عناصر کم مصرف بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم ذرت دانه‌ای، آزمایشی در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی شهرستان خوی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل رقم ذرت در دو سطح (سینگل کراس 704 و ماکسیما) و فاکتور دوم شامل محلول‌پاشی کودهای حاوی محرک رشد در پنج سطح (برکسیل کمبی، آزومین، الیکذر، بیو20گلد و عدم مصرف) بود. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که اکثر صفات مورد مطالعه از جمله ارتفاع بوته، قطر ساقه، وزن خشک ساقه و برگ، تعداد دانه در ردیف، تعداد کل دانه در بلال، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، درصد و عملکرد پروتئین دانه تحت تاثیر تیمارهای مختلف قرار گرفتند. هم‌چنین اثر رقم بر تمامی صفات به‌جز قطر ساقه و درصد پروتئین دانه معنی‌دار شد. بیش‌ترین ارتفاع بوته (1/315 سانتی‌متر)، وزن هزار دانه (2/271 گرم)، عملکرد دانه (9/12 تن در هکتار) و عملکرد پروتئین (96/1 تن درهکتار) از محلول‌پاشی بیو20گلد به دست آمد. بیش‌ترین درصد پروتئین دانه با 38/10 واحد مربوط به محلول‌پاشی کود آزومین بود. در بین ارقام ذرت نیز هیبرید سینگل کراس 704 با 75/12 تن در هکتار بالاترین عملکرد دانه و ذرت ماکسیما با 15/39 درصد بالاترین شاخص برداشت را داشتند. اثر متقابل بین تیمارهای کودی و ارقام ذرت نشان داد که بیش‌ترین عملکرد دانه با 57/13 تن در هکتار مربوط به تیمار محلول‌پاشی کود بیو20گلد با ذرت سینگل کراس 704 و بالاترین شاخص برداشت با 34/36 درصد مربوط به مصرف محرک رشد الیکذر در رقم ماکسیما بود. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده مصرف کود بیو20 گلد و ذرت سینگل‌کراس 704 با داشتن بالاترین عملکرد دانه جهت محلول‌پاشی و کشت در منطقه قابل توصیه می‌باشد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - Effect of Arginine, Proline, and Glutamine Amino Acids on Morphological and Physiological Traits of Two African Marigold (<i>Tagetes erecta</i> L.) Cultivars
  Fatemeh Raoof Haghparvar Davood Hashemabadi Behzad Kaviani
  In addition to its ornamental and medicinal applications, marigold is considered an edible flower, too. To produce marigold with safe and non-chemical methods, a factorial experiment was conducted based on a completely randomized design with three replications and 20 tr چکیده کامل

  In addition to its ornamental and medicinal applications, marigold is considered an edible flower, too. To produce marigold with safe and non-chemical methods, a factorial experiment was conducted based on a completely randomized design with three replications and 20 treatments. The experimental treatments included two cultivars of marigold (‘Yellow’ and ‘Orange’) and three amino acids including arginine, glutamine, and proline at three levels (100, 500, and 1000 µM), as well as distilled water as the control treatment. The results showed that amino acids had positive effects on the recorded traits. The treatment of 100 µM arginine outperformed other treatments in increasing leaf number, flower diameter, shoot fresh weight, and shoot dry matter, reducing electrolyte leakage, and improving catalase activity in cv. ‘Orange’. In cv. ‘Yellow’, the highest leaf number, shoot fresh weight and root dry matter, the lowest polyphenol oxidase activity, the lowest electrolyte leakage, and the highest catalase activity were related to the treatment of 1000 µM proline. The highest total phenol was obtained from 100 µM arginine in two cultivar. With the application of amino acids, flavonoids were increased in both cultivars versus the control. Therefore, it is recommended to apply amino acids, especially arginine (100 µM) and proline (1000 µM), to produce marigolds ‘Orange’ and ‘Yellow’ in an organic way, respectively. پرونده مقاله