آرتمیا در بخش غذای زنده دامنه وسیعی را به خود اختصاص داده تا جایی که در برخی موارد به عنوان غذای زنده منحصر بفرد ارزش پیدا کرده است. در این مطالعه Artemia franciscana تخم گشایی شده در شرایط آزمایشگاهی در پنج تیمار(A, B, C, D, E) هر یک با سه تکرار با تراکم 500 عدد در لیت چکیده کامل
آرتمیا در بخش غذای زنده دامنه وسیعی را به خود اختصاص داده تا جایی که در برخی موارد به عنوان غذای زنده منحصر بفرد ارزش پیدا کرده است. در این مطالعه Artemia franciscana تخم گشایی شده در شرایط آزمایشگاهی در پنج تیمار(A, B, C, D, E) هر یک با سه تکرار با تراکم 500 عدد در لیتر در ظروف کوچک 4 لیتری با جلبک کلرلا به مدت 3 هفته تغذیه گردید. در طول مدت آزمایش تمامی شرایط مانند دما، شوری و pHجهت تمام تیمارها یکسان در نظر گرفته شد. بر اساس نتایج بعمل آمده مشخص گردید ازنظر طول، تیمار B با تراکم 16 میلیون، از نظر بازماندگی تیمار C با تراکم 12 میلیون و از نظر وزن تیمارB با تراکم 16 میلیون، وضعیت مناسب تری را نسبت به سایر تیمارها داشته اندو اختلاف معنی داری را با سایر تیمارها نشان دادند(05/0>P). هدف از اجرای این پژوهش بررسی اختلاف میان غلظت های مختلف جلبک کلرلا جهت تغذیه ناپلیوس های آرتمیا و مقایسه این غلظت ها جهت سنجش رشد و میزان بازماندگی ناپلیوس ها بود.
پرونده مقاله
به منظور غنی سازی آرتمیا بالغ گونه فرانسیسکانا، جهت دستیابی به غلظت مناسب ماده غنی ساز Spari Selco (INVE) ساخت کشور بلژیک، از غلظت های 5/0، 1 و 2 گرم در لیتر با تراکم 10 قطعه در هر میلی لیتر به مدت 3 ساعت استفاده شد. کلیه فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی موجود از قبیل دمای آب چکیده کامل
به منظور غنی سازی آرتمیا بالغ گونه فرانسیسکانا، جهت دستیابی به غلظت مناسب ماده غنی ساز Spari Selco (INVE) ساخت کشور بلژیک، از غلظت های 5/0، 1 و 2 گرم در لیتر با تراکم 10 قطعه در هر میلی لیتر به مدت 3 ساعت استفاده شد. کلیه فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی موجود از قبیل دمای آب، شوری، نوردهی، شدت نور در یک دامنه ثابت نگه داشته شدند. مقادیر اسیدهای چرب لینولئیک اسید (6-n18:2)، لینولنیک اسید (6-n16:1)، آراشیدونیک اسید(6-n20:4)، ایکوزاپنتانوئیک اسید (3-n20:5) و دوکوزاهگزانوئیک اسید (3-n22:6) در آرتمیا بالغ غنی شده با غلظت 2 گرم در لیتر Spari Selco نسبت به آرتمیا بالغ غنی شده با غلظت های 1 و 5/0 گرم در لیتر و آرتمیا بالغ غنی نشده، بطور معنی داری بیشتر بود (05/0P<). از سوی دیگر بررسی ها نشان داد که مقادیر مربوط به مجموع اسیدهای چرب 3ω ، اسیدهای چرب 6ω و اسیدهای چرب غیراشباع (Σ HUFA) در غلظت 2 گرم در لیتر نسبت به سایر تیمارها بطور معنی داری بیشتر بود. نتایج نشان دادند مناسبترین غلظت جهت غنی سازی اسیدهای چرب غیر اشباع آرتمیاهای بالغ غلظت 2 گرم در لیتر بود.
پرونده مقاله
آرتمیا در بخش غذای زنده دامنه وسیعی را به خود اختصاص داده تا جایی که در برخی موارد به عنوان غذای زنده منحصر بفرد ارزش پیدا کرده. در این مطالعه Artemia franciscanaتخم گشایی شده در شرایط آزمایشگاهی در پنج تیمار(T, E, D, G, B) هر یک با سه تکرار با تراکم 500 عدد در لیتر در چکیده کامل
آرتمیا در بخش غذای زنده دامنه وسیعی را به خود اختصاص داده تا جایی که در برخی موارد به عنوان غذای زنده منحصر بفرد ارزش پیدا کرده. در این مطالعه Artemia franciscanaتخم گشایی شده در شرایط آزمایشگاهی در پنج تیمار(T, E, D, G, B) هر یک با سه تکرار با تراکم 500 عدد در لیتر در ظروف کوچک 4 لیتری با جلبک نانوکلروپسیس به مدت 3 هفته تغذیه گردید.در طول مدت آزمایش تمامی شرایط مانند دما، شوری و pHجهت تمام تیمارها یکسان منظورگردید. بر اساس نتایج بدست آمده مشخص گردید ازنظر طول، تیمار E با تراکم 16 میلیون، از نظر بازماندگی تیمار G با تراکم 8 میلیون و از نظر وزن تیمارG با تراکم 8 میلیون، وضعیت مناسب تری را نسبت به سایر تیمارها داشته اند و اختلاف معنی داری را با سایر تیمارها نشان دادند(5 0/0 P<). هدف از اجرای این پژوهش بررسی اختلاف میان غلظتهای مختلف جلبک نانوکلروپسیس جهت تغذیه ناپلیوسهای آرتمیا و مقایسه این غلظتها جهت سنجش رشد و میزان بازماندگی ناپلیوسها بود.
پرونده مقاله
ارزش غذایی و برخی ویژگی های خاص آرتمیا موجب شده است که این موجود به عنوان یک غذای زنده و یک مدل بیولوژیک در آبزی پروری و تحقیقات مورد توجه قرار گیرد. ال- کارنیتینبه عنوان یک مکمل غذایی باعث تحریکاکسیداسیون اسیدهای چرب، افزایش احتباس نیتروژن و افزایش مقاومت در برابر استر چکیده کامل
ارزش غذایی و برخی ویژگی های خاص آرتمیا موجب شده است که این موجود به عنوان یک غذای زنده و یک مدل بیولوژیک در آبزی پروری و تحقیقات مورد توجه قرار گیرد. ال- کارنیتینبه عنوان یک مکمل غذایی باعث تحریکاکسیداسیون اسیدهای چرب، افزایش احتباس نیتروژن و افزایش مقاومت در برابر استرس های محیطی می شود که اخیراً کاربرد جالبی در پرورش موجودات مختلف یافته هست. در این تحقیق تأثیر غلظت های مختلف (1، 10، 100 و1000 میلی گرم در لیتر) این ماده بر روی رشد بقاء و بلوغ زود رس A. franciscanaمورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور سیست آرتمیا در شرایط اپتیمم تفریخ شده و لاروهای حاصل در شوری 80 گرم در لیتر با ترکیبی از مخمر غنی سازی شده با اسیدهای چرب غیراشباع و جلبک Dunaliella tertiolecaبه مدت 15 روزتغذیه شدند. ال- کارنیتیندر غلظت های اشاره شده به صورت مستقیم و همچنین به صورت غنی سازی شده در درون جلبک تک سلولی در اختیار آرتمیا قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق که با استفاده از برنامه آماری SPSSوoneway-Anova آنالیز شد نشان داد که این ماده تأثیر مثبتی بر تحریک بلوغ جنسی تیمارهای مورد آزمایش داشته و همچنین موجب بلوغ زودرس آرتمیاهای نر شده است به طوری که در غلظت 1000 میلی گرم در لیتر ال- کارنیتینو در روز 15 بیشترین درصد بلوغ با میانگین عددی 03/13% دیده شد. بررسی میزان رشد نیز حاکی از این بود که در غلظت 100 میلی گرم در لیتر ال- کارنیتین بهترین تأثیر را بر رشد کلی آرتمیا داشته است (pandlt;0.05). ال- کارنیتینمی تواند به عنوان یک ماده محرک رشد و بلوغ جنسی، کاربرد خوبی در آبزی پروری و تحقیقات مولکولی داشته باشد.
پرونده مقاله
بهمنظور بررسی و تعیین بهترین و به صرفه ترین جیره غذای در تغذیه آرتمیا، آرتمیای فرانسیسکانا تحت شرایط آزمایشگاهی با استفاده از سه منبع غذایی: تیمار یک: کنسانتره سبوس برنج غنیشده با مخمر، تیمار دو: جلبک نانوکلروپسیس اکولاتا، تیمار سه: ترکیب کنسانتره سبوس برنج غنیشده با چکیده کامل
بهمنظور بررسی و تعیین بهترین و به صرفه ترین جیره غذای در تغذیه آرتمیا، آرتمیای فرانسیسکانا تحت شرایط آزمایشگاهی با استفاده از سه منبع غذایی: تیمار یک: کنسانتره سبوس برنج غنیشده با مخمر، تیمار دو: جلبک نانوکلروپسیس اکولاتا، تیمار سه: ترکیب کنسانتره سبوس برنج غنیشده با مخمر و جلبک نانوکلروپسیس اکولاتا و هر کدام دارای سه تکرار، به مدت 14 روز تغذیه شدند و نتایج حاصل از سه تیمار با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفتند. در پایان دوره در تیمار سه با برداشت 1962 گرم توده زنده آرتمیا و درصد بازماندگی 71/85% بهترین وضعیت مشاهده شد. در تیمار یک و دو به ترتیب با بیومس برداشتی 1779 گرم و 1629 گرم و درصد بازماندگی 18/78% و 82/71%، دارای اختلاف معنی دار با تیمار بودند. با توجه به نتایج به دست آمده می توان ثابت کرد که جیره غذایی حاصل از ضایعات محصولات کشاورزی به همراه مقادیر مناسبی از جلبک تک سلولی و مخمر، برای افزایش تولید توده زنده آرتمیا و کاهش هزینههای مربوط به ساخت جیره های غذایی در پرورش آرتمیا و استفاده از آن جهت آبزی پروری، کفایت خواهد کرد و نیازی به تولید انبوه جلبک تکسلولی با هزینه های زیاد نمی باشد.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد