-
دسترسی آزاد مقاله
1 - بررسی تاثیر سازه های اصلاحی بر روی زمان تمرکز (مطالعه موردی: حوزه آبخیز ایذه)
علی رضا جمشیدیان محمد حیدرنژاد مریم محمدزادهبرآورد زمان تمرکز، یکی از مهمترین مباحث در مطالعات فیزیوگرافی و هیدرولوژی حوزههای آبخیز است . برآورد نسبتاً صحیح آن تأثیر زیادی در محاسبۀ پارامترهایهیدرولوژی، خصوصاً دبی اوج سیلاب دارد . احداث بندهای اصلاحی در حوضه های آبخیز منتهی به مناطق مسکونی از راهکارهای اجرایی جهت چکیده کاملبرآورد زمان تمرکز، یکی از مهمترین مباحث در مطالعات فیزیوگرافی و هیدرولوژی حوزههای آبخیز است . برآورد نسبتاً صحیح آن تأثیر زیادی در محاسبۀ پارامترهایهیدرولوژی، خصوصاً دبی اوج سیلاب دارد . احداث بندهای اصلاحی در حوضه های آبخیز منتهی به مناطق مسکونی از راهکارهای اجرایی جهت تغییر در زمان تمرکز وکاهش شیب آبراهه ها شده که در کنترل سیل و کاهش دبی پیک سیلاب تاثیر بسزایی دارد. این پژوهش با هدف ارزیابی اثر عملیات مکانیکی بر رفتار هیدرولوژیحوضه براساس شاخص سیلاب صورت گرفته است. در این تحقیق با مطالعه منطقه و شرایط توپوگرافی و عملیات حفاظتی صورت گرفته، تغییرات زمان تمرکز و دبیسیلاب در فاصله سالهای قبل از سال 84 تا بعد از سال 89 از اجرای سازه های اصلاحی مورد مقایسه قرارگرفت. دوره بازگشت جهت محاسبات از 25 / 1 تا 100 سالانتخاب گردید در این زمینه پارامترهای تعداد وارتفاع بندها، گروه هیدرولوژیکی خاک، شیب آبراهه، زمان تمرکز، هیدرولوژی منطقه، مساحت حوضه در هر زیر حوزهاجرایی مورد بررسی قرارگرفت. نتایج نشان داد اجرای سازه های اصلاحی باعث افزایش زمان تمرکز درپارسل های I28, I13, I12, I10, I9, I8, I6, I4) ( به ترتیب بهمیزان 4 ، 74 / 8 ، 68 / 2 ، 43 / 1 ، 31 / 1 ، 01 / 2 ، 51 / 0 ، 78 / 11 درصد شده است. کمترین درصد افزایش زمان تمرکز مربوط به پارسل شماره I13 با مقدار کمتر از 1 % و بیشترین مقدار افزایش زمان تمرکز مربوط به I28 ، با مقدار 78 / 11 درصد می باشد. همچنین، در اثر احداث سازه های مذکور، زمان تمرکز در محل خروجی حوضه بین 26 / 0 تا 98 / 0 ساعت افزایش خواهد یافت پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
2 - اثربخشی مدیریت بحران شهری در برابر بلایای طبیعی با رویکرد استفاده از سازه های سریع الاحداث مهار سیلاب
سید مهدی امینی زنوز محمدباقر کامیابامروزه سکونتگاههای شهری به طور دائم و گسترده در معرض انواع مختلفی از مخاطرات قرار گرفته است. این مشکل در زمان وقوع بحرانهای طبیعی و به ویژه زمانی که با ناهنجاری های اجتماعی همراه میشوند، بسیار پیچیدهتر میگردد. سیلاب یک سانحه طبیعی است که در هنگام بروز آن، مانند هر چکیده کاملامروزه سکونتگاههای شهری به طور دائم و گسترده در معرض انواع مختلفی از مخاطرات قرار گرفته است. این مشکل در زمان وقوع بحرانهای طبیعی و به ویژه زمانی که با ناهنجاری های اجتماعی همراه میشوند، بسیار پیچیدهتر میگردد. سیلاب یک سانحه طبیعی است که در هنگام بروز آن، مانند هر بلای طبیعی دیگری خسارات زیادی را به بخشهای مختلف جوامع بشری وارد میکند. به همین دلیل بررسی و توجه به شناخت روشهای سریع الاحداث مقابله و کنترل این پدیده در شرایط بحران از اهمیت خاصی برخوردار است. سازه های سریع الاحداث کنترل سیلاب زیر مجموعهای از مدیریت سیل است که شامل سازه های موقت و روشهای بهره برداری از آن میباشدکه با فراهم آوردن و بهره برداری از این سازهها میتوان از تلفات و خسارات اقتصادی سیلاب به طرز قابل توجهی جلوگیری کرد. اولویت های برنامه ریزی شهری و اصولا مدیریت بحران این گونه سوانح باید به ساخت این نوع فناوریها حرکت نماید تا با بکارگیری این نوع سازهها و مطالعه شناخت خواص مهندسی مصالح آنها از بروز اتفاقات ناگوار و غیر قابل کنترل جلوگیری شود. در این پژوهش به مطالعه تکنولوژیهای سریع الاحداث مهارسیلاب پرداخته میشود و میزان اثر بخشی این روشها در شرایط بحران مورد ارزیابی قرار میگیرد. نتایج نشان می دهد که سازه های سریع الاحداث سبک با قابلیت عملیاتی بالا مناسب ترین گزینه در موقع سیلاب ها در شرایط بحران میباشد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
3 - Impact of Watershed Management activities on flood hydrograph Using HEC-HMS Model (Case Study: Ramyan Watershed)
پیام ابراهیمی جمیله سلیمی کوچی محسن محسنی سارویIncreasing the use of water and soil resources in watershed in recent years and unproductive and inappropriate use of land ecology has exacerbated the occurrence of floods. In this context, watershed management is one of the most effective ways to cope with this crisis. چکیده کاملIncreasing the use of water and soil resources in watershed in recent years and unproductive and inappropriate use of land ecology has exacerbated the occurrence of floods. In this context, watershed management is one of the most effective ways to cope with this crisis. This research quantify the results of these activities by calculating the decreased volume and discharge due to biomechanical measures taken in the Ramyan watershed in Golestan province. Using the HEC-HMS model and taking into account the CN coefficients in three dry, moderate and wet periods, reduced peak discharge and volume with a return period of 2 to 500 years were estimated. In order to control the estimates, four events were used during the statistical period of 21 years from the hydrometric station and the rain station in the region. After optimizing the input CN values to the HEC-HMS model, peak discharge and total flood volume were estimated with accuracy of 3.16 and 11.3 percent. Investigations show that biomechanical operations can reduce the 10 years peak discharge by 40.72 percent, while the 20-year discharge will be reduced by 30.18 percent. On the other hand, hydrograph before and after biomechanical operations shows that the flood volume and peak discharge of Ramyan watershed has decreased with respect to time and the watershed management operation was effective. Thus, in general, the effect of watershed management operation emphasis on biomechanical measures on the flood discharge in the Ramyan watershed is positive. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
4 - ارزیابی هیدرولوژیکی عملکرد اقدامات آبخیزداری بر ویژگیهای سیلاب در حوضه آبخیز بالادست سد وشمگیر در استان گلستان
محبوبه حاجی بیگلو محمد رشیدی آتبین محبتیارزیابی پروژههای آبخیزداری به منظور برنامهریزیهای آتی در خصوص طرحهای اجرایی و مدیریت منابع طبیعی انجام میگیرد. بر این اساس، مطالعات حاضر با هدف ارزیابی تأثیر اقدامات آبخیزداری اجرا شده در حوضه آبخیز بالادست سد وشمگیر، با استفاده از مدل هیدرولوژیکی HEC-HMSانجام گرف چکیده کاملارزیابی پروژههای آبخیزداری به منظور برنامهریزیهای آتی در خصوص طرحهای اجرایی و مدیریت منابع طبیعی انجام میگیرد. بر این اساس، مطالعات حاضر با هدف ارزیابی تأثیر اقدامات آبخیزداری اجرا شده در حوضه آبخیز بالادست سد وشمگیر، با استفاده از مدل هیدرولوژیکی HEC-HMSانجام گرفت. برای تعیین تأثیر سازههای اصلاحی و همچنین اقدامات بیولوژیکی صورت گرفته، اقدام به شبیهسازی رفتار سیلاب برای رخدادهای موجود گردید. معیارهای دبی اوج و حجم سیلاب برای ارزیابی تعیین شد و مقادیر آنها برای دو وضعیت قبل و بعد از اقدامات آبخیزداری محاسبه گردید. نتایج مقایسه آماری نشان داد که تأثیر این اقدامات بر روی دبی پیک معنیدار نبوده و درخصوص پارامتر حجم سیلاب، در سطح 95 درصد معنیدار میباشد. در بررسی پاسخ هیدرولوژیکی حوضه در مقابل رگبارهای طرح مشخص شد با افزایش دوره بازگشت سیلاب، تأثیر اقدامات بر کاهش دبی اوج و حجم سیلاب کاهش مییابد. بیشترین تأثیر اقدامات بر دو پارامتر یاد شده در دوره بازگشتهای پایین (2 تا 10 سال) بوده است که برای پارامترهای دبی اوج و حجم سیلاب به ترتیب 94/0 و 96/0 حالت قبل از اقدامات تعیین گردید. همچنین بررسی حجم مخازن سازههای اصلاحی قبل از انباشت رسوب نشان میدهد که قابلیت کنترل سیلاب تا دوره بازگشت 10 ساله را دارند. پرونده مقاله