فهرست مقالات پوشش امواج الکترومغناطیس

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - تأثیر اصلاح سطحی گرافن بر ضریب پوشش‌دهی امواج الکترومغناطیس نانوچندسازه گرمانرم یورتان/نانوگرافن
  اعظم نصراصفهانی علی اصغر کتباب
  بسپارهای رسانای الکتریکی، با وجود داشتن رفتار الکتریکی، از ویژگی مکانیکی و فرایندپذیری بسیار خوبی نیز برخوردار هستند. یکی از کاربردهای این بسپارها، به‌کارگیری آن‌ها در پوشش‌های امواج الکترومغناطیس است که با پیشرفت سریع تجهیزات، سامانه‌های الکترونیکی و منابع متفاوت تولید چکیده کامل

  بسپارهای رسانای الکتریکی، با وجود داشتن رفتار الکتریکی، از ویژگی مکانیکی و فرایندپذیری بسیار خوبی نیز برخوردار هستند. یکی از کاربردهای این بسپارها، به‌کارگیری آن‌ها در پوشش‌های امواج الکترومغناطیس است که با پیشرفت سریع تجهیزات، سامانه‌های الکترونیکی و منابع متفاوت تولید امواج الکترومغناطیس، این کاربرد حیاتی شده است. در پژوهش حاضر، نانوچندسازه رسانای الکتریکی برای تهیه لایه منعطف جاذب امواج الکترومغناطیس در گستره نوار ایکس بر پایه بسپار گرمانرم یورتان (TPU) و نانوگرافن به‌عنوان پرکننده رسانای الکتریکی تهیه شد. بدین منظور، گرافن‌اکسید با استفاده از روش هامر تهیه و سپس، تحت واکنش کاهش گرمایی گرافن‌اکسید به صفحه‌های گرافنی تبدیل شد. سطح نانولایه‌های گرافن با 2-آمینواتیل‌متاکریلات تحت واکنش رادیکالی اصلاح شد. نمونه‌های نانوچندسازه حاوی درصدهای متفاوت گرافن اصلاح‌شده با فرایند اختلاط محلولی تهیه شدند. اصلاح سطحی گرافن منجر به بهبود سازگاری بین گروه‌های عاملی در ساختار TPU و گرافن اصلاح‌شده و همچنین، افزایش رسانایی الکتریکی شد. همچنین، افزایش برهم‌کنش بین TPU و گرافن اصلاح‌شده باعث افزایش حرکات گرانروی و درنتیجه، اتلاف بیشتر انرژی و بهبود جذب امواج الکترومغناطیس شد. نتایج نشان داد که نانوچندسازه بر پایه TPU حاوی تنها 5 % حجمی گرافن اصلاح‌شده، 68/99 % امواج الکترومغناطیس را پوشش می‌دهد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - سامانه نانو‌مرکب ساختار اسفنجی رسانا با قابلیت جذب و پوشش‌دهی امواج الکترومغناطیس بر پایه لاستیک EPDM و MWCNT: تأثیر ریخت‌ اسفنج و مقدار رسانش الکتریکی
  هستی بیژنی علی اصغر کتباب
  10.30495/jacr.2021.682882
  در پژوهش حاضر، نانوچندسازه‌های رسانای جاذب امواج الکترومغناطیس برپایه لاستیک اتیلن-پروپیلن-دی‎ان-مونومر (EPDM) و نانولوله‌های کربنی چند دیواره (MWCNT) با عامل پف‌زای شیمیایی و روش قالب‌گیری فشاری تهیه شدند. نتیجه های به دست آمده نشان داد که نانوچندسازه‌های اسفنجی آس چکیده کامل

  در پژوهش حاضر، نانوچندسازه‌های رسانای جاذب امواج الکترومغناطیس برپایه لاستیک اتیلن-پروپیلن-دی‎ان-مونومر (EPDM) و نانولوله‌های کربنی چند دیواره (MWCNT) با عامل پف‌زای شیمیایی و روش قالب‌گیری فشاری تهیه شدند. نتیجه های به دست آمده نشان داد که نانوچندسازه‌های اسفنجی آستانه نفوذ الکتریکی پایین‌تر و جذب امواج الکترومغناطیس بالاتری نسبت به ترکیب‎های جامد همانند خود داشتند. نانوچندسازه‌های اسفنجی، پوشش‌دهی امواج 28 تا 45 دسی‌بل را در گستره بسامد نوار ایکس (4/12-2/8 گیگاهرتز) از خود نشان می‌دهند. همچنین، بازده پوشش‌دهی الکترومغناطیس نمونه اسفنجی تحت خمش‎های مکرر، نسبت به نمونه غیرمتخلخل، به‎دلیل رفتار بازیابی بالا، کاهش ناچیزی از خود نشان داد. نتیجه ها حاکی از قابلیت بالای اسفنج‌های شبکه ای شده EPDM/MWCNT به‌عنوان جاذب امواج الکترومغناطیس با وزن کم و انعطاف‌پذیری و تغییر فرم بالا است. پرونده مقاله