• فهرست مقالات پرتو فرابنفش

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - اثر پرتو فرابنفش و تنگستن بر میزان آفلاتوکسین B1 در آرد برنج
        محسن بازگیر حسین محمدی منش سید رضا فانی
        مقدمه:‌ آفلاتوکسین‌ها متابولیت‌های ثانویه‌ای هستند که توسط برخی گونه‌های قارچ آسپرژیلوس در محصولات کشاورزی تولید شده و به دلیل اثرات جهش‌زایی و سرطان‌زایی در مصرف‌کنندگان از نظر بهداشتی، پزشکی و اقتصادی اهمیت زیادی دارند. هدف از این تحقیق مقایسه پرتوهای فرابنفش و تنگستن چکیده کامل
        مقدمه:‌ آفلاتوکسین‌ها متابولیت‌های ثانویه‌ای هستند که توسط برخی گونه‌های قارچ آسپرژیلوس در محصولات کشاورزی تولید شده و به دلیل اثرات جهش‌زایی و سرطان‌زایی در مصرف‌کنندگان از نظر بهداشتی، پزشکی و اقتصادی اهمیت زیادی دارند. هدف از این تحقیق مقایسه پرتوهای فرابنفش و تنگستن در کاهش آفلاتوکسین B1 در محیط آرد برنج می‌باشد. مواد و روش‌ها: آرد برنج آلوده شده با دو غلظت 50 و ng/g 100 از آفلاتوکسین B1 تولید شده توسط قارچ Aspergillus flavus در آزمایشگاه، در 5 زمان 10، 20، 30، 40 و50 دقیقه و 2 فاصله 7 و 14 سانتیمتر از منبع نور فرابنفش با طول موج 366 نانومتر و تنگستن 100 وات مورد پرتودهی قرار گرفت. سنجش آفلاتوکسین با استفاده از روش الایزای رقابتی و در دو تکرار انجام شد. میزان آفلاتوکسین با نمونه‌های شاهد با استفاده از نرم افزار تجزیه آماری SAS نسخه 9.1 توسط آزمون دانکن مورد مقایسه قرار گرفت. یافته‌ها:نتایج نشان داد حداکثر (67 و 68%) و حداقل (14 و 18%) کاهش آفلاتوکسین B1 بعد از 50 و 10 دقیقه پرتودهی در فاصله 7 و 14 سانتیمتری به ترتیب توسط نور فرابنفش و تنگستن اتفاق می‌افتد. غلظت اولیه آفلاتوکسین B1 در نمونه‌های مورد بررسی تأثیری در میزان کاهش آفلاتوکسین بعد از پرتودهی نداشت اما کاهش فاصله تا منبع نور و افزایش زمان در معرض نور قرارگرفتن، موجب کاهش بیشتر آفلاتوکسین گردید (P≤0.01). نتیجه‌گیری: هرچه فاصله بین آرد برنج آلوده به آفلاتوکسین B1 به منبع نور فرابنفش و تنگستن کمتر باشد کاهش آفلاتوکسین در اثر پرتودهی بیشتر رخ می‌دهد. در ضمن هرچه مدت زمان در معرض پرتو قرار گرفتن بیشتر باشد کاهش آفلاتوکسین هم بیشتر می‌شود. استفاده از این پرتوها در کاهش آلودگی مواد غذایی به آفلاتوکسین می‌تواند مورد توجه قرار گیرد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - بررسی تأثیر پرتو فرابنفش بر رشد، جوانه‌زنی و خواص آنتی‌اکسیدانی گیاه آفتابگردان (Helianthus annuus L.)
        شمیم قربانی سامانی سارا سعادتمند رمضانعلی خاوری نژاد
        در این پژوهش تأثیر پرتو UV بر جوانه‌زنی بذر، رشد اندام هوایی و ریشه، شاخص سطح برگ، خواص آنتی‌اکسیدانی (آنزیم‌های کاتالاز، پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز) و میزان کلروفیل گیاه آفتابگردان (Helianthus annuus L.) مورد بررسی قرارگرفت. نتایج نشان داد که تحت تأثیر پرتوی UV، چکیده کامل
        در این پژوهش تأثیر پرتو UV بر جوانه‌زنی بذر، رشد اندام هوایی و ریشه، شاخص سطح برگ، خواص آنتی‌اکسیدانی (آنزیم‌های کاتالاز، پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز) و میزان کلروفیل گیاه آفتابگردان (Helianthus annuus L.) مورد بررسی قرارگرفت. نتایج نشان داد که تحت تأثیر پرتوی UV، درصد جوانه‌زنی افزایش یافت. طول اندام هوایی و ریشه، وزن خشک و وزن تر اندام هوایی و ریشه و همچنین شاخص سطح برگ کاهش نشان داد. در مورد فعالیت آنزیمی نیز برای آنزیم کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز روند کاهشی و برای آنزیم پراکسیداز روند افزایشی مشاهده شد. به طور کلی نتایج این تحقیق حاکی از تغییر در رشد و نمو گیاهان تحت تأثیر پرتوی فرابنفش است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - مقایسه تابش فرابنفش سی و پاستوریزاسیون بر ویژگی‌های شیمیایی و میکروبی آب آلبالو
        کیمیا درستی محمد گلی شریفه شاهی
        فرآیندهای غیرحرارتی مانند اشعه ماوراء بنفش می تواند یک تکنیک امیدوارکننده و سالم برای حفظ ترکیبات مفید و مغذی آبمیوه ها باشند. این مطالعه تأثیر پاستوریزاسیون (LTLT) و اشعه UV-Cدر دوزهای 8، 15 و 30 وات را بر تغییرات محتوای اسید آسکوربیک، آنتوسیانین ها، فنول کل و ظرفیت آن چکیده کامل
        فرآیندهای غیرحرارتی مانند اشعه ماوراء بنفش می تواند یک تکنیک امیدوارکننده و سالم برای حفظ ترکیبات مفید و مغذی آبمیوه ها باشند. این مطالعه تأثیر پاستوریزاسیون (LTLT) و اشعه UV-Cدر دوزهای 8، 15 و 30 وات را بر تغییرات محتوای اسید آسکوربیک، آنتوسیانین ها، فنول کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی آب آلبالو بلافاصله پس از فرآوری، و برخی ویژگی های شیمیایی (pH، اسیدیته و رنگ) و میکروبی را طی 120 روز نگهداری در دمای اتاق (25 درجه سانتی گراد) مورد بررسی قرار داد. بر اساس نتایج به دست آمده، اشعه دهی به مدت 10 دقیقه باعث افزایش چشمگیر pHشد. سطح اسیدیته قابل تیتراسیون در طول دوره ذخیره سازی افزایش یافت و نتایج pH را تاییدکرد. آب آلبالوهای تیمار شده با اشعه UV-C در مقایسه با نمونه های پاستوریزه شده از محتوی اسید آسکوربیک، آنتوسیانین، فنول کل و فعالیت آنتی اکسیدانی بالاتری برخوردار بودند. افزایش دوز و زمان اشعه دهی تأثیر مثبتی بر افزایش میزان اسید آسکوربیک، آنتوسیانین ها، فنول کل و فعالیت آنتی اکسیدانی داشت. شاخص روشنی (L*) و قرمزی (a*) در نمونه های اشعه دهی شده در مقایسه با نمونه پاستوریزه شده به طور قابل توجهی بیشتر بود. در میان تیمارهای مختلف، نمونه های اشعه دهی شده با دوز 30 وات به مدت 6 و 10 دقیقه از نظر ویژگی های کیفی و میکروبی نسبت به سایر تیمارها ارجح بودند. در پایان دوره نگهداری، کمترین شمارش کپک و مخمرها در نمونه پرتودهی شده با دوز 30 وات به مدت 10 دقیقه به دست آمد. در مجموع می توان نتیجه گرفت که اشعه UV-C به عنوان یک جایگزین مناسب برای فرآیند پاستوریزاسیون (LTLT) آب آلبالو پیشنهاد می شود. پرونده مقاله