خاک به‌عنوان مهم‌ترین جزء ارزیابی اراضی محسوب می‌شود. اغلب روشهای تهیه نقشه خاک با صرف وقت و هزینه زیادی همراه هستند. هدف از این مطالعه، تهیه نقشه پارامترهای خاک برای مطالعه های ارزیابی و آمایش سرزمین بر اساس اصول ژئوپدولوژی با کاربرد داده‌های ماهواره‌ای و سامانه اطلاع چکیده کامل
خاک به‌عنوان مهم‌ترین جزء ارزیابی اراضی محسوب می‌شود. اغلب روشهای تهیه نقشه خاک با صرف وقت و هزینه زیادی همراه هستند. هدف از این مطالعه، تهیه نقشه پارامترهای خاک برای مطالعه های ارزیابی و آمایش سرزمین بر اساس اصول ژئوپدولوژی با کاربرد داده‌های ماهواره‌ای و سامانه اطلاعات جغرافیایی است. در ابتدا با توجه به روش ژئوپدولوژیک، نقشه واحدهای همگن خاک تهیه شد. سپس از هر واحد یک نمونه خاک برداشت و در آزمایشگاه، پارامترهای خاک استخراج شدند. در نهایت، پارامترها در محیط GIS به واحد مورد نظر تعمیم داده شد و نقشه آنها به‌دست آمد. در این راستا برای تهیه نقشه‌های مورد نیاز مانند پوشش زمین، تراکم تاج پوشش و تیپ زمین از داده‌های ماهواره‌ای و برداشت زمینی استفاده شد. نتایج نشان داد که روشهای مورد استفاده با کمک داده‌های ماهواره‌ای و سامانه اطلاعات جغرافیایی با کاهش نمونه‌برداری، کار میدانی و آزمایشگاهی موجب صرفه‌جویی در هزینه و زمان و همچنین افزایش دقت می‌شوند.
پرونده مقاله
تخمین صحیح ویژگی های فیزیکی خاک برای مدیریت منابع آب و خاک اهمیت زیادی دارند. برآورد دقیق ویژگیهای خاک مستلزم صرف زمان و هزینه زیادی میباشد. بنابراین، روشهای زمینآماری به عنوان راه حلی مناسب در تخمین محلهای نمونه برداری نشده مورد استفاده قرار میگیرند. به منظور بررسی تغی چکیده کامل
تخمین صحیح ویژگی های فیزیکی خاک برای مدیریت منابع آب و خاک اهمیت زیادی دارند. برآورد دقیق ویژگیهای خاک مستلزم صرف زمان و هزینه زیادی میباشد. بنابراین، روشهای زمینآماری به عنوان راه حلی مناسب در تخمین محلهای نمونه برداری نشده مورد استفاده قرار میگیرند. به منظور بررسی تغییر پذیری برخی ویژگیهای فیزیکی خاک در منطقه دره ویسه، تعداد 78 نمونه از عمق 30-0 سانتیمتری جمعآوری و به آزمایشگاه انتقال یافت. پارامترهای اندازه گیری شده شامل درصد رس، درصد سیلت، درصد شن و وزن مخصوص ظاهری خاک بود. پس از نرمال کردن دادهها اقدام به ترسیم واریوگرام گردید. برای درونیابی پارامترها، روشهای کریجینگ، روش عکس فاصله وزندار و روش توابع پایه شعاعی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای ارزیابی روشها، از دو پارامتر آماری، میانگین مطلق خطا (MAE) و میانگین اریب خطا (MBE) استفاده شد. نتایج نشان داد که در منطقه مورد مطالعه برای پارامترهای سیلت، شن و وزن مخصوص ظاهری خاک از بین روشهای مختف، روش کریجینگ و برای پارامتر رس، روش توابع پایه شعاعی از دقت بیشتری برخوردار است.
پرونده مقاله
چکیده یکی از روش های سیستماتیک برای تجزیه و تحلیل سطوح ژئومرفیک در نقشه برداری خاک که عملیات صحرایی را عمدتاً بر مبنای کار در منطقه نمونه پایه ریزی می کند، روش ژئوپدولوژی می باشد. هدف این تحقیق تعیین میزان اعتبار تعمیم پذیری نتایج حاصل از روش ژئوپدولوژی برای اشکال اراضی چکیده کامل
چکیده یکی از روش های سیستماتیک برای تجزیه و تحلیل سطوح ژئومرفیک در نقشه برداری خاک که عملیات صحرایی را عمدتاً بر مبنای کار در منطقه نمونه پایه ریزی می کند، روش ژئوپدولوژی می باشد. هدف این تحقیق تعیین میزان اعتبار تعمیم پذیری نتایج حاصل از روش ژئوپدولوژی برای اشکال اراضی مشابه در منطقه میانه-استان آذربایجان شرقی بود. به این منظور مطالعه تفرق خاک با استفاده از اندازه گیری آن در یک توالی سلسله مراتبی از سطوح رده بندی خاک و مقایسه ی واحدهای مشابه در روش ژئوپدولوژیک با استفاده از شاخص های تفرق صورت گرفت. پس از تهیه نقشه تفسیری اولیه روی عکس های هوایی با مقیاس 1:20000، واحد HPu211 که بیشترین مساحت از محدوده مطالعاتی را دربرمی گرفت، انتخاب گردید و تعداد 15 پروفیل خاک با فواصل تقریبی 150 متر در این واحد، حفر، تشریح و نمونه برداری شدند. میزان قابلیت تعمیم نتایج روش ژئوپدولوژی برای واحد مزبور، از طریق حفر نُه پروفیل خاک دیگر در یک واحد مشابه موجود در خارج از منطقه ی نمونه که منطقه تعمیم نامیده شده است، مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج شاخص تفرق شانن از سطح رده به سمت فامیل خاک، در هر دو منطقه نمونه و تعمیم، افزایش می یابد؛ لیکن تنها در سطح فامیل، تفاوت معنی داری بین میانگین تفرق خاک های دو منطقه در سطح اعتماد 95% وجود دارد. افزایش تفرق خاک ها در خلال سلسله مراتب رده بندی خاک، حتی با تغییر مقیاس درک و تمرکز بر توالی افق های ژنتیکی پروفیل های حفر شده در مناطق نمونه و تعمیم نیز به اثبات رسید. بنابراین، به منظور افزایش دقت نتایج روش ژئوپدولوژی، استفاده از فازهای لندفرم ها و نیز تعیین فاز خانواده خاک و یا فاز سری خاک برای هر یک از حالت های لندفرم توصیه می شود.
پرونده مقاله
یکی از روش های سیستماتیک برای تجزیه و تحلیل سطوح ژئومرفیک در نقشه برداری خاک که عملیات صحرایی را عمدتاً بر مبنای کار در منطقه نمونه پایه ریزی می کند، روش ژئوپدولوژی می باشد. با توجه به نامشخص بودن میزان دقت و صحت نقشه های ایجاد شده به روش ژئوپدولوژی در مقیاس های بزرگ، ا چکیده کامل
یکی از روش های سیستماتیک برای تجزیه و تحلیل سطوح ژئومرفیک در نقشه برداری خاک که عملیات صحرایی را عمدتاً بر مبنای کار در منطقه نمونه پایه ریزی می کند، روش ژئوپدولوژی می باشد. با توجه به نامشخص بودن میزان دقت و صحت نقشه های ایجاد شده به روش ژئوپدولوژی در مقیاس های بزرگ، این تحقیق با هدف بررسی موقعیت منطقه نمونه به منظور تعیین قابلیت تعمیم نتایج حاصل از روش ژئوپدولوژی برای اشکال اراضی مشابه، در منطقه میانه انجام شد. پس از تهیه نقشه تفسیری اولیه روی عکس های هوایی با مقیاس 1:20000، با توجه به موقعیت های مختلف واحدHPu211 که بیشترین مساحت از محدوده مطالعاتی را در بر می گرفت، منطقه نمونه در سه موقعیت مختلف در نظر گرفته شد و تعداد پنج پروفیل خاک با فواصل تقریبی 150 متر در هر کدام از موقعیت های سه گانه این واحد، و در مجموع 15 پروفیل خاک تشریح و نمونه برداری شدند. میزان قابلیت تعمیم نتایج روش ژئوپدولوژی برای واحد مزبور، از طریق حفر سه پروفیل خاک دیگر در یک واحد مشابه موجود در خارج از منطقه نمونه (منطقه تعمیم) انجام شد و در مجموع نه پروفیل خاک مورد بررسی قرار گرفت. نقشه خاک در قالب مطالعات خاک شناسی رده دوم نهایی گردید. نتایج نشان داد که تغییر موقعیت منطقه نمونه، تفاوت‎های تاکسونومیکی را در سطوح مختلف (راسته، زیرگروه و یا خانواده خاک) و نوع واحد نقشه (کمپلکس و خاک مجموعه همسان) برای واحد HPu211 باعث شده است. بنابراین، به منظور افزایش دقت نتایج روش ژئوپدولوژی، استفاده از فازهای لندفرم ها و نیز تعیین حالت (فاز) خانواده خاک و یا حالت سری خاک برای هر یک از حالت های لندفرم توصیه می شود.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد
