• فهرست مقالات نظریۀ بازی‌ها

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - کاربردهای نظریۀ بازی‌ها در تحلیل دانش سرمایه‌گذاری با استفاده از نظریۀ آشوب
        مسعود نوروزیان موسی اکرمی تقی ترابی فرهاد حسین زاده لطفی
        ما در این مطالعه ضمن بررسی چند محور مشترک میان نظریۀ بازی‌ها و نظریۀ سرمایه‌گذاری نشان داده ایم که بخش‌هائی از این دو نظریه می‌توانند از دیدگاه ریاضیاتی هم ارز باشند، هر چند اثبات ریاضیاتی این هم ارزی باید از طریق مطالعات جداگانه‌‌ای صورت گیرد. به علاوه این گمان وجود دا چکیده کامل
        ما در این مطالعه ضمن بررسی چند محور مشترک میان نظریۀ بازی‌ها و نظریۀ سرمایه‌گذاری نشان داده ایم که بخش‌هائی از این دو نظریه می‌توانند از دیدگاه ریاضیاتی هم ارز باشند، هر چند اثبات ریاضیاتی این هم ارزی باید از طریق مطالعات جداگانه‌‌ای صورت گیرد. به علاوه این گمان وجود دارد که بتوان بخش‌هائی از نظریۀ سرمایه‌گذاری را به نظریۀ بازی‌ها فروکاست. همچنین استفاده از نظریۀ آشوب به عنوان یک عامل پیوند دهندۀ میان علوم مختلفی که در سرمایه‌گذاری حضور دارند (یعنی اقتصاد، نظریۀ بازی‌ها، روان‌شناسی اجتماعی و اقتصاد رفتاری) می‌تواند علم سرمایه‌گذاری را به عنوان یک علم میان رشته‌‌ای و فرارشته‌‌ای مطرح کند و امکان بهره‌گیری از توانمندی‌های علوم مختلف در جهت تبیین پیچیدگی‌های علم سرمایه‌گذاری را فراهم سازد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - شگردهای طنزپردازی در حدیقة‌الحقیقه سنایی و کارکرد ارتباطاتی آن
        سیده الهام باقری احمد خاتمی
        سناییِ غزنوی (545یا529-467 ق.)، اغلب به شاعر نوآور مشهور است. از نوآوری‌های او، کاربرد طنز در نوشتار حدیقه به‌منظور تفهیم بهتر موضوعات عرفانی برای سالکان و مخاطبان مباحث عرفانی‌ست. به‌گونه‌ای که پس از سنایی این شیوه، در میان عرفای صاحب اثر رواج یافت؛ به‌ویژه عطار و مولو چکیده کامل
        سناییِ غزنوی (545یا529-467 ق.)، اغلب به شاعر نوآور مشهور است. از نوآوری‌های او، کاربرد طنز در نوشتار حدیقه به‌منظور تفهیم بهتر موضوعات عرفانی برای سالکان و مخاطبان مباحث عرفانی‌ست. به‌گونه‌ای که پس از سنایی این شیوه، در میان عرفای صاحب اثر رواج یافت؛ به‌ویژه عطار و مولوی از آن بسیار استفاده کرده‌اند. این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی و بر پایۀ پژوهش کتابخانه‌ای، به یافتن شگردهای طنزنویسیِ سناییِ غزنوی در جامعۀ آماریِ حدیقة‌الحقیقه پرداخته، و ضمن بررسی مختصات هر شگرد، و دسته‌بندی یافته‌های پژوهش در شاخه‌های نظریه‌های طنز (برتری، تناقض/تضاد، رهایی، بازی‌ها) این شگردها را از منظر کارکرد امروزی آن تحلیل و بررسی کرده‌است.نتیجه‌های به‌ دست‌‌آمده از این پژوهش، نشان می‌دهد تمامیِ شگردهای طنزساز حدیقۀ سنایی تئوریِ بازی‌ها را تقویت می‌کند. هم‌چنین درصد مجموع بازی‌های زبانی 4/67درصد از کل شگردهای طنز حدیقه، بیش‌تر در حکایت‌ها (بخش روایی) به‌ویژه در حکایت‌های نیمۀ دوم حدیقه دیده می‌شود. در مقام بعدی، شگردهای تقویت‌کنندۀ نظریۀ برتری (5/8درصد) جای دارد، که درکل حدیقه پراکنده است. درنتیجه می‌توان گفت، سنایی برای تفهیم بهتر آموزه‌های عرفانی، اخلاقی و فلسفی خود، به کارکرد بازی و تأثیرگذاریِ آن آگاه بوده، و از طنز ناشی از آن با اشراف کامل بهره برده‌است؛ اما اغلب با نگاه برتری‌جویانه و تنبیهی (آگاهی‌بخشی)، به تحقیر شخصیت‌های حکایت‌ها یا مخاطب پرداخته‌است، و از میان 53 حکایت و تک‌بیت‌ها، تنها 7 حکایت و 6 بیت طنزآمیز (هم‌سو با نظریه‌های بازی‌ها، رهایی و تضاد) کارکرد رسانه‌ای دارد. پرونده مقاله