• فهرست مقالات مغنّی

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - ساقی نامه‌ی نظامی گنجه‌ای و تعداد واقعی ابیات آن
        سیداحمد پارسا محمدآزاد مظهری
        ساقی‌نامه یکی از گونه‌های شعر پارسی است که بیشتر در قالب مثنوی و در بحر متقارب مثمّن محذوف سروده شده است و شاعر در آن با مخاطب قرار دادن ساقی و مغنّی دلیل فرا خواندن آن‌ها را بازگو می‌کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی ساقی‌نامه‌ی نظامی گنجه‌ای است. در این راستا ضمن بررسی دلایل چکیده کامل
        ساقی‌نامه یکی از گونه‌های شعر پارسی است که بیشتر در قالب مثنوی و در بحر متقارب مثمّن محذوف سروده شده است و شاعر در آن با مخاطب قرار دادن ساقی و مغنّی دلیل فرا خواندن آن‌ها را بازگو می‌کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی ساقی‌نامه‌ی نظامی گنجه‌ای است. در این راستا ضمن بررسی دلایل فرا خواندن ساقی، تصاویر مورد استفاده‌ی شاعر از می و می‌گساری، تعداد واقعی ابیات ساقی‌نامه و مغنّی‌نامه‌ی نظامی و انگیزه‌ی او از سرایش این‌گونه شعر مورد بررسی قرار می‌گیرد. تکنیک مطالعه در این مقاله تحلیل محتوا ست و مطالب و شواهد مورد نظر به شیوه‌ی کتاب خانه‌ای و سند کاوی گردآوری شده است، نتیجه نشان می‌دهد با این بررسی می‌توان به درک درست‌تر از ساقی‌نامه‌ی نظامی دست یافت. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - مضامین مشترک «حملۀ‌ حیدری» راجی کرمانی و«دیوان» حافظ شیرازی‌ با تکیه بر ساقی‌نامه‌ها
        زهرا فرج نژاد فرهنک
        چکیده ساقی‌نامه‌‌سرایی، یکی از دلنشین‌ترین نوع شعر غنایی است که در ادبیّات عرب به خمریّه‌سرایی معروف است. این گونة ادبی از ادبیّات عرب به عرصۀ شعر فارسی وارد شده و در بستر هنرنمایی شاعران ایرانی قرار گرفته است. در ادب فارسی، ابتدا در عیش و سرمستی ناشی از تأثیر بادة ان چکیده کامل
        چکیده ساقی‌نامه‌‌سرایی، یکی از دلنشین‌ترین نوع شعر غنایی است که در ادبیّات عرب به خمریّه‌سرایی معروف است. این گونة ادبی از ادبیّات عرب به عرصۀ شعر فارسی وارد شده و در بستر هنرنمایی شاعران ایرانی قرار گرفته است. در ادب فارسی، ابتدا در عیش و سرمستی ناشی از تأثیر بادة انگوری سروده می‌شد، ولی از قرن ششم هجری به بعد، با بهره‌گیری از تجربیّات عرفانی، معنا و مفهومی عرفانی به خود گرفت. این جریان، در ادبیّات فارسی، از رودکی شروع شد و با حافظ، به کمال رسید.‌ از آن پس، بویژه در دورۀ صفوی ساقی‌نامه‌سرایی‌ و مغنی‌نامه‌سرایی بر منوال حافظ معمول شد؛ طوری‌که علاوه بر توصیف ساقی، مطرب، می و میخانه، تجلّی‌گاه اهداف سیاسی- اجتماعی و فلسفی شاعران گشت. ملاّ بمانعلی راجی کرمانی، شاعرحماسه‌سرای مذهبی قرن دوازدهم هجری، در منظومة، حملة حیدری، ساقی‌نامه‌ها و مغنّی ‌نامه‌های بسیاری دارد که در سرودن آن‌ها به شیوه و سبک شاعرانة حافظ نظر داشته است.‌ ساقی‌نامه‌های او نیز همچون ساقی‌نامه‌های حافظ، اغلب متضمّن درون‌مایه‌های اجتماعی، مواعظ، نکته‌های اخلاقی و حکمی است. هر دو شاعر در ضمن سرودن ساقی‌نامه‌ها، علاوه بر نکوهش زاهدان ریاکار، به اعتنام فرصت و شکایت از روزگار،‌ مدح ممدوح، خواصّ و تأثیر باده و آلات و دستگاه‌های موسیقی توجّه کرده‌اند. پرونده مقاله