متریبوزین یکی از رایج ترین علفکش های مورد استفاده در زراعت سیب زمینی است. به‌منظور بررسی تأثیر خصوصیات خاک و سابقه مصرف علف کش متریبوزین بر کارایی این علف کش در کنترل علف هرز تاج‌خروس وحشی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخا چکیده کامل
متریبوزین یکی از رایج ترین علفکش های مورد استفاده در زراعت سیب زمینی است. به‌منظور بررسی تأثیر خصوصیات خاک و سابقه مصرف علف کش متریبوزین بر کارایی این علف کش در کنترل علف هرز تاج‌خروس وحشی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور در سال 1391 انجام شد. عامل اول نوع خاک در شش سطح (همدان با 15 سال و بدون سابقه مصرف، جیرفت با 15 سال و بدون سابقه مصرف، اصفهان دو سال سابقه مصرف و مشهد سه سال سابقه مصرف) و عامل دوم غلظت علف کش متریبوزین در شش سطح (صفر، 100، 300، 700، 1000 و 1500 گرم در هکتار(به ترتیب 10،0، 30، 70، 100 و 150% درصد غلظت توصیه‌شده)) بود. قبل از کاشت تاج‌خروس وحشی، گلدان ها با مقادیر مورد نظر علف کش متریبوزین تیمار شد و 4 هفته بعد از کاشت، برداشت انجام شد و صفات طول ریشه و اندام هوایی و وزن خشک آن‌ها اندازه گیری و منحنی‌های غلظت-پاسخ رسم گردید. بالاترین و پایین ترین خسارت به تاج‌خروس وحشی به ترتیب در خاک های جیرفت بدون سابقه مصرف و همدان با 15 سال سابقه مصرف دیده شد. در خاک جیرفت با 15 سال سابقه ی مصرف، کاهش وزن خشک اندام هوایی در غلظت های 1/0، 3/0، 7/0، 1 و 5/1 کیلوگرم متریبوزین در هکتار نسبت به عدم مصرف آن، به ترتیب 15، 29، 45، 46 و 56 درصد بود، درحالی‌که در خاک همدان با 15 سال سابقه مصرف، کاهش وزن اندام هوایی در غلظت های مذکور متریبوزین نسبت به عدم مصرف علف کش به ترتیب 6، 11، 25، 31 و 36 درصد بود. نتایج نشان داد که در خاک های مختلف افزایش غلظت علف کش سبب کنترل مطلوب تر تاج‌خروس وحشی گردید ولی افزایش میزان رس و ماده آلی و همچنین افزایش سابقه مصرف، از شدت تأثیر بقایای متریبوزین کاست.
پرونده مقاله
این پژوهش به منظور بررسی اثر چهار علفکش تری فلورالین، اتال فلورالین، آلاکلر و متریبوزین روی میزان رشد پرگنه قارچ Rhizoctonia solani گروه آناستوموزی 4، عامل بیماری مرگ گیاهچه در پنبه و سویا، در سال 90- 1389 در بخش تحقیقات علف‌های‌هرز، موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، انجام چکیده کامل
این پژوهش به منظور بررسی اثر چهار علفکش تری فلورالین، اتال فلورالین، آلاکلر و متریبوزین روی میزان رشد پرگنه قارچ Rhizoctonia solani گروه آناستوموزی 4، عامل بیماری مرگ گیاهچه در پنبه و سویا، در سال 90- 1389 در بخش تحقیقات علف‌های‌هرز، موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، انجام شد. ابتدا واکنش رشد میسلیومی پرگنه این قارچ نسبت به علفکشها در محیط کشت پی‌دی‌ای بررسی گردید. سپس این واکنش با دیسک های کاغذ واتمن آغشته به علفکش در سه غلظت متفاوت در مقایسه با شاهد بدون علفکش آزمایش شد. نتیجه آزمایش استفاده از غلظت های بالای علفکش در محیط کشت نشان داد که محیط کشت حاوی تری فلورالین در غلظت‌های 12500 و 25000 پی‌پی‌ام، اتال فلورالین در غلظت‌های 17500 و 35000 پی پی ام و آلاکلر در غلظت‌های 20000 و 40000 پی پی ام، به طور کامل از رشد رویشی این قارچ جلوگیری کردند. متریبوزین در غلظت های 2500 و 5000 پی‌پی‌ام، اگر چه باعث توقف کامل این قارچ نشد ولی در مقایسه با شاهد سبب کاهش معنی دار رشد پرگنه گردید. آزمایش در غلظت‌های پایین‌تر علفکش ها در محیط پی‌دی‌آ نشان داد که آلاکلر، تری فلورالین، اتال فلورالین به ترتیب با غلظت‌های 509 ، 318 و 445 پی پی ام در محیط کشت موجب کاهش معنی‌دار رشد میسلیومی قارچ شدند. در میان تیمارهای اخیر، تاثیر آلاکلر بیشتر از سایر علفکشها ارزیابی شد و متریبوزین با غلظت 64 پی‌پی‌ام تاثیر معنی‌داری روی رشد قارچ نداشت. همچنین در آزمایش دیسک های آغشته به علفکشها در غلظت های مختلف، در مقایسه با شاهد، قراینی از واکنش بیمارگر نسبت به علفکشها بدست نیامد.
پرونده مقاله
چکیده
استفاده از علفکشها یکی از مهم‌ترین روش‌های کنترل علف‌های هرز است. با توجه به کاربرد گسترده و موثر علف کش متریبوزین برای کنترل مطلوب علف‌های هرز پهن برگ و باریک برگ در مزارع کشاورزی، اثرات منفی آن بر گیاهان زراعی مطالعه نشده است. برای بررسی اثرات علفکش متریبوزی چکیده کامل
چکیده
استفاده از علفکشها یکی از مهم‌ترین روش‌های کنترل علف‌های هرز است. با توجه به کاربرد گسترده و موثر علف کش متریبوزین برای کنترل مطلوب علف‌های هرز پهن برگ و باریک برگ در مزارع کشاورزی، اثرات منفی آن بر گیاهان زراعی مطالعه نشده است. برای بررسی اثرات علفکش متریبوزین و آسکوربیک اسید بر میزان فعالیت برخی از آنزیم‌های آنتی اکسیدانی نظیر کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز و بر مقدار زایلوز، مانوز، قند کل و وزن تر ساقه گیاه گندم رقم زرین (Triticum aestivum L.cv. Zarrin) آزمایشی در سال 1389 در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار و 6 تیمار در آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهی دانشگاه‌تربیت مدرس انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل شاهد، علفکش متریبوزین، آسکوربیک اسید با غلظت‌های 100 و 200 پی‌پی‌ام، آسکوربیک اسید 100 پی‌پی‌ام +متریبوزینو آسکوربیک اسید 200 پی‌پی‌ام +متریبوزین بود. نتایج نشان داد که تیمار متریبوزین سبب کاهش معنی‌دار مقدار قندهای زایلوز، مانوز، قند کل و وزن‌تر ساقه شده و فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و پلی‌فنل اکسیداز افزایش یافت. کاربرد آسکوربیک اسید به تنهایی در دو غلظت 100 و 200 پی‌پی‌ام و نیز استفاده از آن قبل از به کار بردن متریبوزین تغییر معنی‌داری در فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان ایجاد نکرد.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد
