فهرست مقالات ماکروجلبک

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - شناسایی و تعیین توده زنده ماکروجلبک‏های (منطقه‏ بین‏ جزرومدی) در بندربوشهر
  حدیقه صائب مهر پریسا نجات خواه معنوی سوگل شهیدی
  زمینه و هدف: توده زنده ماکروجلبک ها در2 فصل تابستان و زمستان سال 1389 پس از شناسایی در چهار ایستگاه انتخابی در سه منطقه بالا، میان و پایین جزرومدی منطقه بندر بوشهر در زمان جزر کامل آب بررسی شدند. هدف از انجام این پژوهش، مطالعه، شناسایی وتعیین توده زنده ماکروجلبک های منط چکیده کامل

  زمینه و هدف: توده زنده ماکروجلبک ها در2 فصل تابستان و زمستان سال 1389 پس از شناسایی در چهار ایستگاه انتخابی در سه منطقه بالا، میان و پایین جزرومدی منطقه بندر بوشهر در زمان جزر کامل آب بررسی شدند. هدف از انجام این پژوهش، مطالعه، شناسایی وتعیین توده زنده ماکروجلبک های منطقه بین جزرومدی بندر بوشهر می باشد. روش بررسی: نمونه برداری با کوادرات 5/0 ×5/0 مترمربعی به صورت تصادفی صورت گرفت. در مجموع12گونه ماکروجلبک شناسایی شد، که میانگین وزن تر به ترتیب درتابستان شاخه جلبک های قهوه ای (6625،258 گرم درمترمربع ) بیش ترین وزن تر و شاخه جلبک های سبز (9625،126 گرم درمترمربع ) کم ترین وزن تر و در زمستان شاخه جلبک های سبز (875،564 گرم در مترمربع) بیش ترین وزن تر و شاخه جلبک های قرمز( 115.8 گرم درمترمربع ) کم ترین وزن تر را داشتند . نتایج: نتایج حاصل از آنالیز واریانس یک طرفه (one-way ANOVA) مشخص نمود که بیش ترین حضور ماکرو جلبک ها در منطقه پایین جزر و مدی است. آزمون آماری (Mann- whitny) اختلاف معنی داری را بین زیتوده میان و پایین جزرومدی در دو فصل نشان نداد. نتایج نشان دادند که شش گونه مشترک در هر دو فصل مشاهده گردید که به ترتیب شامل 3گونه جلبک های قرمز با نام هایmuscoidesAcanthophora - Laurensia papillosa - Gracilaria corticata و 2گونه جلبک های قهوه ای به نام هایCystoseira sp. و Padina spو1گونه از جلبک های سبز به نام Caulerpa sp می باشند. با توجه به میانگین زیتوده (بیومس) محاسبه شده در پایین و میان جزرومدی ایستگاه های مورد مطالعه در دو فصل مشخص گردید در کل دو فصل بیش ترین میانگین زی توده (1،953 گرم درمترمربع) متعلق به Padina sp ایستگاه 3 پایین جزرومدی فصل تابستان و کم ترین میانگین زی توده (5/0 گرم درمترمربع) متعلق به Champia parvula ایستگاه 2 پایین جزرومدی فصل زمستان می باشد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - اثر ضدمیکروبی عصاره هیدروالکلی ماکروجلبک کلپ چمنی (Ulva intestinalis) روی گوشت چرخ شده‌ فیل‌ماهی پرورشی (Huso huso) نگهداری شده در یخچال
  میترا دانشور قربانی سید پژمان حسینی شکرابی سید ابراهیم حسینی
  تحقیق حاضر به منظور بررسی امکان استفاده از عصاره ماکروجلبک intestinalis Ulva به عنوان یک آنتی‌باکتریال طبیعی در گوشت چرخ شده فیل‌ماهی انجام شد. بدین منظور در ابتدا حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) عصاره هیدروالکلی این جلبک در شرایط آزمایشگاهی و به روش میکروچاهک علیه پاتوژن ل چکیده کامل

  تحقیق حاضر به منظور بررسی امکان استفاده از عصاره ماکروجلبک intestinalis Ulva به عنوان یک آنتی‌باکتریال طبیعی در گوشت چرخ شده فیل‌ماهی انجام شد. بدین منظور در ابتدا حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) عصاره هیدروالکلی این جلبک در شرایط آزمایشگاهی و به روش میکروچاهک علیه پاتوژن لیستریا مونوسیتوژنز تعیین گردید. سپس، غلظت‌های شاهد (بدون هیچ افزودنی)، BHT (آنتی‌اکسیدان سنتتیک)، MIC، دو و سه برابر غلظت MIC تهیه، با گوشت چرخ کرده ‌ماهی مخلوط و در یخچال نگهداری شدند. در روزهای 0، 4، 8 و 12 روز نمونه‌بردای انجام و خصوصیات میکروبی شامل باکتری‌های سرماگرا، مزوفیل، سودوموناس و انتروباکتریاسه اندازه‌گیری گردید. مطابق نتایج، MIC برابر 5/12 میلی‌گرم در هر میلی‌لیتر بدست آمد. نتایج مؤید این بود که تیمارهای واجد عصاره جلبک در مقایسه با تیمارهای شاهد و BHT از بارمیکروبی کمتری برخودار بودند (01/0>p). همچنین در بین غلظت‌های مختلف عصاره، تیمار سه برابر غلظت MIC، بیشترین اثر ضدباکتریایی را نشان داد به‌طوری که در پایان روز دوازدهم مقدار باکتری‌های هوازی مزوفیل (27/6 log cfu/g)، سرماگرا (08/9 log cfu/g)، سودوموناس (6/6 log cfu/g) و انتروباکتریاسه (21/6 log cfu/g) در این تیمار کمتر از شاهد و سایر تیمارها بود. به طور کلی نتایج بیانگر این بود که ماکروجلبک کلپ چمنی، گونه مناسبی برای استفاده به منزله‌ یک نگهدارنده طبیعی بوده و گوشت چرخ شده ماهی واجد سه برابر غلظت MIC در مقایسه با سایر تیمارها از فساد باکتریایی کمتری در طول دوره‌ نگهداری در یخچال برخودار بود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - بررسی تاثیرتیمارهای غذایی مختلف بر روی ترکیبات شیمیایی کرم پرتار پرنرئیس نانتیا(Perinereis nuntia)
  ادریس آزور مازیار یحیوی علیرضا سالارزاده پرویز زارع مجتبی نادری
  انواع کرم های پرتار با توجه به ارزش غذایی مناسب و برابری نسبی ارزش غذایی آنها با نیازهای انواع آبزیان، مانند میزان پروتئین و چربی و دارا بودن انواع اسیدهای چرب و اسیدهای آمینه، مورد توجه قرار گرفته اند. در این مطالعه 180 عدد کرم با میانگین وزنی 25/0 گرم از منطقه جزر و م چکیده کامل

  انواع کرم های پرتار با توجه به ارزش غذایی مناسب و برابری نسبی ارزش غذایی آنها با نیازهای انواع آبزیان، مانند میزان پروتئین و چربی و دارا بودن انواع اسیدهای چرب و اسیدهای آمینه، مورد توجه قرار گرفته اند. در این مطالعه 180 عدد کرم با میانگین وزنی 25/0 گرم از منطقه جزر و مدی سواحل بندر عباس در پاییز سال 89 به صورت تصادفی جمع آوری شدند. نمونه ها با سه نوع تیمار غذایی، غذای تجاری پست لارو، ماکروجلبک سبز(Entermorpha) و ماکروجلبک قرمز(Grasilariya) به مدت 60 روز و با سه بار تکرار، تغذیه شدند. میزان اکسیژن، شوری، درجه حرارت و pH برای ظرف تیمارها به ترتیب 5/6 و 5/38 و 25 و9/7 اندازه گیری شده و مدت زمان روشنایی در طی شبانه روز به صورت 12 ساعت روشنایی، 12 ساعت تاریکی برای تمامی تیمارها به صورت یکسان در نظر گرفته شد. میزان پروتئین، چربی، رطوبت و خاکستر برای نمونه های تغذیه شده با غذای تجاری و ماکروجلبک سبز و ماکروجلبک قرمز به ترتیب(81/8، 39/2، 59/87، 12/1) و(71/7،36/2، 61/87، 85/0) و(91/8، 27/2، 25/86، 97/0) و برای تیمار شاهد از طبیعت (76/7، 19/2، 26/86، 92/0) درصد محاسبه گردید. بیشترین میزان پروتئین و چربی به ترتیب در تیمارهای ماکروجلبک قرمز و غذای تجاری و کمترین میزان آن در تیمارهای ماکروجلبک سبز و تیمار شاهد از طبیعت محاسبه گردید. هر چند که نسبت به همدیگر تفاوت معنی داری در بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد(05/0 <P ). پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  4 - مقایسه سمیت نانوذرات نقره تولید شده به روش‌های شیمیایی و زیستی بر مراحل ناپلیوس و بالغ Artemia franciscana
  سکینه مشجور مجتبی علیشاهی زهرا طولابی دزفولی
  در مطالعه حاضر، اثرات سمیت و تفاوت میزان حساسیت مراحل تکاملی ناپلیوس و بالغ Artemia fransiscana، نسبت به جذب نانوذرات نقره شیمیایی و بیوسنتز شده توسط عصاره آبی جلبک دریایی سبز Ulva flexuosa، ارزیابی گردید. به این منظور ناپلی و بالغ آرتمیا، در غلظت های متوالی افزایشی نان چکیده کامل

  در مطالعه حاضر، اثرات سمیت و تفاوت میزان حساسیت مراحل تکاملی ناپلیوس و بالغ Artemia fransiscana، نسبت به جذب نانوذرات نقره شیمیایی و بیوسنتز شده توسط عصاره آبی جلبک دریایی سبز Ulva flexuosa، ارزیابی گردید. به این منظور ناپلی و بالغ آرتمیا، در غلظت های متوالی افزایشی نانوذرات نقره شیمیایی و بیوسنتزی قرار داده شدند. تلفات در هر گروه در زمان های 12،24، 36 و 48 ساعت بعد از مجاورت ثبت و با نرم افزار Probit آنالیز گردید.نتایج نشان داد کهسمیت هر دو نوع نانوذره نقره بر ناپلیوس و بالغ آرتمیا با افزایش غلظت و نیز با افزایش مدت زمان مجاورت روند افزایشی داشته و تفاوت ها میان آنها معنی دار بود (05/0p<). بنحوی که پس از 48 ساعت، غلظت ایجاد کننده ی50% تلفات (LC50)، در ناپلی آرتمیا با نانوذرات نقره شیمیایی 8/31 میلی گرم در لیتر و برای نانوذرات نقره بیوسنتز شده توسط جلبک سبز 9/366 میلی گرم در لیتر بود. حال آنکه این غلظت در ارتباط با بالغین آرتمیا طی مجاورت با نانوذرات نقره شیمیایی برابر با 47 میلی گرم در لیتر و برای نانوذرات نقره بیوسنتزی240 میلی گرم در لیتر ارزیابی شد. مقایسه نتایج سمیت نشان می دهد که در هر دو مرحله زندگی آرتمیا، نانوذرات نقره شیمیایی در قیاس با بیوسنتزی، از قدرت سمیت بالاتری برخوردار بوده، لکن حساسیت ناپلیوس های آرتمیا نسبت به نانوذرات نقره شیمیایی بیشتر از مرحله بلوغ ولی نسبت به نوع زیست تولیدی کمتر است. این تحقیق می تواند در توسعه کاربری نانوذرات زیست سازگار با اهداف بوم مدیریتی پیشگام باشد. پرونده مقاله