فهرست مقالات قطر طبق

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - نقش کاربرد کود زیستی فسفره و تریپل‌سوپر فسفات بر عملکرد، اجزای عملکرد، غلظت کادمیم و فسفر دانه آفتابگردان (Helianthus annuus L.)
  نادیا نیسی علیرضا شکوه‌فر خوشناز پاینده
  10.30495/jcep.2021.679980
  هزینه بالای کودهای شیمیایی مورد استفاده در بخش کشاورزی و مشکلات محیط‌زیست ناشی از استفاده آنها، لزوم تجدیدنظر در روش های مرسوم تغذیه گیاهان را آشکار می سازد. مصرف تلفیقی کودهای زیستی همراه با کودهای شیمیایی در راستای کشاورزی پایدار یکی از راه های اساسی به نظر می رسد. در چکیده کامل

  هزینه بالای کودهای شیمیایی مورد استفاده در بخش کشاورزی و مشکلات محیط‌زیست ناشی از استفاده آنها، لزوم تجدیدنظر در روش های مرسوم تغذیه گیاهان را آشکار می سازد. مصرف تلفیقی کودهای زیستی همراه با کودهای شیمیایی در راستای کشاورزی پایدار یکی از راه های اساسی به نظر می رسد. در همین راستا این پژوهش به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه آزمایشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در سال زراعی 98-1397 اجرا شد. فاکتور اول مقادیر مختلف کود تریپل سوپرفسفات در سه سطح (صفر، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار) و فاکتور دوم کود زیستی فسفره در سه سطح (صفر، 100 و 200 گرم در هکتار) بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر سطوح مختلف کود زیستی فسفره و تریپل سوپرفسفات بر تمام صفات اندازه‎گیری شده معنی دار شد ولی اثر متقابل تیمار‎ها معنی دار نبود. بر اساس نتایج به دست آمده در این پژوهش، بالاترین عملکرد دانه، وزن هزار دانه، درصد روغن دانه، قطر طبق، تعداد دانه در طبق و غلظت فسفر دانه در شرایط کاربرد 100 کیلوگرم در هکتار تریپل سوپرفسفات به همراه 200 گرم در هکتار کودزیستی فسفره به دست آمد. کمترین پوکی دانه نیز با کاربرد 100 کیلوگرم در هکتار تریپل سوپرفسفات به همراه 200 گرم در هکتار کودزیستی فسفره حاصل شد. به نظر می‎رسد کود تریپل سوپرفسفات، به دلیل داشتن ناخالصی از جمله عناصر سنگین، باعث افزایش 54 درصدی غلظت عنصر کادمیم در خاک می گردد، اما افزایش سطوح مصرف کود زیستی فسفر در خاک موجب کاهش 45 درصدی تجمع غلظت کادمیم دانه می‎شود. با توجه به این نتایج کاربرد 100 کیلوگرم در هکتار تریپل سوپرفسفات و 200 گرم در هکتار کود زیستی فسفره نسبت به سایر تیمارها باعث افزایش عملکرد کمّی و جذب عناصر در آفتابگردان شده است. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - ارزیابی تحمل به خشکی در اینبرد لاین‌ها و ارقام مصنوعی آفتابگردان (Helianthus annuus L.) در اقلیم معتدل کرمانشاه
  سید مهدی صفوی
  در این پژوهش اثر تنش خشکی بر برخی ویژگی‎های آگروفیزیولوژیک 15 ژنوتیپ آفتابگردان شامل سه رقم شاهد، هشت لاین اینبرد و چهار رقم مصنوعی در مزرعه تحقیقاتی معاونت مؤسسه تحقیقات کشاورزی دیم (سرارود، کرمانشاه) در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی، در سه تکرار و دو محیط (بدو چکیده کامل

  در این پژوهش اثر تنش خشکی بر برخی ویژگی‎های آگروفیزیولوژیک 15 ژنوتیپ آفتابگردان شامل سه رقم شاهد، هشت لاین اینبرد و چهار رقم مصنوعی در مزرعه تحقیقاتی معاونت مؤسسه تحقیقات کشاورزی دیم (سرارود، کرمانشاه) در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی، در سه تکرار و دو محیط (بدون تنش و تنش خشکی) طی سال زراعی 93-1392 بررسی شد. میانگین عملکرد دانه ژنوتیپ ها در شرایط بدون تنش 715 و در شرایط تنش 579 کیلوگرم در هکتار بدست آمد که نشان‎دهنده کاهش 02/19 درصدی در اثر تنش خشکی می‎باشد. رقم شاهد Zaria و لاین Sil-292 با بیش از 30 درصد، بیشترین درصد کاهش عملکرد را داشتند. ارقام مصنوعی Sil-94، Sil-54 و Sil-96 با کمتر از 5 درصد، کمترین درصد کاهش را به خود اختصاص دادند. دامنه میزان روغن دانه در شرایط بدون تنش از 5/45 تا 7/51 درصد و در شرایط تنش خشکی از 4/35 تا 9/49 درصد متغیر بود. تنش خشکی سبب کاهش حدود 10 درصدی روغن دانه ژنوتیپ ها گردید. در مجموع، اعمال تنش خشکی منجر به زودگلدهی و زودرس شدن، ‌کاهش صفات زراعی و مورفولوژیک و محتوای روغن دانه و افزایش نشت یونی و میزان آب نسبی از دست رفته برگ‌ها گردید. با استفاده از روش مجموع رتبه و بررسی پارامترهای آن، ژنوتیپ‎های SIL-54، SIL-42، SIL-140 و SIL-237 به‎عنوان متحمل‎ترین ژنوتیپ‎ها شناخته شدند. این ژنوتیپ‎ها بر اساس دیاگرام بای‎پلات نیز به عنوان برترین ژنوتیپ‎ها تحت هر دو شرایط معرفی شدند. پرونده مقاله