مقدمه: اضافه وزن و چاقی از عوامل خطرزای اصلی بیماری های قلبی-عروقی و مرگ و میر به شمار می‌رود و شواهد موجود بیانگر اینست که چاقی با افزایش استرس اکسایشی و یا کاهش توانایی آنتی اکسیدانی بدن همراه است. بعلاوه، علی رغم اثرات سودمند تمرینات ورزشی منظم گزارش داده شده اس چکیده کامل
مقدمه: اضافه وزن و چاقی از عوامل خطرزای اصلی بیماری های قلبی-عروقی و مرگ و میر به شمار می‌رود و شواهد موجود بیانگر اینست که چاقی با افزایش استرس اکسایشی و یا کاهش توانایی آنتی اکسیدانی بدن همراه است. بعلاوه، علی رغم اثرات سودمند تمرینات ورزشی منظم گزارش داده شده است که یک جلسه فعالیت ورزشی باعث افزایش استرس اکسایشی می شود. با این حال مصرف مکملهای غذایی ممکن است باعث تعدیل این شاخص‌ها در ورزش شود. لذا مطالعۀ حاضر به منظور بررسی تاثیرمصرف عصاره شاه توت بر ظرفیت آنتی اکسیدانی تام پلاسما و شاخص پراکسیداسیون لیپیدی مردان چاق متعاقب یک جلسه فعالیت مقاومتی صورت گرفت. مواد و روش‌ها: در یک مطالعۀ دو سویه کور، 20 مرد چاق ((BMI ≥30 به طور تصادفی در یکی از دو گروه شبه دارو (10 نفر) و مکمل (10 نفر) قرار گرفتند. گروه مکمل روزانه 100 گرم عصاره شاه توت را به مدت هفت روز دریافت کردند و گروه شبه دارو نیز به همین مقدار شبه دارو مصرف نمودند. افراد دو گروه در یک جلسه فعالیت مقاومتی متشکل از 9 حرکت ورزشی با شدت 60% 1-RM شرکت کردند و نمونه‌های خون وریدی آنها در سه مرحلۀ؛ قبل از مصرف مکمل (1هفته قبل از فعالیت)، قبل و 24 ساعت بعد از فعالیت مقاومتی به منظور تعیین غلظت مالون دی آلدئید سرم (به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپیدی) و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام پلاسما جمع آوری شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که غلظت بیو مارکر مالون دی آلدئید در گروه شبه دارو در مقایسه با گروه دریافت کننده مکمل عصاره شاه توت بعد از انجام فعالیت مقاومتی به طور معنی داری افزایش پیدا می‌کند (05/0P<). با این حال، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام پلاسما تفاوت معنی‌داری در هیچ یک از زمانهای قبل و 24 ساعت بعد از فعالیت ورزشی در دو گروه نشان نداد (05/0> p). نتیجه گیری: نتایج جاصل از مطالعۀ حاضر بیانگر این بود که علی‌رغم اینکه یک جلسه فعالیت مقاومتی باعث افزایش سطوح مالون دی آلدئید در افراد چاق می‌شود، با این حال مصرف عصاره شاتوت به عنوان یک مکمل آنتی اکسیدانی می تواند تاثیر مثبتی بر پراکسیداسیون لیپیدی غشای سلول‌ها و جلوگیری از اثرات مخرب رادیکال های آزاد داشته باشد.
پرونده مقاله
مقدمه: هورمون‌های تیروئید برای رشد طبیعی بدن ضروری می‌باشند لذا بررسی اثرات حاد تمرین بر این هورمون‌ها از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک جلسه فعالیت مقاومتی و سرعتی مکرر بر هورمون تیروتروپین و تیروکسین بود. روش‌ها: بدین منظور تعداد 10 داوطلب چکیده کامل
مقدمه: هورمون‌های تیروئید برای رشد طبیعی بدن ضروری می‌باشند لذا بررسی اثرات حاد تمرین بر این هورمون‌ها از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک جلسه فعالیت مقاومتی و سرعتی مکرر بر هورمون تیروتروپین و تیروکسین بود. روش‌ها: بدین منظور تعداد 10 داوطلب مرد فعال (میانگین سن: 1/26 سال، قد 40/176 سانتی‌متر و توده بدن 96/78 کیلوگرم) در دو جلسه به فاصله یک هفته در برنامه تمرینی مقاومتی و مقاومتی- سرعتی مکرر شرکت نمودند. تمرین در ساعت 4 بعدازظهر با انجام دو حرکت اسکات و لیفت جهت تمرین مقاومتی (7 ست 6 تکرار با 80% یک تکرار بیشینه) و 6 تکرار 20 متر سرعت برای تمرین سرعتی مکرر انجام شد. در هر جلسه هشت بار خون‌گیری به فاصله یک ساعت از پیش از فعالیت تا ساعت 20، از ساعت 24 تا 3 نیمه‌شب از نمونه‌ها اخذ شد. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها نشان داد که اثر فعالیت مقاومتی و مقاومتی-سرعتی مکرر در برخی ساعات بر ترشح تیروتروپین سبب بروز تفاوت‌های معناداری شده بود اما بر تیروکسین تأثیری نداشتند. سطح زیر منحنی شبانه‌روزی در مقایسه دو جلسه فعالیت نیز نشان داد که تمرین مقاومتی- سرعتی مکرر نسبت به تمرین مقاومتی سبب آزادسازی بیشتر تیروتروپین (0001/0P=) و تیروکسین (0001/0P=) شد.نتایج: به نظر می‌رسد فعالیت مقاومتی- سرعتی مکرر نیازهای متابولیکی بیشتری بر بدن اعمال می‌نماید که ممکن است راهی جهت افزایش متابولیسم و کاهش وزن باشد، همچنین لزوم دوره ریکاوری مناسب پس از این فعالیت‌های ترکیبی را تائید می‌نماید.
پرونده مقاله
چاقی عمده‌ترین عامل خطرساز بسیاری از بیماری‌های قلبی عروقی، فشار خون بالا، اختلالات متابولیکی و انواع مختلف سرطان‌ها است. چاقی با افزایش استرس اکسایشی و یا کاهش توانایی آنتی‌اکسیدانی بدن همراه است و میزان استرس اکسیداتیو و پراکسیداسیون لیپیدی را افزایش می‌دهد. پژوهش حاض چکیده کامل
چاقی عمده‌ترین عامل خطرساز بسیاری از بیماری‌های قلبی عروقی، فشار خون بالا، اختلالات متابولیکی و انواع مختلف سرطان‌ها است. چاقی با افزایش استرس اکسایشی و یا کاهش توانایی آنتی‌اکسیدانی بدن همراه است و میزان استرس اکسیداتیو و پراکسیداسیون لیپیدی را افزایش می‌دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر مصرف مکمل اسپیرولینا بر نشانگرهای استرس اکسایشی (TAC و MDA) در مردان چاق متعاقب یک جلسه فعالیت مقاومتی انجام شد. در این پژوهش 20 مرد چاق به شکل تصادفی به دو گروه 10 نفره ی تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت دو هفته روزانه 2 عدد قرص اسپیرولینا (500 میلی‌گرم) و گروه کنترل به همین مقدار پلاسیبو مصرف کردند. پس از مکمل سازی دوهفته‌ای، افراد دو گروه در یک جلسه فعالیت مقاومتی شرکت کردند. نمونه‌های خون در سه مرحله ی قبل از مصرف مکمل، قبل و 24 ساعت بعد از فعالیت مقاومتی جمع‌آوری شد. نتایج نشان داد غلظت نشانگرهای TAC و MDA در گروه تجربی به ترتیب افزایش و کاهش معنی‌داری نسبت به گروه کنترل در طول زمان داشت (05/0 p ≤). پژوهش حاضر نشان داد مصرف مکمل اسپیرولینا می‌تواند باعث افزایش ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام پلاسما و کاهش پراکسیداسیون لیپیدی در مردان چاق متعاقب یک جلسه فعالیت مقاومتی شود.
پرونده مقاله
