فهرست مقالات عسل طبیعی

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - شناسایی مولکولی و ارزیابی ویژگی‌های پروبیوتیکی و ضد قارچیEnterococcus faecium جدا شده از عسل طبیعی
  سارا شهریاری دل آسا رحیمی حسین پورعبدالله مریم ابراهیمی علیرضا صادقی
  10.30495/jfm.2023.1980405.1810
  عسل طبیعی، منبع بسیار مناسبی برای جداسازی باکتری‌های پروبیوتیک به شمار می‌آید. مطالعه ویژگی‌های پروبیوتیکی و ضد قارچی میکروارگانیسم‌های موجود در اکوسیستم‌های غذایی نظیر عسل طبیعی که کمتر مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، همواره جالب توجه بوده است. در این پژوهش، پس از شناسایی چکیده کامل

  عسل طبیعی، منبع بسیار مناسبی برای جداسازی باکتری‌های پروبیوتیک به شمار می‌آید. مطالعه ویژگی‌های پروبیوتیکی و ضد قارچی میکروارگانیسم‌های موجود در اکوسیستم‌های غذایی نظیر عسل طبیعی که کمتر مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، همواره جالب توجه بوده است. در این پژوهش، پس از شناسایی مولکولی باکتری اسید لاکتیک غالب جدا شده از عسل طبیعی، ویژگی‌های پروبیوتیکی و اثر ضد قارچی آن مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس اثرات ضد باکتریایی (به روش لکه‌گذاری) و ضد قارچی (به روش کشت دو لایه) جدایه‌ لاکتیکی مذکور در برابر برخی از میکروارگانیسم‌های غذازاد بررسی شد. توالی‌یابی محصولات PCR منجر به شناساییEnterococcus faecium گردید. همچنین میزان زنده‌مانی جدایه مذکور در شرایط شبیه‌سازی شده دستگاه گوارش معادل 68/20 درصد و اثرات ضدباکتریایی و ضدقارچی آن بر روی Salmonella enterica و Aspergillus niger نیز به‌ترتیب با 06/31 و 35/32 درصد بازدارندگی به شکل معنی‌داری (05/0P<) نسبت به سایر عوامل میکروبی مورد مطالعه بیشتر بود. علاوه بر این، جدایه لاکتیکی از الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی مناسبی برخوردار بود و هیچ‌گونه فعالیت همولیزی نداشت. همچنین قابلیت خود اتصالی آن نیز معادل 32/34 درصد و میزان دگراتصالی جدایه مذکور باEscherichia coli ، S. enterica، Listeria monocytogenes و Bacillus cereus به‌ترتیب معادل 29/34، 35/21، 58/15 و 98/14درصد بود. بر اساس نتایج پژوهش حاضر می‌توان ازE. faecium جدا شده از عسل به عنوان کشت محافظت کننده در صنایع غذایی استفاده نمود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - تاثیر استفاده از عسل طبیعی به عنوان ماده ی سرمامحافظ جدید بر نرخ زنده مانی، خروج از زونا و لانه گزینی در بلاستوسیست های منجمد-ذوب شده ی موش
  فاطمه سرمدی صدف اسفندیاری مجتبی دشتی زاد مهدی شمس آرا
  بهینه سازی فرایند انجماد شیشه ای، به عنوان راهکاری جهت ذخیره ی رویان های حاصل از تکنیک های کمک باروری، مستلزم تقابل با عوامل مخربی از قبیل تشکیل کریستال های یخ، سمیت سلولی و شوک اسمزی است که رویان را در معرض شرایط نا مساعد قرار می دهند. حضور کربوهیدرات ها به عنوان مواد چکیده کامل

  بهینه سازی فرایند انجماد شیشه ای، به عنوان راهکاری جهت ذخیره ی رویان های حاصل از تکنیک های کمک باروری، مستلزم تقابل با عوامل مخربی از قبیل تشکیل کریستال های یخ، سمیت سلولی و شوک اسمزی است که رویان را در معرض شرایط نا مساعد قرار می دهند. حضور کربوهیدرات ها به عنوان مواد سرما محافظ نفوذ نا پذیر، تلاشی در راستای کاهش این تنش ها می باشد. از آن جایی که استفاده ی ترکیبی از قندها نتایج بهتری را در پی داشته، در این طرح، از عسل طبیعی که متشکل از مونو ساکارید ها و دی ساکارید های مختلف است به عنوان ماده ی سرمامحافظ جایگزین ساکارز، در انجماد بلاستوسیست موش استفاده شد. بدین منظور بلاستوسیست های درون تنی موش پس از استحصال، به طور تصادفی به دو گروه انجمادی عسل و ساکارز تقسیم گشتند. در بخش اول آزمایش، بلاستوسیست ها تحت انجماد با محیط های حاوی غلظت های مختلف عسل قرار گرفتند و در نهایت غلظت های بهینه تعیین شدند. بخش دوم به مقایسه ی تاثیر محلول های انتخاب شده و محیط های حاوی ساکارز بر نرخ زنده مانی، خروج از زونا و لانه گزینی اختصاص یافت. در بخش اول، غلظت های بهینه ی 1 و 2 مولار به ترتیب در محیط انجماد و ذوب برگزیده شدند. نتایج حاصل از بخش دوم آزمایش نشان داد که استفاده از عسل طبیعی نه تنها در میزان زنده مانی توانست با گروه ساکارز برابری نماید، بلکه قادر به حفظ نرخ خروج از زونا و مهم تر از آن لانه گزینی در سطح گروه ساکارز نیز بود. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق می توان عسل طبیعی را به عنوان ماده ی سرمامحافظ نفوذ ناپذیر مناسبی جهت جایگزینی با ساکارز و بهینه سازی روند انجماد معرفی کرد. پرونده مقاله