فهرست مقالات ضَحِکَتْ

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - معناشناسی تاریخی «فَضَحِکَتْ» در آیه‌ی «وَ امْرَأَتُهُ قائِمَةٌ فَضَحِکَتْ فَبَشَّرْناها بِإِسْحاقَ... » در تفاسیر و ترجمه‌های فارسی و لاتین
  محمد علی همتی وفادار کشاورزی مهدی عبداللهی پور
  واژه فَضَحِکَتْ در آیه وَ امْرَأَتُهُ قائِمَةٌ فَضَحِکَتْ فَبَشَّرْناها بِإِسْحاقَ... (هود:71)، از واژگانی است که مفسران و مترجمان فارسی زبان و لاتین، معنای واحدی از آن ارائه نداده اند. مفسران معناهای گوناگونی از جمله خندید، حایض شد، تعجب کرد و... بیان داشته اند ؛ ام چکیده کامل

  واژه فَضَحِکَتْ در آیه وَ امْرَأَتُهُ قائِمَةٌ فَضَحِکَتْ فَبَشَّرْناها بِإِسْحاقَ... (هود:71)، از واژگانی است که مفسران و مترجمان فارسی زبان و لاتین، معنای واحدی از آن ارائه نداده اند. مفسران معناهای گوناگونی از جمله خندید، حایض شد، تعجب کرد و... بیان داشته اند ؛ اما مترجمان فقط 4 معنا برای فَضَحِکَتْ آورده اند که عبارتند از: خندید، حایض شد، تعجب کرد و ترسید. در میان این معانی، دو معنای خندید و حایض شد، بیشترین بسامد را در تفاسیر و ترجمه ها دارد. روایاتی نیز در معنای فَضَحِکَتْ نقل شده که مبنایی برای گروهی از مفسران و مترجمان گردیده است. این پژوهش با روش تحلیلی و رویکرد تاریخی تطبیقی، با هدف دستیابی به علل و منشا اختلاف معانی این واژه در فرایند زمان و ارائه ی معنایی نزدیک به صواب صورت پذیرفته است. بررسی منابع لغوی و اشعار دوران جاهلی، مخضرمین و اسلامی و همچنین سیر تاریخی تفاسیر و تحلیل روایات وارده و بررسی این موضوع در عهدعتیق همراه با واژه شناسی ماده ض ح ک در زبان عبری نشان می دهد که واژه پژوهان، مفسران و مترجمان در معنای واژه، دقت لازم نداشته و ترجمه ای دقیق ارائه نداده اند. نتایج حاکی از آن است که از دو معنای رایج، خندید به صواب نزدیک تر است و معنای حایض شد نتیجه ی اقتباس نادرست از عهد عتیق است. پرونده مقاله