فهرست مقالات ضایعات میگو

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - مطالعه عوامل موثر بر استخراج سوپر آنتی اکسیدان آستاگزانتین از ضایعات میگوی پاسفید غربی (Litopenaeus vannamei)
  فاطمه صابر باغبان شاهرخ شعبانی رضا عزیزی نژاد
  10.30495/jftn.2022.65507.11176
  مقدمه: ضایعات میگو می‌توانند به عنوان ارزان‌ترین مواد اولیه جهت استخراج رنگدانه‌های کاروتنوئیدی آستاگزانتین قرمز و جایگزینی با رنگ‌های مصنوعی استفاده شوند. در پژوهش حاضر هدف ارزیابی عوامل موثر بر راندمان استخراج آنتی‌اکسیدان آستاگزانتین از ضایعات میگوی پاسفید غربی بود.م چکیده کامل

  مقدمه: ضایعات میگو می‌توانند به عنوان ارزان‌ترین مواد اولیه جهت استخراج رنگدانه‌های کاروتنوئیدی آستاگزانتین قرمز و جایگزینی با رنگ‌های مصنوعی استفاده شوند. در پژوهش حاضر هدف ارزیابی عوامل موثر بر راندمان استخراج آنتی‌اکسیدان آستاگزانتین از ضایعات میگوی پاسفید غربی بود.مواد و روش‌ها: در این پژوهش استخراج با نسبت ماده جامد (میگوی پخته/خشک/آسیاب/الک) به حلال اتانول (g/ml) در 3 سطح یک به پنج، یک به هفت و یک به نه، با مدت زمان همزدن 1، 5 و 10 دقیقه در حمام فراصوت در 3 سطح 10 ، 20 و 30 دقیقه و دمای سانتریفیوژ 4، 12 و 21 درجه سلسیوس با 3 بار تکرار انجام گردید. پس از بررسی راندمان استخراج کاروتنوئید ضایعات خشک و تر در دستگاه اسپکتوفتومتر، بهترین روش استخراج از طریق تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS.20 به روش میانگین چند دامنه‌ای دانکن، انتخاب شد و در پایان آستاگزانتین تیمار 1(پخته /خشک /آسیاب/الک) و تیمار2 (خام/آسیاب ) با دستگاه HPLC بهینه‌سازی، خالص‌سازی، اندازه‌گیری و شناسایی شدند و تیمار بهینه انتخاب گردید.یافته‌ها: آزمایش‌ها نشان داد نسبت نمونه به حلال 1:5 و یک دقیقه زمان همزدن، 10 دقیقه فراصوت و سانتریفیوژ 21 درجه سلسیوس برای استخراج بهینه مناسب می‌باشد. داده‌های حاصل از آنالیز HPLC نیز نشان داد، آستاگزانتین حاصل از استخراج تیمار1mgastaxanthin/gextract 3 و تیمار2mgastaxanthin/gextract 7/2 بوده است.نتیجه گیری: از ضایعات میگو می‌توان به ‌عنوان مواد اولیه دردسترس و اقتصادی جهت استخراج رنگدانه‌های کاروتنوئیدی و جایگزینی آنها با رنگ‌ها و آنتی اکسیدان‌های مصنوعی در صنعت غذا استفاده نمود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - ارزیابی رابطه وزن مولکولی پپتیدهای زیست‌فعال حاصل از آبکافت آنزیمی سر و پوسته میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei) با خواص ضدباکتریایی، آنتی اکسیدانی و عملکردی آن ها
  سهیل ریحانی پول سکینه یگانه رضا صفری
  10.30495/jfh.2022.1940567.1326
  هدف از تحقیق حاضر تعیین رابطه وزن مولکولی پپتیدهای زیست فعال تولیدشده از ضایعات میگوی وانامی با فعالیت آنتی باکتریایی، آنتی‌اکسیدانی و خواص عملکردی آن ها بود. به این منظور پس از انجام فرایند آبکافت، با استفاده از اولترافیلتراسیون، پپتیدهایی با وزن مولکولی کمتر از 3، بین چکیده کامل

  هدف از تحقیق حاضر تعیین رابطه وزن مولکولی پپتیدهای زیست فعال تولیدشده از ضایعات میگوی وانامی با فعالیت آنتی باکتریایی، آنتی‌اکسیدانی و خواص عملکردی آن ها بود. به این منظور پس از انجام فرایند آبکافت، با استفاده از اولترافیلتراسیون، پپتیدهایی با وزن مولکولی کمتر از 3، بین 3 تا 10 و بیش از 10 کیلودالتون تفکیک و جهت انجام آزمون های مختلف مورد استفاده قرار گرفتند. مطابق نتایج، پپتیدهایی با وزن مولکولی 3 تا 10 کیلودالتون بالاترین فعالیت مهارکنندگی رشد باکتری های باسیلوس سرئوس، اشریشیا کولای و استافیلوکوکوس اورئوس را بروز دادند (05/0>P). بیشترین میزان حلالیت و ظرفیت نگهداری آب مربوط به پپتیدهایی با وزن مولکولی کمتر از 3 کیلودالتون بود (05/0>P). در بین وزن‌های مولکولی مختلف، حداکثر شاخص فعالیت امولسیفایری و پایداری امولسیونی در پپتیدهایی با وزن مولکولی بین 3 تا 10 کیلودالتون اندازه گیری شد (05/0>P). کاراترین پپتیدها ازنظر شاخص فعالیت کف زایی و پایداری کف و همچنین ظرفیت جذب روغن، پپتیدهایی با وزن مولکولی بیش از 10 کیلودالتون بودند (05/0>P). نتایج ارزیابی فعالیت آنتی اکسیدانی (فعالیت مهار رادیکال های آزاد DPPH و ABTS) پپتیدها نشان داد. پپتیدهایی با وزن مولکولی کمتر از 3 کیلودالتون دارای بیشترین خاصیت آنتی اکسیدانی هستند (05/0>P). از یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت خواص پپتیدهای زیست فعال شدیداً تحت تأثیر وزن مولکولی تغییر می کند و هر کدام از پپتیدها در یک وزن مولکولی خاص دارای بیشترین خاصیت و کارایی هستند. پرونده مقاله