فهرست مقالات سیاست‌ورزی

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - گذر از پسا‌مدرنیسم به نئورئالیسم در رمان های «طوطی فلوبر» و «تنها داستان» جولین بارنز
  معصومه بختیاری لیلا برادران جمیلی بهمن زرین جویی
  10.30495/dk.2022.1960478.2522
  پسامدرنیسم (Postmodernism) به مثابه سنت ادبی غالبا طی چند دهة میانی و پایانی قرن بیستم بر ابعاد مختلف ادبیات سایه افکند. در این میان برخی نویسندگان، و علی‌الخصوص نویسندگان معاصر انگلیسی، آن را مغایر و بیگانه با سبک‌ها و سنت‌های اصیل ادبی خویش یافتند. جولین بارنز (Julian چکیده کامل

  پسامدرنیسم (Postmodernism) به مثابه سنت ادبی غالبا طی چند دهة میانی و پایانی قرن بیستم بر ابعاد مختلف ادبیات سایه افکند. در این میان برخی نویسندگان، و علی‌الخصوص نویسندگان معاصر انگلیسی، آن را مغایر و بیگانه با سبک‌ها و سنت‌های اصیل ادبی خویش یافتند. جولین بارنز (Julian Barnes)یکی از هنرمندانی است که زمانی خود نامی شناخته شده در ادبیات پسا‌مدرن بود. پژوهش حاضر بر آن است تا با استفاده از روش تحلیلی ـ توصیفی و در خوانشی پسامارکسیستی رانسیری (Rancierean) گذر از پسامدرنیسم به نئومدرنیسم (Neomodernism) را در دو رمان طوطی فلوبر (Flaubert’s Parrot) (1984) و تنها داستان (The Only Story) (2018) مورد بررسی قرار دهد. فرضیۀ اصلی در این تحقیق این است که بارنز متاخر دینامیک سوژه-نویسنده را در حرکت ضد پسامدرنیستی خود نه فقط در دنیای درون داستانی، بلکه جهان پیرامون خود را به زیبایی و ظرافت دریافته و به قلم نگارش در آورده است. برای اثبات این فرضیه نویسندگان با اتکا به برخی از آراء کلیدی رانسیر هم چون سیاست ورزی زیبایی شناسی(Politics of Aesthetics) نظام های هنری (Regimes of Art)توزیع و بازتوزیع امر محسوس(Distribution and Redistribution of Sensible) بر آنند تا به شرح و تفسیر تلاش و بازگشت بارنز به سنت های بنیادگرایانه تر و انسانی تر در سبک نگارش و کارکرد زیبایی شناختی آن به بازخوانی و تحلیل رمان های ذکر شده بپردازند. پرونده مقاله