فهرست مقالات سبکهای شوخ‌طبعی

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - سبکهای شوخ طبعی و پنج رگه شخصیت
  حسین زارع محمود کمالی زارچ فاطمه رضایی نسب
  به منظور تبیین سبکهای شوخ‌طبعی براساس رگه‌های شخصیتی، 221 دختر و 127 پسر دانشجـو به پرسشنامه‌های سبکهای شوخ‌طبعی (مارتین، 1998) و فـرم کوتاه پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت (NEO-FFI، کاستا و مک‌کری، 1992) پاسخ دادند. نتایج نشان دادند سبکهای شوخ‌طبعی سازش‌ـ ‌یافته (شامل پیو چکیده کامل

  به منظور تبیین سبکهای شوخ‌طبعی براساس رگه‌های شخصیتی، 221 دختر و 127 پسر دانشجـو به پرسشنامه‌های سبکهای شوخ‌طبعی (مارتین، 1998) و فـرم کوتاه پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت (NEO-FFI، کاستا و مک‌کری، 1992) پاسخ دادند. نتایج نشان دادند سبکهای شوخ‌طبعی سازش‌ـ ‌یافته (شامل پیونددهنده و خودفزاینده) با نوروزگرایی همبستگی منفی و با برونگردی، گشودگی، مقبولیت و وظیفه‌شناسی همبستگی مثبت معنادار داشتند، در حالی که سبکهای شوخ‌طبعی سازش‌نایافته (شامل خودشکنانه و پرخاشگرانه) با نوروزگرایی همبستگی مثبت و با چهار رگه دیگر همبستگی منفی معنادار نشـان دادند. نتایج تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام مشخص کرد که رگه‌های شخصیتی می‌تواند واریانس سبکهای شوخ طبعی را به طور متوسط به قرار زیر تبیین کند: الف) نوروزگرایی و برونگردی هر چهار سبک شوخ طبعی (به ترتیب 17/0=2R و 38/0=2R)، ب) مقبولیت، سبکهای خودفزاینده و پرخاشگرانه (025/0=2R)، ج) گشودگی، سبک خودفزاینده (01/0=2R) و د) وظیفـه‌شناسی، سبکهای شوخ‌طبعی خودشکنانه و پرخاشگرانه (02/0=2R). نتایج بـراساس رابطة آنها با رگه‌های اصلی شخصیت مورد بحث قرار گرفت. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - سبکهای شوخ طبعی، بهزیستی فاعلی و هوش هیجانی در دانشجویان
  رستم علی نیا کروئی یار علی دوستی غلامرضا دهشیری محمد حسن حیدری
  نمونـه‌ای از 108 زن و 97 مـرد (میانگین سنـی : 27 سال، انحـراف استانـدارد: 5 سال) دانشجو که با روش نمونه‌بـرداری تصادفی چنـد مرحله‌ای انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های سبکهای شوخ‌طبعی (مارتین و دیگران، 2003)، مقیاس هوش هیجانی (شات و دیگران، 1998)، مقیاس رضایتمندی از زندگی (د چکیده کامل

  نمونـه‌ای از 108 زن و 97 مـرد (میانگین سنـی : 27 سال، انحـراف استانـدارد: 5 سال) دانشجو که با روش نمونه‌بـرداری تصادفی چنـد مرحله‌ای انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های سبکهای شوخ‌طبعی (مارتین و دیگران، 2003)، مقیاس هوش هیجانی (شات و دیگران، 1998)، مقیاس رضایتمندی از زندگی (دینر و دیگران، 1985) و مقیاس عاطفه مثبت و منـفی (مروزک و کولارز، 1998) پاسخ دادند. نتایج همبستگی و تحلیل واریـانس چند متغیری نشان دادند که سبکهای شوخ‌طبعی پیوندجویانه و خودارزنده‌سازانه با رضایتمندی از زندگی، عاطفه مثبت و هـوش هیجانی رابطـه مثبـت معنـادار و بـا عاطفه منفی رابطه منـفی معنادار دارند. سبکهای شوخ‌طبعی پرخاشگرایانه و خود تحقیرگرایانه با رضایتمندی از زندگی، عاطفه مثبت و هوش هیجانی رابطه منفی معنادار و با عاطفه منفی رابطه مثبت معنادار دارند. همچنین مردان در مقایسه با زنان بیشتر از سبکهای شوخ‌طبعی سازش‌نایافته (پرخاشگرایانه و خودتحقیرگرایانه) استفاده کردند. یافته‌ها بـر نقش مؤثر سبکهای شوخ طبعی سازش‌یافته (پیوندجویانه و خودارزنده‌سازانه) بر هوش هیجانی و بهزیستی فاعلی تأکید داشتند. پرونده مقاله