فهرست مقالات زبان خصوصی

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - فرهنگ و هنر در فلسفه ویتگنشتاین
  دکتر سروش دباغ تکتم فرمانفرمایی
  مقدمه و هدف پژوهش: استنباط ویتگنشتاین از فلسفه و نیز پژوهش‌هایی که خود او در بستر این استنباط در زمینه‌ی تبیین‌های مربوط به رفتار انسانی انجام داده، پیامدهای گسترده‌ای برای روش‌های علوم انسانی و مطالعه‌ی انسان، در حکم موجودی اجتماعی و فرهنگی از جمله مطالعات مربوط به ادب چکیده کامل

  مقدمه و هدف پژوهش: استنباط ویتگنشتاین از فلسفه و نیز پژوهش‌هایی که خود او در بستر این استنباط در زمینه‌ی تبیین‌های مربوط به رفتار انسانی انجام داده، پیامدهای گسترده‌ای برای روش‌های علوم انسانی و مطالعه‌ی انسان، در حکم موجودی اجتماعی و فرهنگی از جمله مطالعات مربوط به ادبیات، هنر و فرهنگ دارد. از آنجا که مطالعه‌ی این پدیده‌ها مطالعه‌ی رفتار ارادی انسان است ـ مطالعه‌ی اعمالی که تحت حاکمیت هنجارها، معیارها، قراردادها و دیگر انواع مختلف قواعدی قرار دارند که انسان بر اساس آن‌ها فراورده‌های فرهنگی را تولید و مصرف می‌کند و نوعا دلایلی برای تولید و مصرف آن فراورده‌ها دارد ـ فلسفه‌ی ویتگنشتاین، همان طور که نشان داده شده است، زمینه‌های قانع کننده فلسفی و منطقی برای رسیدن به نتیجه تاثیر فرهنگ بر تولید اثر هنری فراهم می‌آورد. روش پژوهش:روش این مطالعه از نوع اسنادی است. که از میان کلیه اسناد و متون مرتبط با نظام فلسفی ویتگنشتاین استخراج گردیده است. یافته‌ها و نتیجه گیری: بنا بر آموزه‌های ویتگنشتاین متاخر، زبان بستر پیدایش پدیده‌های فرهنگی اجتماعی است و هنر که خود نوعی زبان است همانند زبان با سبک زندگی و فرهنگ جامعه انسانی مرتبط است بنابراین آفرینش هنری در بستر فرهنگی نضج می‌گیرد و معنا می‌یابد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - زبان خصوصی از منظر ویتگنشتاین و گادامر
  قاسم فضلی
  در نظر ویتگشتاین متقدم چون زبان ماهیتی گزارهای دارد و گزاره نیز ماهیتی تصویری، گزارههایریاضی، اخلاقی، منطقی ، دینی، زیباییشناختی و فلسفی ب یمعنایند. تنها زبان بامعنا، زبان واقعگوییاست. اما در نظر ویتگنشتاین متأخر زبان واقعگویی تنها یکی از زبانهای با معناست. زبان، پدیدها چکیده کامل

  در نظر ویتگشتاین متقدم چون زبان ماهیتی گزارهای دارد و گزاره نیز ماهیتی تصویری، گزارههایریاضی، اخلاقی، منطقی ، دینی، زیباییشناختی و فلسفی ب یمعنایند. تنها زبان بامعنا، زبان واقعگوییاست. اما در نظر ویتگنشتاین متأخر زبان واقعگویی تنها یکی از زبانهای با معناست. زبان، پدیدهایذاتاً همگانی و اجتماعی است، نه خصوصی. گادامر نیز برآن است که زبان هرگز خصوصی نیست.زبان ملک شخصی آدمیان نیست. انسانها به زبان تعلق دارند، نه زبان به انسانها. در مقاله ی حاضرقرار است، با گزارش سخنان ویتگنشتاین و گادامر، قرابت نگاه آنها به زبان خصوصی روشن شود پرونده مقاله