• فهرست مقالات ربایش سایبری

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - رویکرد نظام قضایی ایران در برابر ثبت با سوء نیت نام دامنه بانگاهی به حقوق آمریکاوآرای مرکزی داوری وایپو
        محمد امیر دهستانی
        چکیده ثبت علامت تجاری به صورت نام دامنه درصورتی که با سوء نیت ثبت کننده همراه باشد منجر به تحقق سایبرسکاتینگ شده که در اسناد سازمان جهانی مالکیت معنوی از آن به " ثبت با سوء نیت نام دامنه" تعبیر شده است. تبیین رویکرد نظام قضایی ایران در برخورد با " ثبت با سوء نیت نام دا چکیده کامل
        چکیده ثبت علامت تجاری به صورت نام دامنه درصورتی که با سوء نیت ثبت کننده همراه باشد منجر به تحقق سایبرسکاتینگ شده که در اسناد سازمان جهانی مالکیت معنوی از آن به " ثبت با سوء نیت نام دامنه" تعبیر شده است. تبیین رویکرد نظام قضایی ایران در برخورد با " ثبت با سوء نیت نام دامنه" موضوع اصلی مقاله‌ی پیش رو را تشکیل می‌‌دهد. برای رسیدن به این مقصود مقاله بر تحلیل آرای قضایی و اشاره به قوانین مربوطه در حقوق ایران ونیز مطالعه‌ی کوتاه منابع موجود در حقوق آمریکا و رویه مرکز داوری وایپو تأکید دارد."قانون گذار ایران تنها در ماده 66 قانون تجارت الکترونیکی صراحتاً به ممنوعیت استفاده از علامت تجاری به صورت نام دامنه اشاره کرده است، اما رویه‌ی قضایی کارکرد تجاری نام دامنه را هم سنگ با کارکرد علامت تجاری دانسته و با رعایت حق انحصاری و مکتسبه‌ی مالک علامت تجاری از وی در برابر ثبت مؤخر نام دامنه‌ی مشابه حمایت کرده است. در دعاوی کیفری نیز قانون گذار و رویه‌ی قضایی ثبت و استفاده از علامت تجاری به صورت نام دامنه را تنها به شرط ایجاد شباهت و فریب کاربران نسبت به اصالت کالا و خدمات جرم می‌‌داند. داوری اختلافات نام دامنه و علامت تجاری در مرکز داوری وایپو نیز با استفاده از دادرسی یو دی آر پی صورت گرفته و داوران این مرکز در صورت احراز "شباهت گمراه کننده" و عنصر"سوء نیت"در ثبت نام دامنه از مالک علامت تجاری حمایت کرده و رأی بر انتقال نام دامنه به وی صادر می‌‌کنند. پرونده مقاله