فهرست مقالات دونالیلا سالینا

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - بررسی روند رشد میکروجلبک دونالیلا سالینا و میزان تولید بتاکاروتن در غلظت‌های مختلف نمک
  سیدعلی هاشمی فرشید پژوم شریعتی حسین دلاوری امرئی امیر حیدری نسب
  مقدمه: میکروجلبک دونالیلا سالینا یک گونه تک سلولی یوکاریوت و بدون دیواره سلولی تمایز یافته می‌باشد. در شرایط معمول رشد به رنگ سبز، اما در شرایط تحت انواع استرس به رنگ زرد متمایل به نارنجی تغییر حالت می‌دهد. در شرایط تحت استرس از قبیل: شوری بالا، فقر مواد مغذی و شدت نور چکیده کامل

  مقدمه: میکروجلبک دونالیلا سالینا یک گونه تک سلولی یوکاریوت و بدون دیواره سلولی تمایز یافته می‌باشد. در شرایط معمول رشد به رنگ سبز، اما در شرایط تحت انواع استرس به رنگ زرد متمایل به نارنجی تغییر حالت می‌دهد. در شرایط تحت استرس از قبیل: شوری بالا، فقر مواد مغذی و شدت نور بالا برای حفظ علائم حیاتی خود اقدام به تولید انواع متابولیت‌های ثانویه مانند بتاکاروتن و گلیسرول می‌نماید که هریک از این متابولیت های ثانویه دارای ارزش های اقتصادی فراوانی می باشد. امروزه با افزایش روز افزون جمعیت جهانی تامین منابع جایگزین مناسب برای نیازهای غذایی و انرژی بشر بسیار ضروری به نظر می‌رسد و میکروجلبک‌ها با ویژگی‌های منحصر به فردشان میتوانند انتخاب مناسبی در این زمینه به حساب آیند. مواد و روش ها: در کار تحقیقاتی حاضر به بررسی مقدار غلظت بهینه نمک برای رشد میکروجلبک دونالیلا سالینا تخلیص شده از دریاچه ارومیه پرداخته شد. برای این منظور نمونه میکروجلبک دونالیلا سالینا تحت شدت نور سفید 10000 لوکس و در محیط‌کشت جانسون کشت داده شد. همچنین در قسمت دوم به بررسی مقدار بتاکاروتن تولیدی در اثر 11 مرحله شوک نمکی 5/0 مولار درون سلول‌های دونالیلا سالینا پرداخته شد. یافته‌ها: مقدار بهینه غلظت نمکی برای رشد گونه جلبک دونالیلا سالینای مورد نظر شوری 1 مولار در راستای رشد مناسب‌تر و بالاترین میزان زیست توده تولیدی گزارش گردید. همچنین بالاترین مقدار بتاکاروتن تولیدی در سلول‌های دونالیلا سالینا در غلظت نمکی 5/3 مولار برابر با 64/36 میکروگرم بتاکاروتن به میلی‌لیتر محیط‌کشت سلولی به دست آمد. همچنین با وجود روند نزولی تجمع بتاکاروتن در غلظت‌های نمکی بالاتر از 5/3 مولار، در غلظت‌های بالاتر (تا 5/6 مولار) نیز مقدار قابل توجهی بتاکاروتن با تزریق شوک‌های نمکی درون سلول‌ها تجمع می یابد. نتیجه‌گیری: با اعمال شوک‌های نمکی کوچک می‌توان شرایط سلول‌های میکروجلبک را به تالاب‌های طبیعی نزدیک‌تر نمود و در این حالت مقدار قابل ملاحظه‌ای بتاکاروتن درون سلول‌ها تجمع میابد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - تأثیر غلظت‌های مختلف جیبرلیک‌اسید بر خصوصیات فیزیولوژیک ریزجلبک‌Dunaliella salina در محیط کشت گیلارد
  مجتبی قاسمی صالحه گنجعلی لیلا فهمیده مجتبی کیخاصابر محمد مدرسی
  10.30495/iper.2022.690247
  دونالیلا سالینا ‌(Dunaliella salina)، یک ریزجلبک تولید کننده کاروتنوئید است که به دلیل توانایی فوق العاده آن در تجمع بتاکاروتن از اهمیت زیادی برخوردار است. از این رو آزمایشی به منظور بررسی تاثیر غلظت‌های مختلف هورمون جیبرلیک‌اسید بر افزایش میزان رشد، تجمع رنگدانه‌های کل چکیده کامل

  دونالیلا سالینا ‌(Dunaliella salina)، یک ریزجلبک تولید کننده کاروتنوئید است که به دلیل توانایی فوق العاده آن در تجمع بتاکاروتن از اهمیت زیادی برخوردار است. از این رو آزمایشی به منظور بررسی تاثیر غلظت‌های مختلف هورمون جیبرلیک‌اسید بر افزایش میزان رشد، تجمع رنگدانه‌های کلروفیل، محتوای کاروتنوئید، زیست‌توده خشک، لیپید کل و جیبرلیک‌اسید درونی گونه ریزجلبک D. Salina در محیط کشت گیلارد انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل غلظت‌های مختلف جیبرلیک‌اسید (GA3) با سطوح صفر (شاهد)‌، 5/0،‌ 5، 10 و‌20 میلی‌گرم بر لیتر بود. صفات مورد اندازه‌گیری در این آزمایش شامل نرخ رشد و زمان دو برابر شدن، میزان کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، کاروتنوئید کل، زیست‌توده خشک، لیپید کل و جیبرلیک‌اسید درونی بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر غلظت‌های مختلف هورمون جیبرلیک‌اسید بر تمام صفات مورد مطالعه درریزجلبک D. Salina در سطح آماری پنج درصد معنی‌دار شد. جیبرلیک‌اسید با غلظت 10 میلی‌گرم بر لیتر باعث افزایش نرخ رشد، محتوای کلروفیل a و‌b، میزان کلروفیل کل، زیست‌توده خشک و لیپید کل در ریزجلبک مورد مطالعه شد. در حالی که بیش‌ترین میزان تجمع کاروتنوئید کل مربوط به تیمار 5 میلی‌گرم بر لیتر جیبرلیک‌اسید بود. با توجه به یافته‌های این پژوهش پیشنهاد می-گردد که اگر هدف از کشت این گونه ریزجلبک تولید کاروتنوئید باشد، غلظت 5 میلی‌گرم بر لیتر جیبرلیک‌اسید می-تواند کارایی موثری داشته باشد ولی در صورتی که هدف تولید زیست‌توده خشک و لیپید کل باشد، استفاده از غلظت 10 میلی‌گرم بر لیتر جیبرلیک‌اسید باعث تحریک و افزایش تولید زیست‌توده خشک و لیپید کل ریزجلبک D. Salina خواهد شد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - مقایسه اثرات محلول‌های ایزواسموتیک (پلی اتیلن گلیکول، اتیلن گلیکول، سوکروز، مانیتول، نمک طعام و گلیسرول) بر رشد و مورفولوژی Dunaliella salina
  افضل سادات برهانی سبزوار مه لقا قربانلی آرین ساطعی
  در پژوهش حاضر، تأثیر محیط کشت جانسون(بدون نمک) و محیط کشت‌های ایزو اسموتیک مختلف بر رشد (نقسیم سلولی و وزن تر) و مورفولوژی سلول دونالیلا سالینا مورد بررسی قرار گرفت. فشار اسمزی معادل فشار اسمزی محلول‌های 5/2 و 5/7 و 5/12 درصد نمک طعام، با ترکیبات مختلف شامل پلی اتیلن گل چکیده کامل

  در پژوهش حاضر، تأثیر محیط کشت جانسون(بدون نمک) و محیط کشت‌های ایزو اسموتیک مختلف بر رشد (نقسیم سلولی و وزن تر) و مورفولوژی سلول دونالیلا سالینا مورد بررسی قرار گرفت. فشار اسمزی معادل فشار اسمزی محلول‌های 5/2 و 5/7 و 5/12 درصد نمک طعام، با ترکیبات مختلف شامل پلی اتیلن گلیکول، اتیلن گلیکول، سوکروز، مانیتول، نمک طعام و گلیسرول بر پایه محیط کشت جانسون تهیه شد. درصد‌های مختلف پلی اتیلن گلیکول و نسبت‌های مختلف نمک طعام و پلی اتیلن گلیکول نیز از جمله تیمار‌ها بودند. سویه جلبک مورد آزمایش از آزمایشگاه تحقیقات گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی شهید بهشتی تهیه و در ارلن‌های 250 میلی لیتری در 100 میلی لیتر محیط کشت، کشت داده شد. شرایط کشت در آزمایشگاه با ایجاد محیط کشت استریل، شدت نور 5000 لوکس، دمای2 25 و هوادهی روزانه یک ساعت فراهم شد. آزمایش پس از سازگاری جلبک به مدت 12 روز ادامه یافته و هر روز بررسی و شمارش سلولی انجام شد. نتایج بررسی رشد، در این تیمارها نشان داد که رشد بهینه در تیمار 5/7 درصد نمک اتفاق افتاد و دور شدن از غلظت بهینه نمک، سبب کاهش معنی‌داری در رشد گردید(05/0P<) اما وزن یک سلول در تیمار 5/7 درصد نمک طعام، کاهش معنی‌داری نسبت به دو تیمار دیگر داشت (05/0P<)، این امر به دلیل تقسیمات سلولی فراوان قابل انتظار بود. نتایج نشان داد که در محیط کشت جانسون بدون نمک و محیط‌های ایزو اسموتیک غیر نمکی، سویه مورد آزمایش قادر به خوگیری نبوده و اثر تیمار پس از ایجاد تغییرات مورفولوژیک در سلول جلبک دونالیلا سالینا، به مرگ آن منجرشد. این تغییرات در محیط پلی اتیلن گلیکول و اتیلن گلیکول شدیدتر و سریعتر از سایر تیمار‌ها رخ داد. در تیمار گلیسرول، به ویژه در تیمار ایزواسموتیک با محیط نمک طعام 5/7 درصد، تغییرات مورفولوژیک ناچیز بوده و مرگ سلولی بسیار با تأ خیر اتفاق افتاد. اما دراین تیمار هم جلبک قادر به تکثیر نبود. نتایج گویای این حقیقت است که محیط واجد نمک نه تنها شرایط اسمزی مناسب جلبک دونالیلا سالینا را فراهم می‌سازد بلکه محیط یونی مناسبی برای فرایند‌های زیستی لازم در این جلبک را نیز ایجاد می‌کند. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  4 - اثرات غلظت های مختلف نمک طعام بر رشد، برون ریزش آمونیوم، فعالیت نیترات ردوکتازی و محتوای پروتئین کل در جلبک دونالیلا سالینا (Dunaliella salina)
  افضل سادات برهانی سبزوار مه لقا قربانلی
  این پژوهش ، تأثیر محیط کشت های با غلظت های مختلف نمک( 5/2 و 5/7 و 5/12 درصد نمک طعام) بر رشد، برون ریزش آمونیوم ، فعالیت نیترات ردوکتازی و محتوای پروتئین کل در جلبک Dunaliella salina مورد بررسی قرار گرفت. سویه جلبک مورد آزمایش از آزمایشگاه تحقیقات گیاهان دارویی جهاد دان چکیده کامل

  این پژوهش ، تأثیر محیط کشت های با غلظت های مختلف نمک( 5/2 و 5/7 و 5/12 درصد نمک طعام) بر رشد، برون ریزش آمونیوم ، فعالیت نیترات ردوکتازی و محتوای پروتئین کل در جلبک Dunaliella salina مورد بررسی قرار گرفت. سویه جلبک مورد آزمایش از آزمایشگاه تحقیقات گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی شهید بهشتی تهیه و در ارلن های 250 میلی لیتری در 100 میلی لیتر محیط کشت، کشت داده شد. شرایط کشت در آزمایشگاه با ایجاد محیط کشت استریل ، شدت نور 5000 لوکس ،دمای20 25 ، هوادهی روزانه یک ساعت فراهم شد.پس از خوگیری جلبک به مدت دوازده روز، به صورت روزانه به شمارش سلولی وبررسی میکروسکوپی مورفولوژی سلول ها اقدام گردید و درخاتمه سنجش ها انجام شد. گونه مزبوردر همه غلظت ها ( 5/2 ، 5/7 و 5/12 درصد نمک طعام) خوگیری ورشد مناسبی را نشان دادند. میزان رشد ، برون ریزش آمونیوم ، فعالیت نیترات ردوکتازی و محتوای پروتئین کل در این جلبکمورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین رشد در تیمار5/7 درصد نمک طعام اتفاق افتاد(رشد بهینه)و دورشدن از این میزان غلظت نمک، سبب کاهش معنی داری در رشد شد(05/0 P پرونده مقاله