فهرست مقالات درمان یکپارچه توحیدی

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - مقایسه اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی و درمان روابط موضوعی بر خود متمایزسازی و خشونت زوجین
  جعفر نوری حمید نجات ابراهیم نامنی الهام فریبرزی
  پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی و درمان روابط موضوعی بر خود متمایزسازی و خشونت زوجین شهر مشهد انجام شده است. از جامعه مذکور نمونه‌ای به حجم 30 نفر به روش در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش هر گروه پنج زوج (10 نفر) و در گروه کنترل پنج زوج (10 چکیده کامل

  پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی و درمان روابط موضوعی بر خود متمایزسازی و خشونت زوجین شهر مشهد انجام شده است. از جامعه مذکور نمونه‌ای به حجم 30 نفر به روش در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش هر گروه پنج زوج (10 نفر) و در گروه کنترل پنج زوج (10 نفر) به صورت ساده جایگزین شدند. طرح پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی (پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل است. به‌منظور جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه تمایز- خود و پرسشنامه خشونت زناشویی استفاده شد. مداخلات بر روی 2 گروه به‌صورت 10 جلسه دوساعته در هفته انجام شد و گروه کنترل، هیچ درمانی را دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از آمار استنباطی شامل تحلیل کواریانس چندمتغیره مورد تجزیه‌و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد که درمان یکپارچه توحیدی و درمان روابط موضوعی با اثربخشی معناداری در خود متمایزسازی و خشونت زوجین همراه بودند، علاوه بر آن نتایج نشان داد که درمان روابط‌موضوعی در مقایسه با درمان یکپارچه اثربخشی بهتری در افزایش خودمتمایزسازی داشته است و نیز درمان یکپارچه در مقایسه با درمان روابط‌موضوعی اثربخشی بهتری در کاهش خشونت زناشویی داشته است. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - تاثیر درمان یکپارچه توحیدی بر دشواری تنظیم هیجان و خودمهارگری نوجوانان پسر در معرض آسیب‌های اجتماعی
  فاطمه صغری کربلایی هرفته مهلا بهجتی اردکانی عزت پورامینی یخدانی منصوره پورجانب الهی فیروزآبادی
  مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان یکپارچه توحیدی بر دشواری تنظیم هیجان و خودمهارگری دانش‌آموزان پسر در معرض آسیب‌های اجتماعی بود. روش: این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی و با اهداف کاربردی است که در چهارچوب طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. چکیده کامل

  مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان یکپارچه توحیدی بر دشواری تنظیم هیجان و خودمهارگری دانش‌آموزان پسر در معرض آسیب‌های اجتماعی بود. روش: این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی و با اهداف کاربردی است که در چهارچوب طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش متشکل از دانش‌آموزان پسر نوجوان در معرض آسیب‌های اجتماعی شهر میبد بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری دردسترس، 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه 15 نفری (آزمایش و کنترل) جایگزین شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه‌های دشواری تنظیم هیجان گرتز و روئمر (2004) و خود مهـارگری تانجـی (2004) در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون پاسخ دادند. گروه آزمایش مداخله درمان یکپارچه توحیدی را در 10 جلسه 5/1 ساعته و هرهفته دو جلسه دریافت کردند، درصورتی که گروه کنترل هیچگونه مداخله‌ای را در طول مدت آزمایش دریافت ننمود. داده‌ها روش تحلیل کوواریانس چند متغیری و با بهره‌گیری از بسته نرم‌افزاری spss26 و در سطح ۰۵/۰ مورد تجریه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که درمان یکپارچه توحیدی بر دشواری تنظیم هیجان و خودمهارگری در دانش‌آموزان موثر بوده است (۰۵/۰>P). نتیجه‌گیری: درمان یکپارچه توحیدی با توجه به نزدیکی با فرهنگ ایرانی – اسلامی و تمرکز آن بر ابعاد مختلف زندگی می‌تواند به عنوان یک روش آموزشی درمانی موثر در مراکز مشاوره، مدارس و مراکز درمانی استفاده شود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - تاثیر درمان یکپارچه توحیدی بر دشواری تنظیم هیجان و خودمهارگری نوجوانان پسر در معرض آسیب‌های اجتماعی
  فاطمه صغری کربلایی هرفته مهلا بهجتی اردکانی عزت پورامینی یخدانی منصوره پورجانب الهی فیروزآبادی
  هدف: دشواری تنظیم هیجان و عدم توانایی لازم در خودمهارگری از مشکلات برخی از نوجوانان است که در صورت عدم مداخله می‌تواند به بسیاری از آسیب‌های اجتماعی منجر شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر درمان یکپارچه توحیدی بر دشواری تنظیم هیجان و خودمهارگری نوجوانان پسر در معرض آسیب چکیده کامل

  هدف: دشواری تنظیم هیجان و عدم توانایی لازم در خودمهارگری از مشکلات برخی از نوجوانان است که در صورت عدم مداخله می‌تواند به بسیاری از آسیب‌های اجتماعی منجر شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر درمان یکپارچه توحیدی بر دشواری تنظیم هیجان و خودمهارگری نوجوانان پسر در معرض آسیب‌های اجتماعی انجام شد.روش شناسی: این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل می‌باشد. جامعه آماری پژوهش دانش‌آموزان نوجوان پسر در معرض آسیب‌های اجتماعی شهر میبد در سال تحصیلی 1400-1401 بودند. 30 نفر به شیوه روش نمونه‌گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه 15 نفری جایگزین شدند. گروه آزمایش مداخله درمان یکپارچه توحیدی شریفی نیا (۱۳۸۷)، را در 10 جلسه 5/1 ساعته و (هفته‌ای دو جلسه) دریافت کرد، درصورتی که گروه کنترل هیچگونه مداخله‌ای را در این مدت دریافت ننمود. شرکت‌کنندگان به پرسشنامه‌های دشواری تنظیم هیجان گرتز و روئمر (2004) و خودمهارگری تانجی (2004) پاسخ دادند. داده‌ها با آزمون‌های کای اسکوئر و تحلیل کوواریانس چند متغیری و با بهره‌گیری از بسته نرم‌افزاری spss26 و در سطح ۰۵/۰ تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج آزمون کای اسکوئر نشان داد که بین شرکت‌کنندکان به لحاظ متغیرهای جمعیت‌شناختی تحصیلات پدر و مادر تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (۰۵/۰<P). نتایج آزمون تحلیل کوورایانس نیز نشان داد که درمان یکپارچه توحیدی باعث کاهش میانگین نمرات دشواری تنظیم هیجان (۰۰۱/۰>P، ۵۲/۴۲=f) و افزایش خودمهارگری (۰۱۷/۰>P، ۴۴/۶=f) دانش‌آموزان نوجوان پسر در مرحله پس‌آزمون شد (۰۵/۰>P).نتیجه‌گیری: با توجه به اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی در بهبود دشواری تنظیم هیجان و خودمهارگری دانش‌آموزان نوجوان پسر در معرض آسیب‌های اجتماعی، این رویکرد می‌تواند به عنوان رویکردی موثر در زمینه کاهش آسیب‌های اجتماعی استفاده قرار گیرد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  4 - اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی بر خویشتن‌داری و آسیب‌های اجتماعی دانش‌آموزان دختر مناطق کمتر‌ برخوردار میبد
  سوفیا خانقاهی فائزه دهقانی فیروزآبادی مهلا بهجتی اردکانی منصوره پورجانب الهی فیروزآبادی
  هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی بر خویشتن‌داری و آسیب‌های اجتماعی دانش‌آموزان دختر مناطق کمتر ‌برخوردار میبد بود. پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر مناطق کمتر‌ برخوردار میبد چکیده کامل

  هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی بر خویشتن‌داری و آسیب‌های اجتماعی دانش‌آموزان دختر مناطق کمتر ‌برخوردار میبد بود. پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر مناطق کمتر‌ برخوردار میبد در سال تحصیلی 1400-1401 و با تعداد 370 نفر بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری (آزمایش و کنترل) جایدهی شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌های خویشتن‌داری (علی اکبری دهکردی و همکاران، ۱۳۹۴) و آسیب‌های اجتماعی(آقایی و تیمور تاش، 1389) بود. درمان یکپارچه توحیدی در 12 جلسه 1 ساعته و هرهفته دو جلسه به اعضای گروه آزمایش ارائه شد اما گروه کنترل هیچگونه مداخله‌ای را در طول مدت آزمایش دریافت ننمود. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری و با بهره‌گیری از بسته نرم‌افزاری spss26 و در سطح معنی‌داری ۰۵/۰ تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که درمان یکپارچه توحیدی بر خویشتن‌داری و آسیب‌های اجتماعی دانش‌آموزان موثر بوده است (۰01/۰>P). این نتایج کارآمدی درمان یکپارچه توحیدی را در کاهش آسیب‌های اجتماعی و عوامل مرتبط با آن را نشان می‌دهد و با توجه به همسویی آن با فرهنگ ایرانی- اسلامی می‌تواند در مراکز آموزشی و درمانی استفاده شود. پرونده مقاله