• فهرست مقالات داکتیلوژیروس

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - بررسی میزان شیوع آلودگی انگلی پوست ماهی قزل‌آلای رنگین کمان (300-250 گرمی) در مزارع پرورش صنعتی ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان استان آذربایجانشرقی
        حسین هاشم زاده فرهنگ شهاب نوتاش مسعود سعیدی
        آلودگی انگلی در آبزیان بخش مهمی از بیماری های آنها را به خود اختصاص می دهد. برای انجام بررسی میزان شیوع آلودگی انگلی پوست ماهی های قزل آلای رنگین کمان در مرداد ماه 85 به ترتیب به 5 مزرعه پرورشی قزل آلای رنگین کمان مراجعه و از استخرهای هر مزرعه تعداد 386 عدد ماهی قزل آلا چکیده کامل
        آلودگی انگلی در آبزیان بخش مهمی از بیماری های آنها را به خود اختصاص می دهد. برای انجام بررسی میزان شیوع آلودگی انگلی پوست ماهی های قزل آلای رنگین کمان در مرداد ماه 85 به ترتیب به 5 مزرعه پرورشی قزل آلای رنگین کمان مراجعه و از استخرهای هر مزرعه تعداد 386 عدد ماهی قزل آلای رنگین کمان 300-250 گرمی به صورت تصادفی جمع آوری و مورد آزمایش قرار گرفتند. طبق این بررسی از مجموع 1930 نمونه مورد بررسی در 5 مزرعه 14 مورد آلوده به ایکتیوفتیریوس (7/0%)، 890 مورد آلوده به تریکودینا (1/46%)، 41 مورد آلوده به داکتیلوژیروس (1/2% )، 111 مورد آلوده به ژیروداکتیلوس (8/5%) و 874 مورد هم فاقد انگل (3/45%) بودند. بیشترین میزان آلودگی مربوط به انگل تریکودینا می باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - بررسی میزان شیوع ترماتودهای منوژن و دی‌ژن در کپور ماهیان پرورشی استان کرمان
        مجید عزتخواه مجتبی علی ملائی حمید شریفی
        بسیاری از بیماریهای انگلی با کاهش رشد، تضعیف سیستم ایمنی و در مواقعی با بروز تلفات سنگین در بین ماهیان پرورشی باعث خسارات فراوانی به پرورش دهندگان می شوند.لذا مطالعه به منظور شناسایی، پیشگیری،اعمال مدیریتهای بهداشتی و درمان امری مهم و اساسی است.ترماتودهای منوژن در استخر چکیده کامل
        بسیاری از بیماریهای انگلی با کاهش رشد، تضعیف سیستم ایمنی و در مواقعی با بروز تلفات سنگین در بین ماهیان پرورشی باعث خسارات فراوانی به پرورش دهندگان می شوند.لذا مطالعه به منظور شناسایی، پیشگیری،اعمال مدیریتهای بهداشتی و درمان امری مهم و اساسی است.ترماتودهای منوژن در استخرهای پرورش ماهی با تراکم بالای بچه ماهیان می توانند تهدیدی جدی به شمار بیایند. فرم عفونت‎زای انگل دیپلوستوموم (متاسرکر) هر ساله باعث ایجاد خساراتی در استخرهای پرورش ماهیان گرمابی می ‎گردد. هدف این مطالعه بررسی آلودگی کپور ماهیان پرورشی استان کرمان به ترماتودهای منوژن ژیروداکتیلوس و داکتیلوژیروس و ترماتود دی ژن دیپلوستوموم در فصول مختلف سال بود.این بررسی بر روی چهار گونه ماهیان پرورشی گرم آبی (کپور معمولی، کپور نقره ای، آمور و سرگنده) با وزن متوسط (انحراف معیار) 46 ±435 گرم و سن 11 هفته در مزارع پرورشی استان کرمان در چهار فصل در سال 1388 انجام شد. پس از صید و بیهوش کردن ماهی، از روی پوست و آبشش ها لام مرطوب تهیه و با میکروسکوپ نوری بررسی گردید. همچنین عدسی چشم ماهیان جهت بررسی میزان آلودگی با متاسرکر دیپلوستوموم خارج و از نظر وجود انگل مورد بررسی میکروسکوپی قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص اپیدمیولوژیک نسبت شانس و آزمون آماری مربع کای با نرم افزار آماری Stata 10 و سطح معنی دار 05/0 استفاده گردید. از مجموع 910 ماهی صید شده، 361 عدد (7/39 درصد; فاصله اطمینان 95 درصد: 8/42- 5/36 درصد) آلوده به انگل های داکتیلوژیروس، ژیروداکتیلوس و متاسرکر دیپلوستوموم بودند. بیشترین میزان آلودگی به ترتیب با انگلهای داکتیلوژیروس، متاسرکر دیپلوستوموم و سپس ژیروداکتیلوس مشاهده شد (4/52 درصد، 5/38 درصد و 1/9 درصد). بیشترین میزان آلودگی با داکتیلوژیروس و ژیروداکتیلوس در آمور (به ترتیب 76/26 و 75/7 درصد) بود اما بیشترین میزان آلودگی با متاسرکر دیپلوستوموم در کپور نقره ای (10/21 درصد) مشاهده گردید. در مقایسه فصل های مختلف، بیشترین و کمترین درصد آلودگی در پاییز و بهار (به ترتیب با 8/52 درصد و 74/13 درصد) بود. بالا بودن میزان آلودگی در پائیز و زمستان را می توان به مهاجرت پرندگان ماهی خوار به منطقه در این فصول سال نسبت داد. در مقایسه با فصل بهار نسبت آلودگی در فصول دیگر از نظر آماری معنی دار بود (<0.001P). قابل توجه است که در فصل بهار آلودگی با متاسرکر دیپلوستوموم در هیچ یک از ماهیان مورد مطالعه مشاهده نشد. پرونده مقاله