زمینه و هدف: آلودگی خاک و منابع زیرزمینی به فلزات سمی، از مهم ترین مشکلات زیست محیطی است و تهدیدی برای سلامت موجودات زنده به شمار می رود. کروم از جمله فلزات سنگین موجود در سایت های صنعتی است که به دو صورت کروم شش ظرفیتیCr(VI) به‌صورت سمی و با تحرک بالا و کروم سه ظرفیتیC چکیده کامل
زمینه و هدف: آلودگی خاک و منابع زیرزمینی به فلزات سمی، از مهم ترین مشکلات زیست محیطی است و تهدیدی برای سلامت موجودات زنده به شمار می رود. کروم از جمله فلزات سنگین موجود در سایت های صنعتی است که به دو صورت کروم شش ظرفیتیCr(VI) به‌صورت سمی و با تحرک بالا و کروم سه ظرفیتیCr(III) با خاصیت جذب سطحی بالا به خاک مشاهده می شود. یکی از روش های جدید پاکسازی خاک، تلفیق روش الکتروکینتیک و استفاده از دیواره های نفوذ پذیر واکنشی (PRB) است. در این تحقیق تأثیر کنترل شرایط pH بر بهبود فرایند الکتروکینتیک در حضور دیواره نانوآهن، جهت حذف کروم(VI) از خاک رس آلوده مورد بررسی قرار گرفته است.
روش بررسی:خاک رس کائولن آلوده به کروم شش ظرفیتی در غلظت 300 میلی گرم در کیلوگرم تحت شش سری آزمایش مورد تصفیه و پاکسازی قرار گرفت. آزمایشهای الکتروکینتیک برای پاکسازی خاک با آب و بافرهای کنترل کننده pHدر آند و کاتد در مقادیر pH 2 و 4 در حالات با و بدون استفاده از دیواره نانو آهن انجام گردیدند.
نتایج: استفاده از دیواره نانو، بازده احیای کروم(VI) را حدود 20% افزایش داد. نتایج همچنین نشان داد در pH پایین تر و شرایط اسیدی در حضور دیواره نانو آهن بازده احیای کروم(VI) تا حدود 82% افزایش یافته است.
نتیجه گیری: نتایج به دست آمده و مقایسه آن با نتایج تحقیقات دیگر در جداسازی کروم نشان داد استفاده از روش الکتروکینتیک و تلفیق آن با دیواره های نفوذ پذیر واکنشی و استفاده از محلول های بافر درکنترل شرایط pH در مخازن تاثیر مثبتی در افزایش بازده جداسازی کروم از خاک دارد. همچنین کنترل pH در مخازن آند و یا آند-کاتد به نحو قابل ملاحظه ای بر بازده احیای کروم موثر است.
پرونده مقاله
شبکه‌ای نمودن پلی اتیلن با دانسیته بالا و نانوکامپوزیت پلی اتیلن – خاک رس ابتدا توسط اشعه الکترونی با انرژی بالا (EB) انجام شد و سپس هر دو نوع نمونه توسط دی کیومیل پراکسید (DCP) شبکه ای گردیدند و با آنالیزهای متعدد تاثیر نوع شبکه‌ای نمودن پلیمر و ارتباط آن با خواص چکیده کامل
شبکه‌ای نمودن پلی اتیلن با دانسیته بالا و نانوکامپوزیت پلی اتیلن – خاک رس ابتدا توسط اشعه الکترونی با انرژی بالا (EB) انجام شد و سپس هر دو نوع نمونه توسط دی کیومیل پراکسید (DCP) شبکه ای گردیدند و با آنالیزهای متعدد تاثیر نوع شبکه‌ای نمودن پلیمر و ارتباط آن با خواص الکتریکی مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور میزان محتوای ژل نمونه‌ها توسط استخراج با حلال تعیین گردید و آزمایش میزان شبکه‌ای شدن نمونه‌ها توسط دستگاه مانایی دمایی انجام شد. نتایج نشان می دهد که در محتوای ژل یکسان خواص الکتریکی پلیمرهای شبکه‌ای شده توسط دو روش، متفاوت می باشند. همین نتایج در مورد ارتباط خواص الکتریکی مانند مقاومت حجمی، ثابت دی الکتریک و استحکام دی الکتریک با میزان محتوای ژل برای نمونه‌های حاوی نانو خاک رس، بدست آمد. به عبارت دیگر اغلب خواص الکتریکی در نمونه‌های شبکه‌ای شده توسط اشعه تغییر اندکی داشته‌اند، اما در نمونه‌های شبکه‌ای شده توسط روش شیمیایی میزان تغییرات نسبت به محتوای ژل بیشتر است.
پرونده مقاله
در این روش با وارد کردن گروه های اپوکسید در ساختار پلی بوتادی ان با استفاده از روش تولید در جای اکساینده دی متیل دی اکسیران (DMD) و نانو خاک رس اصلاح شده (30اCloisiteB) به عنوان کاتالیست انتقال دهنده فاز، پلی بوتادی ان اپوکسید شده سنتز شد. فرایند تشکیل گروه های اپوکسید چکیده کامل
در این روش با وارد کردن گروه های اپوکسید در ساختار پلی بوتادی ان با استفاده از روش تولید در جای اکساینده دی متیل دی اکسیران (DMD) و نانو خاک رس اصلاح شده (30اCloisiteB) به عنوان کاتالیست انتقال دهنده فاز، پلی بوتادی ان اپوکسید شده سنتز شد. فرایند تشکیل گروه های اپوکسید با استفاده از دستگاههای اسپکتروسکوپی NMR و FTIR در زمان های متفاوت مورد ارزیابی قرار گرفت و افزون بر آنکه در فرآورده های افزایش درصد اپواکسایش دیده شد، 30اCloisiteB نشان داد که با پیوند دوگانه سیس بصورت انتخابی عمل می نماید و همچنین در زمان های اولیه واکنش نسبت اپوکسید سیس به اپوکسید ترانس را افزایش می دهد. از جمله مزایایی این روش: سریع بودن، دوستدار طبیعت بودن و شرایط بهینه آن است.
پرونده مقاله
آزمایشات مزرعه‌ای برای مطالعه ویژگی‌های جوانه‌زنی و سبز شدن لوبیا سبز (Phaseolus vulgaris Var. Sunray) و ذرت (Zea mays L. Var. Amyla) با چهار عمق کشت و در سه نوع خاک با ویژگی‌های فیزیکی متفاوت انجام گردید. هدف از انجام این آزمایش مطالعه اثرات فیزیکی خاک بر اکولوژی بذر و چکیده کامل
آزمایشات مزرعه‌ای برای مطالعه ویژگی‌های جوانه‌زنی و سبز شدن لوبیا سبز (Phaseolus vulgaris Var. Sunray) و ذرت (Zea mays L. Var. Amyla) با چهار عمق کشت و در سه نوع خاک با ویژگی‌های فیزیکی متفاوت انجام گردید. هدف از انجام این آزمایش مطالعه اثرات فیزیکی خاک بر اکولوژی بذر و پویایی سبز شدن بود. آزمایشهای مزرعه‌ایی در سه منطقه اهر، تبریز و اردبیل به ترتیب در سال‌های 1389، 1393 و 1394 انجام گرفت. نتایج نشان داد که بازدارندگی جوانه‌زنی در نتیجه عمق کشت نسبت مستقیم با مقدار رس و نسبت معکوس با مقدار شن خاک داشت. مقدار عمق بازدارنده 50 درصد سبز شدن (Di50%) در خاک رسی برای هر دو گونه لوبیا سبز و ذرت مشابه و برابر 3/5 سانتی‌متر بود. در صورتی که برای خاک سیلتی به ترتیب برای لوبیا سبز و ذرت 4/5 و 7/2 سانتی‌متر بود. معنی‌داری رگرسیون خطی بین مقدار رس خاک و Di50% نشان داد که این بخش از خاک دارای اثر مخالف با مطلوبیت یا بازدارندگی برای میانه عمق کشت بذر دارد، بنابراین با افزایش مقدار رس خاک، مقدار بازدارندگی افزایش یافت. داده‌ها نشان داد که میزان اکسیژن خاک موجود در محیط اطراف بذر نمی‌تواند عامل مهمی برای اختلاف جوانه‌زنی باشد و اثر آن معنی‌د‌ار نبود. با افزایش میانگین هندسی قطر ذرات خاک مقدار بازدارندگی نیز کاهش یافت. نتایج نشان داد که ویژگی‌های فیزیکی خاک دارای اثرات زیادی روی اکولوژی بذرهای مدفون شده در خاک و نتیجتاً جوانه‌زنی و سبز شدن گیاهچه‌ها دارد
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد
