در این پژوهش به منظور بهبود خواص سطحی و تریبولوژیکی آلیاژ آلومینیم، لایههای نانوماده مرکب سطحی حاوی نانوذرات TiB2، Al2O3-TiB2، ZrO2 و CNTS توسط فرآیند اصطکاکی- اغتشاشی بر آلیاژ آلومینیم ایجاد میگردد. اثر متغیرهای فرآیند چون تعداد پاسها و نوع ذرات تقویت کننده بر نحوه چکیده کامل
در این پژوهش به منظور بهبود خواص سطحی و تریبولوژیکی آلیاژ آلومینیم، لایههای نانوماده مرکب سطحی حاوی نانوذرات TiB2، Al2O3-TiB2، ZrO2 و CNTS توسط فرآیند اصطکاکی- اغتشاشی بر آلیاژ آلومینیم ایجاد میگردد. اثر متغیرهای فرآیند چون تعداد پاسها و نوع ذرات تقویت کننده بر نحوه توزیع ذرات در لایه نانوماده مرکب سطحی، اندازه دانههای زمینه، عیوب به وجود آمده، میزان سختی و خواص تریبولوژیکی لایههای ماده مرکب سطحی توسط روشهای میکروسکوپ نوری و الکترونی، سختیسنجی و آزمون سایش مورد بررسی قرار میگیرد. نتایج نشان داد که بهترین توزیع ذرات فاز دوم در زمینه برای نانوماده مرکب سطحی در حضور فاز تقویت کننده CNTS به دست آمد. در عین حال علاوه بر نوع فاز تقویت کننده، افزایش تعداد پاسها سبب افزایش سختی نانوماده مرکب سطحی تا حدود 210 ویکرز میشود. آزمون سایش نشان داد که کمترین ضریب سایش برای نانوماده مرکب سطحی در حضور فاز تقویت کننده Al2O3-TiB2 بعد از 4 پاس فرآیند FSP میباشد. بهبود در خواص سایشی را میتوان به اتصال بهتر ذرات و زمینه آلومینیمی و سختی بالا قطعات بعد از اعمال فرآیند نسبت داد.
پرونده مقاله
در این پژوهش از یک ورق مس به عنوان فلز پایه استفاده شده است که با افزودن نانوپودر سرامیکی ZrO2 به آن و استفاده از فرآوری اصطکاکی- اغتشاشی نانوکامپوزیت Cu/ZrO2 ایجاد شده است. پس ازآن خواص مکانیکی نانوکامپوزیت بوجود آمده بررسی و با فلز پایه مقایسه گردید. همچنین در بخشی چکیده کامل
در این پژوهش از یک ورق مس به عنوان فلز پایه استفاده شده است که با افزودن نانوپودر سرامیکی ZrO2 به آن و استفاده از فرآوری اصطکاکی- اغتشاشی نانوکامپوزیت Cu/ZrO2 ایجاد شده است. پس ازآن خواص مکانیکی نانوکامپوزیت بوجود آمده بررسی و با فلز پایه مقایسه گردید. همچنین در بخشی دیگر از این پژوهش نمونهای بدون استفاده از پودر ZrO2 با شرایط مشابه تهیه و خواص آن به منظور مقایسه با دیگر نمونهها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمونهای سایش، ریزسختی و بررسی ریزساختار با استفاده از میکروسکوپهای نوری و الکترونی، حاکی از آن است که خواص سایشی و سختی بسیار مطلوبی نسبت به فلز پایه به دست آمده و ریزدانه کردن مس که از پیش مد نظر بوده کاملا بدست آمده است. در حالت چهارگذره فرآیند با نانوذرات، لایه کامپوزیتی فرآوری شده از یکنواختی و همگنی بیشتری برخوردار است و دارای خواص مکانیکی بالاتری نسبت به فلز پایه و نمونههای بدون پودر است. بر اساس نتایج، بیشترین میزان سختی بدستآمده در حالت چهارگذره با پودر و در حدود 288 ویکرز بوده است که این مقدار در مقایسه با سختی فلز پایه که در حدود 80 ویکرز بوده است افزایش بیش از 5/3 برابری را نشان میدهد. کمترین میزان ضریب اصطکاک مربوط به نمونه چهارگذر فرآیند با نانوذرات و با مقدار 47/0 است که این مقدار نسبت به ضریب اصطکاک فلز پایه که در حدود 81/0 بوده است، بهبود چشمگیری در خواص سایشی نشان میدهد.
پرونده مقاله
استفاده از نانوافزودنی ها در روان کننده ها یکی از مؤثرترین روش های کنترل اصطکاک و سایش است که برای حفظ انرژی، کاهش آلاینده ها و حفاظت از محیط زیست از اهمیت بالایی برخوردار است. با رشد علم و فناوری، پیشرفت های زیادی در زمینه افزودنی های نانو روان کار در تحقیقات علمی و ک چکیده کامل
استفاده از نانوافزودنی ها در روان کننده ها یکی از مؤثرترین روش های کنترل اصطکاک و سایش است که برای حفظ انرژی، کاهش آلاینده ها و حفاظت از محیط زیست از اهمیت بالایی برخوردار است. با رشد علم و فناوری، پیشرفت های زیادی در زمینه افزودنی های نانو روان کار در تحقیقات علمی و کاربردهای صنعتی حاصل شده است. در این تحقیق به طور خلاصه به دسته بندی مواد افزودنی نانو روان کار و بررسی خواص تریبولوژیکی این افزودنی ها پرداخته شده است. بر اساس عناصر تشکیل دهنده نانو مواد، افزودنی های نانو روان کار برای سه گروه افزودنی ها بر پایه نانو فلزات، افزودنی ها بر پایه نانو کربن و افزودنی ها بر پایه نانوکامپوزیت تشریح گردیدند. علاوه بر این انواع مکانیزم های روان کاری افزودنی های نانو روان کار شامل تشکیل تریبو فیلم، عملکرد خود ترمیم کننده و اثر هم افزایی نیز بیان شده است. درنهایت، چالش ها و چشم انداز افزودنی های نانو روان کارها بیان شده است که طراحی و سنتز افزودنی های جدید با خاصیت روان کنندگی و ضدسایش در آینده را نشان می دهد.
پرونده مقاله
با توجه به پیشرفت دانش روانکاری و گستره وسیعی از مواد افزودنی در روانکارها پرداختن به این شاخه از فناوری اهمیت ویژه ای دارد. در این پژوهش دو نوع مایع یونی با کاتیون ایمیدازول و آنیون های بیس(تری‎فلورومتیل‎سولفونیل)آمید (TFSA) و تریس(تترافلورواتیل)تری‎فلورو ف چکیده کامل
با توجه به پیشرفت دانش روانکاری و گستره وسیعی از مواد افزودنی در روانکارها پرداختن به این شاخه از فناوری اهمیت ویژه ای دارد. در این پژوهش دو نوع مایع یونی با کاتیون ایمیدازول و آنیون های بیس(تری‎فلورومتیل‎سولفونیل)آمید (TFSA) و تریس(تترافلورواتیل)تری‎فلورو فسفات (FAP) تهیه شدند. از این مواد به عنوان افزودنی روغن هیدرولیک گرید 32 ISO استفاده شد و ویژگی‎های تریبولوژی آن ها با آزمون های گران‎روی سینماتیک در دمای C° 40‎، قابلیت جدا‎شدن آب از روغن، خوردگی مس، عدد اسیدی، سایش (آزمون چهار ساچمه) و خاکستر سولفاته بررسی و مشخص شد همه ویژگی‎های تریبولوژیک روغن حاوی افزودنی های مایع های یونی نسبت به روغن حاوی افزودنی متداول روی دی‎آلکیل‎دی‎تیوفسفات (ZDDP) ویژگی‎های مشابه یا بهتری داشتند. همچنین، نتایج آزمون‎های چهار ساچمه و تصاویر میکروسکوب الکترونی (SEM) نشان داد که روغن های حاوی مایع های یونی سایش کمتری نسبت به روغن هیدرولیک حاوی افزودنی ZDDP دارند.
پرونده مقاله
نانوذره سرامیکی سیلیسیم کاربید (SiC) در روغن پایه به منظور بررسی خواص اصطکاک و سایش در مبحث تریبولوژیکی مورد بررسی قرار گرفت. نانو ذرات در درصدهای وزنی 0.25، 0.5، 1 و 5 به روغن پایه اضافه شد. جهت افزایش پایداری نانوذره SiC در روغن پایه از اولئیک اسید جهت اصلاح سطح استفا چکیده کامل
نانوذره سرامیکی سیلیسیم کاربید (SiC) در روغن پایه به منظور بررسی خواص اصطکاک و سایش در مبحث تریبولوژیکی مورد بررسی قرار گرفت. نانو ذرات در درصدهای وزنی 0.25، 0.5، 1 و 5 به روغن پایه اضافه شد. جهت افزایش پایداری نانوذره SiC در روغن پایه از اولئیک اسید جهت اصلاح سطح استفاده شد و برای مشخصه یابی از دستگاههای میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM)، پراش پرتوایکس (XRD) و طیفسنج مادونقرمز با تبدیل فوریه (FTIR) استفاده شد. این بررسی برای روغنپایه SN500HVI از شرکت نفت سپاهان ایران انجام شد. آزمونهای سایش و اصطکاک روی مخلوط نانوذره و روغن SN500HVI صورت پذیرفت. اثرات تریبولوژیکی روغن پایه/ نانوذره با استفاده از آزمون آزمایشگاهی پین روی دیسک مطابق با روش استاندارد آزمون ASTM G99 بررسی شد. بر اساس نتایج بهدستآمده از XRD میانگین اندازه نانو ذرات اصلاح سطح شده کمتر از 30 نانومتر به دست آمد. مخلوط روغن پایه/ نانوذره با غلظتهای 25/0، 5/0 و 1 درصد وزنی به ترتیب موجب کاهش 26%، 15% و 4% در ضریب اصطکاک شد. این رفتار تریبولوژیکی ناشی از نشستن و چسبیدن نانو ذرات روی سطوح درگیر سایش میباشد. همچنین توپوگرافی سطوح فرسایش یافته با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (FESEM) آنالیز شد. نتایج نشان دادند که نانوذره SiC با توجه به مناسب بودن خواص فیزیکی همچون سختی مناسب، شکل کروی و سطح ویژه بالا میتواند افزودنی مؤثری جهت بالا بردن کیفیت روغن روانکار در بحث کاهش اصطکاک و سایش به شمار آید.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد