• فهرست مقالات تراکم علف هرز

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - مدیریت علفهای هرز باغ سیب با استفاده از گیاهان پوششی باریک برگ چند ساله
        بتول صمدانی حکمت اسفندیاری
        استفاده از گیاهان پوششی چند ساله جهت کاهش مشکل علف‌های هرز، روشی سازگار با محیط زیست و بدون استفاده از علف‌کش‌ها است. به منظور بررسی تاثیرگیاهان پوششی چند ساله در مقایسه با گیاهان پوششی یکساله برکنترل و ساختار جمعیت علف‌های هرز، این آزمایش به مدت دو سال در بین ردیف‌های چکیده کامل
        استفاده از گیاهان پوششی چند ساله جهت کاهش مشکل علف‌های هرز، روشی سازگار با محیط زیست و بدون استفاده از علف‌کش‌ها است. به منظور بررسی تاثیرگیاهان پوششی چند ساله در مقایسه با گیاهان پوششی یکساله برکنترل و ساختار جمعیت علف‌های هرز، این آزمایش به مدت دو سال در بین ردیف‌های درختان سیب تاکستان قزوین به صورت بلوک کامل تصادفی اجرا شد. لولیوم چندساله (Lolium perene)، فستوکای گوسفندی (Festuca ovina)، فستوکای بلند (Festuca arundinacea)، بروموس بی ریشک (Bromus inermis) همراه با واکاری و بدون واکاری، چاودار یکساله (Secale cereale) و شاهد بدون کنترل علف هرز تیمارهای این آزمایش بودند. در بهار سال اول گیاهان پوششی چند ساله و چاودار به ترتیب 100 و 70 درصد و در بهار سال دوم گیاهان پوششی چند ساله بطور متوسط 58 و چاودار 94 درصد وزن خشک علف‌های هرز را کاهش دادند. در سال دوم تیمارهای بروموس بی ریشک و فستوکای گوسفندی بترتیب 10 تا 30 درصد بیشتر وزن خشک علف‌های هرز را نسبت به دیگر گیاهان پوششی چند ساله کاهش دادند. واکاری گیاهان پوششی چند ساله جهت حفظ استقرار آنها مورد نیاز بود. تیمارهای گیاهان پوششی چند ساله ساختار جمعیت علف‌های هرز را تحت تاثیر قرار داد، به طوریکه ترکیب جمعیت در پایان دو سال در بروموس بی ریشک و فستوکای بلند با شاهد تفاوت داشت. به هر حال ترکیب جمعیت در تیمارهای لولیوم چند ساله و فستوکای گوسفندی همانند تیمار شاهد بود. گیاهان پوششی می‌توانند یک روش مدیریت موثر در باغات ارگانیک باشند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - اثر مالچ های ارگانیک و علف کش متریبوزین بر مهار علف های هرز و عملکرد گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill.)
        روزبه زنگوئی نژاد محمدتقی آل ابراهیم
        به منظور مقایسه اثرات چهار نمونه مالچ ارگانیک غیرزنده (شامل مالچ های کاه و کلش گندم، خاک اره، کوکوپیت و پیت ماس) و علف کش متریبوزین بر مهار علف های هرز و عملکرد گوجه فرنگی رقم "CH" آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با هفت تیمار در سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه چکیده کامل
        به منظور مقایسه اثرات چهار نمونه مالچ ارگانیک غیرزنده (شامل مالچ های کاه و کلش گندم، خاک اره، کوکوپیت و پیت ماس) و علف کش متریبوزین بر مهار علف های هرز و عملکرد گوجه فرنگی رقم "CH" آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با هفت تیمار در سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز در سال 1391 صورت پذیرفت. نتایج نشان دادند که کلیه تیمارهای مالچ به کار برده شده از لحاظ مهار علف های هرز در مقایسه با تیمار علف کش متریبوزین ضعیف تر عمل کردند. در بین تیمارهای مالچ، کاه و کلش گندم با 3/62 علف هرز در واحد سطح ضعیف ترین عملکرد را در سرکوب علف های هرز نشان داد. کلیه تیمارهای مالچ به کار برده شده از لحاظ تراکم علف های هرز در واحد سطح در مقایسه با تیمار علف کش متریبوزین تراکم های بالاتری از علف های هرز را بروز دادند. مطابق نتایج به دست آمده بیشترین عملکرد گوجه فرنگی در واحد سطح در تیمار مالچ پیت ماس (7/5 کیلوگرم در مترمربع) و کمترین مقدار عملکرد در کرت های تحت تیمار حضور علف هرز (2/1 کیلوگرم در مترمربع) به دست آمد. برای محاسبه درصد عملکرد پیش بینی شده در مورد هر کدام از تیمار ها تنها مدل گامپرتز کاربرد داشت و فقط زمان آغاز تداخل علف های هرز وجه تمایز میان تیمارهای اعمال شده بود پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - بررسی ویژگی های اکوفیزیولوژیکی گندم متاثر از تراکم و کاربرد علف کش ها
        احسان اله زیدعلی رحیم ناصری امیر میرزایی علی اصغر چیت بند
        به منظور بررسی اثر تراکم های مختلف گیاهی و استفاده از علف کش بر عملکرد دانه، تراکم علف هرز و میزان کلروفیل برگ گندم آزمایشی مزرعه ای در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی سرابله ایلام به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 9 چکیده کامل
        به منظور بررسی اثر تراکم های مختلف گیاهی و استفاده از علف کش بر عملکرد دانه، تراکم علف هرز و میزان کلروفیل برگ گندم آزمایشی مزرعه ای در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی سرابله ایلام به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 94-1393 اجرا گردید. عوامل مورد مطالعه شامل تراکم های بوته (200، 250 و 300 کیلوگرم بذر در هکتار) به عنوان عامل اصلی و استفاده از علف کش (تیمارهای کاربرد توفوردی، گرانستار و شوالیه و شاهد بدون علف کش) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که تراکم های مختلف گیاهی اثر معنی داری بر صفات اندازه گیری شده داشتند. با افزایش تراکم بوته از تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، شاخص برداشت، محتوای آب نسبی، میزان کلروفیل a، کلروفیل b، تراکم علف هرز و وزن خشک علف هرز کاسته شد، اما تعداد سنبله در متر مربع و درصد خوابیدگی افزایش یافت. استفاده از علف کش موجب افزایش تعداد سنبله در واحد سطح، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، شاخص برداشت، محتوای آب نسبی، میزان کلروفیل a، کلروفیل b و کاهش تراکم و وزن خشک علف هرز گردید. برهمکنش تراکم گیاهی و علف کش بر عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه (5500 کیلوگرم در هکتار) در تراکم 250 کیلوگرم بذر در هکتار و مصرف علف کش گرانستار و کمترین عملکرد دانه (2400 کیلوگرم در هکتار) در تراکم 200 کیلوگرم بذر در هکتار و تیمار شاهد به دست آمد. نتایج این تحقیق نشان داد که تراکم گیاهی 250 کیلوگرم بذر در هکتار و استفاده از علف کش گرانستار می تواند تاثیر معنی داری بر روی رشد گندم داشته باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - بررسی شیوه کنترل شیمیا یی علفهای هرز رویش نموده پس از مرحله خاکدهی در سیب زمینی
        فرناز گنج آبادی احسان اله جلیلی
        به منظور ارزیابی شیوه کنترل شیمیا یی علفهای هرز رویش نموده پس از مرحله خاکدهی در سیب زمینی در شهرستان خدابنده آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار و تیمارهای آزمایشی شامل: 1- سنکور (دوز توصیه شده)، 2- تیتوس (دوز توصیه شده)، 3- آپیروس (دوز توصیه شده)، 4- سن چکیده کامل
        به منظور ارزیابی شیوه کنترل شیمیا یی علفهای هرز رویش نموده پس از مرحله خاکدهی در سیب زمینی در شهرستان خدابنده آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار و تیمارهای آزمایشی شامل: 1- سنکور (دوز توصیه شده)، 2- تیتوس (دوز توصیه شده)، 3- آپیروس (دوز توصیه شده)، 4- سنکور+ تیتوس(25% دوز توصیه شده)، 5- سنکور+ تیتوس(50% دوز توصیه شده)، 6- سنکور+ تیتوس(75% دوز توصیه شده)، 7- سنکور+ آپیروس (25% دوز توصیه شده)، 8- سنکور+ آپیروس (50% دوز توصیه شده)، 9- سنکور+ آپیروس (75% دوز توصیه شده)، 10- تیتوس(25% دوز توصیه شده)، 11- تیتوس(50% دوز توصیه شده)، 12- تیتوس(75% دوز توصیه شده)، 13- آپیروس (25% دوز توصیه شده)، 14- آپیروس (50% دوز توصیه شده)، 15- آپیروس (75% دوز توصیه شده)، 16- شاهد بدون وجین، 17- شاهد وجین کامل فاکتورهای مورد بررسی تعداد علفهای هرز به تفکیک گونه، ارتفاع بوته سیب زمینی، تعداد برگ روی بوته، وزن خشک کل انام هوایی، وزن خشک اندام زیر زمینی در مرحله 30 روزبعد از سم سمپاشی دوم(بعد خاکدهی پای بوته) ، ودر مرحله برداشت: عملکرد غده،بیوماس کل گیاه،تعداد غده روی هر بوته،وزن غده، اندازه گیری شدند. بر اساس نتایج بدست آمده، ، تیمار تیتوس (دوز توصیه شده) به لحاظ تراکم پیچک و تاج خروس در بالاترین گروه آماری به لحاظ عددی قرار گرفت، با توجه به مقایسه میانگین عملکرد مشخص شد که تیمار علفکشی آپیروس دوز توصیه شده (57/27 تن در هکتار) تفاوت معنی داری با شاهد وجین کامل نداشته هر چند که از لحاظ عددی کمتر از آن بود، در بین تیمار های علفکشی دوز کاهش یافته سنکور+ آپیروس (75% دوز توصیه شده)، سنکور+ آپیروس (50% دوز توصیه شده) و سنکور+ تیتوس(50% دوز توصیه شده) با تولید به ترتیب52/24، 35/24 و 10/24 تن در هکتار در یک گروه آماری قرار گرفته که عملکرد قابل قبولی را داشته اند. پرونده مقاله