• فهرست مقالات بومی‌سروده‌

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - بررسی عشق و عاشقی در ترانه‌های عامیانۀ بندری هرمزگان
        سهراب سعیدی سید برزو جمالیان زاده
        ترانه‌های عامیانه در اصل، زبان حال و قال مردمی‌است که شاعر و ادیب نبوده‌اند اما ذوق شعرگویی و شور و حالی داشته‌اند. این ترانه‌ها از بدو پیدایش بشر وجود داشته است؛ در واقع، ترانه عمری به درازای عمر بشر دارد. در هرمزگان نیز از دیر زمان، موسیقی، ترانه و شعر وجود داشته و در چکیده کامل
        ترانه‌های عامیانه در اصل، زبان حال و قال مردمی‌است که شاعر و ادیب نبوده‌اند اما ذوق شعرگویی و شور و حالی داشته‌اند. این ترانه‌ها از بدو پیدایش بشر وجود داشته است؛ در واقع، ترانه عمری به درازای عمر بشر دارد. در هرمزگان نیز از دیر زمان، موسیقی، ترانه و شعر وجود داشته و در قالب‌های گوناگون سروده و اجرا می‌شده است. در استان هرمزگان، ترانه‌سرایی و ترانه‌خوانی نیز مانند شروه و دوبیتی از جایگاه رفیعی برخوردار است. با بررسی ابیات ترانه‌ها می‌توان به شناخت افراد جامعه‌ یا اهل ایل و طایفه‌ای پرداخت که فکر طبیعی خود را، دربارۀ واقعیات، اتفاقات، حوادث و مراسم محلی به‌کاربرده‌اند و شرح هر یک را با بیانی ساده و عامیانه از خود باقی گذارده‌اند. این مقاله عشق و عاشقی را در ترانه‌های عامیانه هرمزگان پی می‌گیرد و از این رهگذر به خصایص عشق و چگونگی ابراز احساسات ترانه‌های عاشقانه در هرمزگان می‌پردازد. نتایج به دست‌آمده از این پژوهش نشان می‌دهد که عشق پاک و زن اثیری، مورد توجه شاعران عامۀ هرمزگان بوده است و ساختار زبانی ترانه برگرفته از زبان روزمره و کوچه ‌و ‌بازار و آکنده از کنایات و تکیه‌کلام‌ها و اشارات عامیانه است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - نگاهی به بومی سروده های لرستان
        آرش امرایی علی بازوند
        ادبیات بومی، گنجینۀ شایسته‌‌ای است که از گذشتگان برای ما به ارث مانده است. این نوع ادبیات به معنای خاص خود به ادبیاتی گفته می‌شود که در منطقه‌‌ای خاص به وجود آمده باشد. ادبیات بومی لرستان یکی از بخش‌های ارزشمند ادبیات بومی اقوام ایرانی است. در این مقاله به بررسی بخشی از چکیده کامل
        ادبیات بومی، گنجینۀ شایسته‌‌ای است که از گذشتگان برای ما به ارث مانده است. این نوع ادبیات به معنای خاص خود به ادبیاتی گفته می‌شود که در منطقه‌‌ای خاص به وجود آمده باشد. ادبیات بومی لرستان یکی از بخش‌های ارزشمند ادبیات بومی اقوام ایرانی است. در این مقاله به بررسی بخشی از فرهنگ عامۀ مردم لرستان با عنوان بومی‌سروده‌ها می‌پردازیم و ضمن معرفی تاریخچۀ این سروده‌های بومی، جایگاه آن‌ها را در بین مردم لرستان بررسی می‌کنیم. همچنین ضمن معرفی انواع ادب محلی مردم لرستان، به معرفی چهل‌سرو (چهل سرود)‌، مور‌، لاوه لاوه (لالایی)‌، کارآواها‌، بیت مشگه‌، دایم بوی و عاشقانه‌ها به عنوان مهم ترین انواع بومی‌سروده‌های لرستان خواهیم پرداخت‌. با بررسی و معرفی بومی‌سروده‌های این مردم، این نتیجه حاصل شد که شعر و موسیقی، بخش جدایی‌ناپذیر زندگی مردم لرستان است و اگر بگوییم جان‌مایۀ فرهنگ عامۀ لرستان است سخنی گزاف نخواهد بود. مردم لر‌زبان برای همه جوانب زندگی خود از هنگام تولد تا لحظۀ مرگ‌، اشعار و موسیقی‌هایی دارند که در شرایط مختلف، کارکردهای متفاوتی دارند و با بهره‌گیری از این سروده‌ها، بخش‌های مختلف زندگی خود را لذّت‌بخش و خاطره‌انگیز می‌کنند. پرونده مقاله