• فهرست مقالات باکتری‌های گرم منفی

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - جداسازی و شناسایی باکتری های تجزیه کننده آنتراسن از آب و رسوبات آلوده در دریاچه مهارلو
        فرشید کفیل زاده سمیه بهزادی شهر بابک
        زمینه و هدف: هیدروکربن های چندحلقه ای (PAHs)، دسته ای از ترکیبات آروماتیک با حلقه های به هم پیوسته می باشـند کـه در نتیجـه احتـراق ناقص سوخت های فسیلی و دیگر ترکیبات آلی، از طریق پـساب کارخانـه هـای تولیـد کک (coke) ،پالایشگاه های نفت و صنایعی که از درجه حرارت های بسیا چکیده کامل
        زمینه و هدف: هیدروکربن های چندحلقه ای (PAHs)، دسته ای از ترکیبات آروماتیک با حلقه های به هم پیوسته می باشـند کـه در نتیجـه احتـراق ناقص سوخت های فسیلی و دیگر ترکیبات آلی، از طریق پـساب کارخانـه هـای تولیـد کک (coke) ،پالایشگاه های نفت و صنایعی که از درجه حرارت های بسیار بالا استفاده می کنند، وارد محیط زیست مـی گردنـد. امروزه تجزیه بیولوژیک این ترکیبات توسط میکروارگانیسم ها، مطمئن ترین و بهترین راه مبارزه با این آلودگی ها است و باکتری ها به علت داشتن آنزیم های متنوع بر دیگر ارگانیسم ها ارجحیت دارند. یکی از ترکیبات آروماتیک، آنتراسـن مـی باشـد. آنتراسـن یـک ترکیب سه حلقه ای جامد و ایزومر فنانترن است. آنتراسن منبع اصلی و پایه رنگ های آنتراکینون و آلیزارین می باشد. این ماده از تقطیـر زغال سنگ و احتراق ناقص سوخت های فسیلی حاصل شده و در مراکز صنعتی به وفور یافت می شود. در این تحقیق به منظور تعیین میزان تجزیه باکتریولوژیک آنتراسن، به شناسایی باکتری های تجزیه کننده آنتراسن در دریاچه مهارلو و هم چنین تعیین میزان تجزیه این ماده درحضور عامل pH پرداخته شده است. مواد و روش ها: در این بررسی جداسازی باکتری های گرم منفی تجزیه کننده آنتراسن از آب ورسوب دریاچه مهـارلو انجام گردید. نمونـه بـرداری از 4 ایستگاه و در فصل بهار انجام شد. نمونه ها پس ازصاف شدن،در محیط پایه حاوی ترکیبات معدنی، عناصر کمیاب و آنتراسـن کـشت داده شده و پس از کشت های متوالی در محیط های اختصاصی و انجام تست های اولیه و بیوشیمیایی، باکتری های گرم منفی جـدا و در حد جنس و گونه شناسایی شـدند. پس از آن تأثیرpH، بر روند تجزیه بررسی شد. یافته ها و نتایج: بـاکتری هـایی کـه از ایـن بررسـی به دسـت آمدنـد شـامل جـنس هـای سـودوموناس، نوکاردیا، ایروموناس و اسینتوباکتر بودند. از این تعداد باکتری ها که به دست آمدند، بیشترین تعداد مربوط به مصب رودخانه خـشک با فراوانی 5/26% و کمترین آن مربوط به وسط دریاچه بود . با توجه به پراکنش بیشتر سودوموناس نسبت به بقیه باکتری ها می توان آن ر ا به عنوان گونه شاخص تجزیه کننده آنتراسن در نظر گرفت. با بررسی تأثیر pH بر روند تجزیه آنتراسن، مشخص شد که حلالیت آنتراسن در 5/5= pH ، pH بیش از 7 و 8/8= pH بوده و در نتیجه میزان تجزیه این سوبسترا توسط باکتری نیز در 5/5= pH بیشتر بوده است. با توجه به توانایی باکتری ها درتجزیه آنتراسن و تأثیر pH در روند تجزیه، می توان با به کار گیری باکتری ها و ایجاد شرایط بهینه، توانایی آن ها را در تجزیه این قبیل سوبستراها افزایش داده و در نتیجه به محیطی سالم و به دور از این آلاینده ها دست یافت. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - گلیکاسیون نایسین با گلوکز، لاکتوز و دکسترن و بررسی اثر مهاری آن بر علیه باکتری‌های اشریشیا کلی و سالمونلا تیفی‌موریوم
        مهدی هاشم پور صادقیان نسرین کاظمی پور سید شهرام شکرفروش محمد هادی اسکندری
        نایسین یکی از پپتیدهای ضدمیکروبی است که در صنایع غذایی به عنوان ماده نگهدارنده کاربرد دارد. با این وجود، این پپتید فاقد اثر ضدمیکروبی قابل توجه برعلیه باکتری های گرم منفی می باشد. در این مطالعه تاثیر گلیکاسیون بر فعالیت ضدمیکروبی نایسین بر علیه باکتری‌های اشریشیا کولای چکیده کامل
        نایسین یکی از پپتیدهای ضدمیکروبی است که در صنایع غذایی به عنوان ماده نگهدارنده کاربرد دارد. با این وجود، این پپتید فاقد اثر ضدمیکروبی قابل توجه برعلیه باکتری های گرم منفی می باشد. در این مطالعه تاثیر گلیکاسیون بر فعالیت ضدمیکروبی نایسین بر علیه باکتری‌های اشریشیا کولای و سالمونلا تیفی موریوم بررسی گردیده است. بدین منظور محلول نایسین و پنج برابر غلظت قندهای گلوکز، لاکتوز و دکستران و هم‌چنین محلول نایسین بدون حضور قند تهیه و سپس لیوفیلیزه گردید. پودر لیوفیلیزه به‌مدت هفت روز در شرایط دمای 60 درجه سانتی‌گراد و رطوبت 70% قرار گرفت. در هر 24 ساعت یک نمونه از انکوباتور خارج گردید و در آب مقطر محلول شد. با استفاده از روش اندازه‌گیری پروتئین برادفورد، غلظت‌های مولی مساوی از نایسین طبیعی و کنژوگه تهیه شد. درصد گلیکاسیون نمونه ها با استفاده از روش OPA (ortho-phthalaldehyde) و MIC50 نایسین کنترل و کنژوگه ها با روش میکرودایلوشن بر علیه باکتری های اشریشیا کولای و سالمونلا تیفی موریوم تعیین گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که درصد گلیکاسیون نایسین ارتباط معکوسی با اندازه کربوهیدرات دارد، به شکلی که نایسین-گلوکز بیشترین و نایسین-دکستران کمترین درصد گلیکاسیون را نشان می دهند. گلیکاسیون نایسین پس از هفت روز باعث افزایش MIC50 نایسین بر علیه اشریشیا کولای گردید. در مقابل MIC50 نایسین طبیعی و کنژوگه تفاوت معنی‌دار نداشتند. از این مطالعه نتیجه گیری می شود که کنژوگه کردن نایسین با کربوهیدرات‌ها نمی تواند موجب گسترش فعالیت آن به این دو باکتری گرم منفی گردد. پرونده مقاله