• فهرست مقالات بار میکروبی لاشه

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - بررسی تاثیر سرد کردن با آب خنک ، محلول پراکسید هیدروژن و اوزون تراپی برکاهش بار میکروبی لاشه طیور
        یاسر رحیمیان موسی معینی فرشید خیری مسعود داوودی
        به منظور بررسی و مقایسه تاثیر سرد کردن با روش غوطه وری در آب خنک، محلول پراکسید هیدروژن و گاز اوزون بر کاهش بار میکروبی لاشه طیور مجموع 45 لاشه مرغ گوشتی کشتار شده شده از یک واحد تولیدی در کشتارگاه طیور استان چهارمحال و بختیاری جمع آوری و به سه گروه تقسیم شدند. تعداد 15 چکیده کامل
        به منظور بررسی و مقایسه تاثیر سرد کردن با روش غوطه وری در آب خنک، محلول پراکسید هیدروژن و گاز اوزون بر کاهش بار میکروبی لاشه طیور مجموع 45 لاشه مرغ گوشتی کشتار شده شده از یک واحد تولیدی در کشتارگاه طیور استان چهارمحال و بختیاری جمع آوری و به سه گروه تقسیم شدند. تعداد 15 قطعه لاشه به مدت 60 دقیقه در محلول خنک کننده آب سرد (کنترل) و 15 قطعه لاشه به مدت 60 دقیقه در خنک کننده حاوی 02/0 پراکسید هیدروژن و 15 قطعه لاشه دیگر داخل محفظه ای تحت تاثیر گاز اوزون با غلظت 7 میلی گرم در دقیقه قرار داده شدند. برای ارزیابی بار میکروبی از هر لاشه متعلق به گروه های آزمایشی یک سوآپ از ناحیه پوست سینه جمع آوری گردید و نمونه ها تحت آزمایش های استاندارد بیوشمی قرار گرفتند. نتایج نشان داد در گروه های مصرف کننده پراکسید هیدروژن و اوزون کاهش معنی داری در تعداد کلی فرم ها و استافیلوکوکوس اورئوس نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید. همچنین بررسی ها نشان دهنده کاهش قابل توجهی در تعداد کلی کپک ها و مخمر ها در اثر مصرف پراکسید اکسیژن و گاز اوزون بود. استفاده از هیدروژن پروکساید در مقایسه با گاز اوزون در خصوص کاهش تعداد کلی فرم ها، کپک ها و مخمر ها و استافیلوکوکوس اورئوس موثر تر واقع شد. به صورت کلی می توان بیان کرد استفاده از پراکسید هیدروژن وگاز اوزون اثرات قابل توجهی بر کاهش بار میکروبی لاشه طیور و حفظ کیفیت آن در خط تولید کشتارگاه دارد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - مطالعه ارتباط بین میزان ترئونین با بار میکروبی لاشه
        فرشید خیری قاسم نجفی سید محمد علی جلالی
        آزمایش حاضر به منظور بررسی تأثیر سطوح متفاوت ترئونین بر بار میکروبی لاشه بر 450 قطعه جوجه‌های گوشتی سویه راس 308 انجام پذیرفت. جوجه‌ هابه صورت تصادفی به پنج تیمار آزمایشی و شش تکرار (15 جوجه در هر تکرار) در قالب یک طرح کاملاً تصادفی اختصاص یافتند. جیره های آزمایشی شامل چکیده کامل
        آزمایش حاضر به منظور بررسی تأثیر سطوح متفاوت ترئونین بر بار میکروبی لاشه بر 450 قطعه جوجه‌های گوشتی سویه راس 308 انجام پذیرفت. جوجه‌ هابه صورت تصادفی به پنج تیمار آزمایشی و شش تکرار (15 جوجه در هر تکرار) در قالب یک طرح کاملاً تصادفی اختصاص یافتند. جیره های آزمایشی شامل سطوح متفاوت ترئونین با پنج سطح 90، 100، 110، 120 و 130 درصد توصیه ‌دستورالعمل سویه راس 308 بود. تاثیر مکمل ترئونین بر بار میکروبی لاشه در جوجه گوشتی نر و ماده معنی دار (05/0>P) بود .درلاشه جوجه های گوشتی (تیمار ها متفاوت) سالمونلا مشاهده نشد. در رقت (1 - ) بیشترین میزان بار میکروبی در تیمار90 درصد ترئونین مشاهده شد، که با تیمارهای 100،120 و130 درصد ترئونین تفاوت معنی دار نشد ولی با تیمار110 درصد ترئونین تفاوت معنی دار (05/0>P) شد. در رقت (2-) کمترین میزان بار میکروبی لاشه در تیمار110 درصد ترئونین مشاهده شد که با تیمارهای 90،100،120و130 درصد ترئونین تفاوت معنی داری (05/0>P) بود. همچنین در حجم کل بار میکروبی کمترین میزان مربوط به تیمار110 درصد ترئونین بود که با بقیه تیمارها تفاوت معنی دار (05/0>P) شد. بهترین سطح برای اسیدهای آمینه ترئونین در جیره جوجه گوشتی سطح 110 درصد ترئونین بود که در این سطح مناسب ترین میزان بارمیکروبی گوشت بود و جوجه ها از لحاظ عملکرد در مناسبترین وضعیت قرار داشتند. پرونده مقاله