فهرست مقالات انقباض اکسنتریک

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - پاسخ پروتئین‌های mTOR، AKT و ژن مرتبط با اتوفاژی-1 به تمرینات مقاومتی اکسنتریک و کانسنتریک مجزا در افراد سالم
  علی رضا همتی سراپرده فاطمه شب خیز خسرو ابراهیم
  10.22034/ascij.2021.687829
  تغییر ساختار عضله اسکلتی به‌عنوان یکی از تغییرات اصلی عضله درنتیجه تمرینات ورزشی شناخته‌شده است؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی پاسخ پروتئین‌های mTOR،AKT و ژن مرتبط با اتوفاژی-1 به تمرینات مقاومتی اکسنتریک و کانسنتریک مجزا در افراد سالم بود. 10 مرد سالم به‌صورت تصادفی چکیده کامل

  تغییر ساختار عضله اسکلتی به‌عنوان یکی از تغییرات اصلی عضله درنتیجه تمرینات ورزشی شناخته‌شده است؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی پاسخ پروتئین‌های mTOR،AKT و ژن مرتبط با اتوفاژی-1 به تمرینات مقاومتی اکسنتریک و کانسنتریک مجزا در افراد سالم بود. 10 مرد سالم به‌صورت تصادفی در دو گروه‌ (5 نفر در گروه کانسنتریک و 5 نفر در گروه اکسنتریک) تقسیم شدند. انقباض آیزوکینتیک شامل اکسنتریک و کانسنتریک اکستنشن زانو با حداکثر قدرت و سرعت بود. به منظور همسان‌سازی بارکاری در هر دو پروتکل یکسان در نظر گرفته شد و سرعت رفت‌وبرگشت 60 درجه بر ثانیه بود. انقباض‌ها شامل 12 ست 10 تکراری برای پای راست، زمان استراحت بین هر ست 30 ثانیه در نظر گرفته شد. در ابتدا و انتهای مطالعه بایوپسی انجام شد. بایوپسی در دو جهت دیستال و پروگزیمال عضله پهن جانبی انجام شد. برای بررسی بیان پروتئین‌های mTOR و AKT و ژن مرتبط با اتوفاژی-1 در هر گروه بررسی بافت ها با تکنیک ایمونوسیتوشیمی استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده های از روش آماری تی وابسته و آزمون کوواریانس استفاده شد. برای تحلیل داده ها از نرم‌افزار SPSS21 و برای رسم نمودارها از نرم‌افزار Exell 2013 استفاده شد. نتایج نشان داد، تغییرات درون‌گروهی پروتئین‌های mTOR و AKT، در گروه اکسنتریک و کانسنتریک معنادار بود (05/0p ≤ ). بااینحال تغییرات بین گروهی پروتئین‌های mTOR و AKT نشان‌دهنده عدم تفاوت بین دو گروه بود. همچنین نتایج نشان داد یک جلسه فعالیت اکسنتریک به‌طور معناداری مقادیر Atg-1 را کاهش داد (05/0p ≤ ). علاوه براین تغییرات بین گروهی در مقادیر پس‌آزمون بین دو گروه اکسنتریک و کانسنتریک معنادار بود (05/0p ≤). مطالعه حاضر نشان داد یک جلسه فعالیت اکسنتریک و کانسنتریک منجر به تغییر فاکتورهای درگیر در، هایپرتروفی و اتوفاژی عضلات اسکلتی می‌شود. علاوه براین، این تغییرات در انقباض اکسنتریک بیش از کانسنتریک است. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - پاسخ مایوکاین‌های MyoD و MRF4 به فعالیت بدنی اکسنتریک و کانسنتریک در مردان جوان سالم
  مریم آقا امینی فشمی حسن متین همایی
  10.22034/ascij.2021.687836
  هدف از پژوهش حاضر بررسی پاسخ مایوکاین های MyoD و MRF4 به فعالیت بدنی اکسنتریک و کانسنتریک در مردان جوان سالم بود. در یک کارآزمایی میدانی 10 مرد سالم بصورت تصادفی در دو گروه انقباض کانسنتریک و اکسنتریک هر گروه 5 نفر قرار گرفتند. پروتکل های انقباض آیزوکینتیک شامل اکسنتریک چکیده کامل

  هدف از پژوهش حاضر بررسی پاسخ مایوکاین های MyoD و MRF4 به فعالیت بدنی اکسنتریک و کانسنتریک در مردان جوان سالم بود. در یک کارآزمایی میدانی 10 مرد سالم بصورت تصادفی در دو گروه انقباض کانسنتریک و اکسنتریک هر گروه 5 نفر قرار گرفتند. پروتکل های انقباض آیزوکینتیک شامل اکسنتریک و کانسنتریک اکستنشن زانو با حداکثر قدرت و سرعت زاویه ای 60 درجه بر ثانیه بود. گشتاورهای تعیین شده برای هر آزمودنی به منظور همسان سازی بارکاری در هر دو پروتکل یکسان در نظر گرفته شد و سرعت رفت و برگشت 60 درجه بر ثانیه بود. در ابتدا و انتهای فعالیت از بافت عضله پهن جانبی برای بررسی بیان ژن MyoD و MRF4 بایوپسی انجام شد. نتایج نشان داد، تغییرات درون گروهی MRF4 بعد از یک جلسه فعالیت، در گروه اکسنتریک (229/0p = ) و کانسنتریک (178/0p = ) معنادار نبود. همچنین تغییرات بین گروهی نشان دهنده عدم تفاوت بین دو گروه بود (182/0p = ). همچنین تغییرات درون گروهی MyoD بعد از یک جلسه فعالیت، در گروه اکسنتریک (001/0p =) معنادار ولی در گروه کانسنتریک (318/0p = ) معنادار نبود. همچنین تغییرات بین گروهی نشان دهنده عدم تفاوت بین دو گروه بود (821/0p = ). درمجموع مطالعه حاضر نشان داد یک جلسه فعالیت اکسنتریک و کانسنتریک منجر به تغییر فاکتورهای درگیر در قدرت و هایپرتروفی عضلات اسکلتی می شود. علاوه براین، این تغییرات در مجموع در انقباض اکسنتریک بیش از کانسنتریک بود. بر این اساس توصیه می شود جهت افزایش هایپرتروفی و قدرت عضلانی تمرکز بیشتری بر تمرینات کانسنتریک شود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - بیان ژن های MyF5 و MyoG با یک جلسه فعالیت مقاومتی اکسنتریک و کانسنتریک مجزا در عضله پهن جانبی افراد سالم
  فرزانه اخگر لیدا مرادی یاسر کاظم زاده
  10.22034/ascij.2022.1938929.1295
  هدف از پژوهش حاضر بررسی بیان ژن MyF5 و MyoG به یک جلسه فعالیت مقاومتی اکسنتریک و کانسنتریک مجزا در عضله پهن جانبی افراد سالم بود. در یک کارآزمایی میدانی 10 مرد سالم بصورت تصادفی در دوگروه انقباض کانسنتریک - و اکسنتریک هر گروه 5 نفر قرار گرفتند. پروتکل های انقباض آیزوکین چکیده کامل

  هدف از پژوهش حاضر بررسی بیان ژن MyF5 و MyoG به یک جلسه فعالیت مقاومتی اکسنتریک و کانسنتریک مجزا در عضله پهن جانبی افراد سالم بود. در یک کارآزمایی میدانی 10 مرد سالم بصورت تصادفی در دوگروه انقباض کانسنتریک - و اکسنتریک هر گروه 5 نفر قرار گرفتند. پروتکل های انقباض آیزوکینتیک شامل اکسنتریک و کانسنتریک اکستنشن زانو با حداکثر قدرت و سرعت زاویه ای 60 درجه بر ثانیه بود. گشتاورهای تعیین شده برای هر آزمودنی به منظور همسان سازی بارکاری در هر دو پروتکل یکسان در نظر گرفته شد و سرعت رفت و برگشت 60 درجه بر ثانیه بود. در ابتدا و انتهای فعالیت از بافت عضله پهن جانبی برای بررسی بیان ژن MyF5 و MyoG بایوپسی انجام شد. نتایج نشان داد، تغییرات درون گروهی MyF5 بعد از یک جلسه فعالیت، در گروه اکسنتریک (001/0p =) معنادار و کانسنتریک (069/0p=) معنادار نبود. همچنین تغییرات بین گروهی نشان دهنده عدم تفاوت بین دو گروه بود (681/0p =). همچنین تغییرات درون گروهی MyoG بعد از یک جلسه فعالیت، در گروه اکسنتریک (001/0p =) و گروه کانسنتریک (001/0p =) معنادار بود. همچنین تغییرات بین گروهی نشان دهنده عدم تفاوت بین دو گروه بود (371/0p =). درمجموع مطالعه حاضر نشان داد یک جلسه فعالیت اکسنتریک و کانسنتریک منجر به تغییر فاکتورهای درگیر در قدرت و هایپرتروفی عضلات اسکلتی می شود. علاوه براین، این تغییرات در مجموع در انقباض اکسنتریک بیش از کانسنتریک است. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  4 - پاسخ مایوکاین¬های mTOR/P70S6K به فعالیت بدنی اکسنتریک و کانسنتریک در مردان جوان سالم
  امیرحسین نیرومند اردوان جامی الاحمدی حسن متین همایی
  10.22034/ascij.2024.1907991.1184
  هدف از پژوهش حاضر بررسی پاسخ مایوکاین¬های mTOR/P70S6K به فعالیت بدنی اکسنتریک و کانسنتریک در مردان جوان سالم بود. 10 مرد سالم بصورت تصادفی در هر یک از گروه‌ها (گروه کانسنتریک 5 نفر- گروه اکسنتریک 5 نفر) تقسیم شدند. پروتکل¬هاي انقباض آیزوکینتیک شامل اکسنتریک و کانسنتریک چکیده کامل

  هدف از پژوهش حاضر بررسی پاسخ مایوکاین¬های mTOR/P70S6K به فعالیت بدنی اکسنتریک و کانسنتریک در مردان جوان سالم بود. 10 مرد سالم بصورت تصادفی در هر یک از گروه‌ها (گروه کانسنتریک 5 نفر- گروه اکسنتریک 5 نفر) تقسیم شدند. پروتکل¬هاي انقباض آیزوکینتیک شامل اکسنتریک و کانسنتریک اکستنشن زانو با حداکثر قدرت و سرعت زاویه¬اي 60 درجه بر ثانیه بود. گشتاورهاي تعیین شده براي هر آزمودنی به منظور همسان سازي بارکاري در هر دو پروتکل یکسان در نظر گرفته شد و سرعت رفت و برگشت 60 درجه بر ثانیه بود. در ابتدا و انتهای مطالعه از بافت عضله پهن جانبی بایوپسی انجام شد. برای بررسی بیان ژن mTOR/P70S6K، از تکنیک PCR Real Time استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده¬های این پژوهش از روش آماری تی وابسته و آزمون کوواریانس در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. نتایج نشان داد، تغییرات درون¬گروهی mTOR در گروه کانسنتریک معنادار اما در گروه اکسنتریک معنادار نبود. همچنین تغییرات درون¬گروهی P70S6K در گروه اکسنتریک و کانسنتریک معنادار نبود (05/0p ≥). همچنین تغییرات بین¬گروهی نشان دهنده عدم تفاوت بین دو گروه در هر دو متغیر بود (05/0p ≥). بنظر می¬رسد عدم تغییرات معنادار در متغیرهای مورد نظر ناشی از عدم فشار تمرینی کافی جهت تحریک افزایش mTOR/P70S6K باشد. و با توجه به بررسی پاسخ بنظر می¬رسد در بحث سازگاری نتایج متفاوتی بدست آید که نیاز به بررسی دارد. پرونده مقاله