زمینه و هدف: ریه از بافت های مهم بدن است که دائماً در تماس با بالاترین فشار اکسیژن و آلودگی هوا قرار دارد که به دلیل ظرفیت کم آنزیم های آنتی اکسیدان، این بافت به تولید رادیکال آزاد بسیار حساس است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات ورزش هوازی و عصاره اتانولی دانه خرفه ب چکیده کامل
زمینه و هدف: ریه از بافت های مهم بدن است که دائماً در تماس با بالاترین فشار اکسیژن و آلودگی هوا قرار دارد که به دلیل ظرفیت کم آنزیم های آنتی اکسیدان، این بافت به تولید رادیکال آزاد بسیار حساس است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات ورزش هوازی و عصاره اتانولی دانه خرفه بر سطوح ATP، MGMT، مالون دی‌آلدئید (MDA) و تعادل پرواکسیدانی-آنتی‌اکسیدانی (PAB) در بافت ریه موش‌های صحرایی مسموم شده با پراکسید هیدروژن بود.
مواد و روش ها :
در این کارآزمایی تجربی، 72 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 9 گروه تقسیم شدند: کنترل سالم، کنترل+H2O2، ورزش هوازی+ H2O2، ورزش هوازی و 50 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره خرفه+ H2O2، ورزش هوازی و 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره خرفه+ H2O2، ورزش هوازی و 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره خرفه+ H2O2، 50 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره خرفه+ H2O2، 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره ه خرفه+ H2O2و 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره دانه خرفه+ H2O2. استرس اکسیداتیو با تزریق داخل صفاقی 1 mmol/kg پراکسید هیدروژن سه بار در هفته به مدت هشت هفته القا شد. تمرین هوازی سه جلسه در هفته به مدت هشت هفته انجام شد و عصاره دانه خرفه به صورت روزانه در دوزهای ذکر شده به صورت داخل صفاقی تزریق شد.
نتایج : تمرین هوازی و عصاره دانه خرفه به تنهایی یا ترکیبی باعث افزایش معنی‌دار ATP، MGMT و کاهش معنی‌دار سطوح MDA و PAB در بافت ریه موش‌های در معرض پراکسید هیدروژن شد (P<0.05). هم چنین اثر عصاره دانه خرفه وابسته به دوز بود.
نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی همراه با مصرف بذر خرفه هر کدام به تنهایی و به طور ترکیبی دارای اثرات تعاملی در کاهش استرس اکسیداتیو، ترمیم DNA و بهبود عملکرد میتوکندریایی در بافت ریه موش های صحرایی مسموم شده با H2O2 می باشند.
پرونده مقاله
زمینه و هدف: بیماری همه گیر کرونا ویروس-19 یک بحران بزرگ بهداشت جهانی با ویژگی های بالینی متنوع است، از عفونت بدون علامت تا سندرم دیسترس تنفسی حاد (ARDS) و اختلال عملکرد چند ارگان. به این دلیل، به نشانگرهای زیستی پیش بینی کننده شدت کووید-19 نیاز فوری وجود دارد تا بی چکیده کامل
زمینه و هدف: بیماری همه گیر کرونا ویروس-19 یک بحران بزرگ بهداشت جهانی با ویژگی های بالینی متنوع است، از عفونت بدون علامت تا سندرم دیسترس تنفسی حاد (ARDS) و اختلال عملکرد چند ارگان. به این دلیل، به نشانگرهای زیستی پیش بینی کننده شدت کووید-19 نیاز فوری وجود دارد تا بیماری در اوایل شروع قابل تشخیص باشد. هدف از انجام این مطالعه، تبیین میزان (DNA break) به عنوان یک بیومارکر برای پیش آگهی بیماری در مبتلایان به کووید-19 می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه از آزمون (comet assay) جهت مقایسه آسـیب هـای ایجـاد شـده در DNA لنفوسیت های تک‌هسته‌ای در بیماران مبتلا به کووید-19 در 4 گروه کنترل، بستری در بخش عادی، بستری در بخشICU و غیر اینتوبه، بستری در بخش ICU و اینتوبه شده استفاده شد.یافته ها: نتایج حاصل از بررسی آسیب DNA در لنفوسیت ها در 4 گروه نشان داد که کووید 19 منجر به آسیب سلولی می شود و به ویژه قرار گرفتن طولانی مدت اینتوبه شدن بیماران مبتلا به کووید-19 در بخشICU باعث آسیب DNA بیشتری می شود و باعث افـزایش بیشتر (tail) ها می شود.نتیجه گیری: مقایسه (tail) ها در 4 گروه نـشان مـی دهـد: در افراد بستری در بخش عادی آسیب سلولی کمتر بوده است که می تواند به دلیل فعال شدن سیستم های ترمیم آسیب DNA باشد. همچنین یک رابطه مستقیم بین اینتوبه شدن طولانی مدت در بخش ICU و آسیب DNA وجود داشت و نیز هیچ آسیب قابل توجهی به DNA در لنفوسیت ها در افراد گروه کنترل مشاهده نشد. در نتیجه میزان آسیب به DNA (DNA break) لنفوسیت ها با پروگنوز بیماری در مبتلایان به کووید-19 ارتباط معناداری دارد.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد
