• فهرست مقالات آب های ساحلی

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - بررسی کیفیت آب های سواحل جنوبی دریای خزر با استفاده ازشاخص های OECD و TRIX
        مهشید شهربان امیر اعتمادشهیدی
        کنترل آلودگی یکی از اهداف اصلی مدیریت آب های ساحلی است. پایش و ارزیابی کیفی آب های ساحلی بر اساس پارامترهای فیزیکی ، شیمیایی و بیولوژیکی انجام می گیرد. به منظور مدیریت کیفی آب های ساحلی، شاخص های کیفی برای طبقه بندی وضعیت کیفی آب ها به کار برده می شود. هدف از این تحقیق چکیده کامل
        کنترل آلودگی یکی از اهداف اصلی مدیریت آب های ساحلی است. پایش و ارزیابی کیفی آب های ساحلی بر اساس پارامترهای فیزیکی ، شیمیایی و بیولوژیکی انجام می گیرد. به منظور مدیریت کیفی آب های ساحلی، شاخص های کیفی برای طبقه بندی وضعیت کیفی آب ها به کار برده می شود. هدف از این تحقیق بررسی کیفیت آب های سواحل جنوبی دریای خزر با استفاده از شاخص های تغذیه ای (Organization for Economic Corporation and Development) OECD و (Trophic Index) TRIX می باشد. پارامتر های شیمیایی و بیولوژیکی استفاده شده در این مطالعه شامل نیتروژن معدنی محلول، فسفر کل، اشباعیت اکسیژن و کلروفیل آ می باشد. بر اساس شاخص OECD این منطقه در فصول پاییز و بهار یوتروفیک و در فصول تابستان و زمستان هایپرتروفیک است. میانگین فصلی شاخص TRIX بین 04/5 تا 47/5 می باشد که نشان می دهد حالت تغذیه ای منطقه متوسط می باشد. پس از مقایسه نتایج اعمال این شاخص ها در سواحل دریای خزر و بررسی دلایل عدم همخوانی این شاخص ها، شاخص TRIX به عنوان شاخص برتر در این سواحل انتخاب گردیده است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - بررسی رژیم غذایی ماهی طلال (Rastrelliger kanagurta) در آب های ساحلی شهرستان بندرعباس
        کلثوم عوض پور فلورا محمدی زاده علیرضا سالارزاده ادریس آزور علی سالارپوری فرشته سراجی
        ماهی طلال با نام علمی Rastrelliger kanagurtta متعلق به خانواده Scombridae از جمله ماهیان استخوانی، با ارزش اقتصادی بالا در جنوب ایران محسوب می شود. تحقیق بر روی تغذیه این ماهی در سال 89 در محدوده آب های ساحلی شهرستان بندرعباس صورت پذیرفت. تغییرات میزان محتویات معده در گ چکیده کامل
        ماهی طلال با نام علمی Rastrelliger kanagurtta متعلق به خانواده Scombridae از جمله ماهیان استخوانی، با ارزش اقتصادی بالا در جنوب ایران محسوب می شود. تحقیق بر روی تغذیه این ماهی در سال 89 در محدوده آب های ساحلی شهرستان بندرعباس صورت پذیرفت. تغییرات میزان محتویات معده در گروه های طولی مختلف، شاخص خالی بودن معده(CV)، شاخص پری معده(FI)، ترجیح غذایی(FP)، شاخص معدی (GSI) و درصد فراوانی اقلام مشاهده شده در 181 عدد ماهی در طول دوره، مورد بررسی قرار گرفت. دامنه تغییرات طولی این ماهی ها بین 175 تا 285 میلیمتر بود. این ماهی ها با دارا بودن میانگین طول نسبی روده (RLG) (272/0± 906/1)، زئوپلانکتون خوار بوده و تغییرات شاخص خالی بودن معده نشان از پرخور بودن آنها دارد. پاروپایان (کوپه پودا) با میانگین 91/10 درصد در محتویات معده به عنوان غذای ترجیحی و دوکفه ای ها با 20/9 درصد به عنوان غذای دوم این گونه محسوب می شوند. تغییرات شاخص معدی(GaSI)، ضریب چاقی(KF) و شاخص پری معده (FI) بطور ماهانه محاسبه و بالاترین میزان به ترتیب (58/0) در دی ماه،(1121) آبان ماه و(100) در طول دوره مطالعه مشاهده گردید. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - بررسی تراکم و تنوع فیتوپلانکتون ها در آب های ساحلی بندرعباس
        ساسان صادقی مزیدی محمدرضا احمدی محمدرضا طاهری زاده
        تراکم و تنوع فیتوپلانکتون ها در آب های ساحلی بندرعباس در دو فصل زمستان 1388 و بهار 1389 در 4 ایستگاه خور شیلات، بندر شهیدباهنر، خور مخابرات و سورو مورد بررسی قرار گرفت. عملیات نمونه برداری به صورت ماهانه از لایه سطحی آب انجام شد .در این مطالعه 48 جنس فیتوپلانکتونی متعلق چکیده کامل
        تراکم و تنوع فیتوپلانکتون ها در آب های ساحلی بندرعباس در دو فصل زمستان 1388 و بهار 1389 در 4 ایستگاه خور شیلات، بندر شهیدباهنر، خور مخابرات و سورو مورد بررسی قرار گرفت. عملیات نمونه برداری به صورت ماهانه از لایه سطحی آب انجام شد .در این مطالعه 48 جنس فیتوپلانکتونی متعلق به شاخه های دیاتومه، دینوفلاژله، سیانوفیسه و هاپتوفیسه شناسایی شدند که دیاتومه ها با 31 جنس (59/64%)، دینوفلاژله ها با 13 جنس (08/27%)، سیانوفیسه ها با 3 جنس (25/6%) و هاپتوفیسه ها با 1 جنس (08/2%) به ترتیب غالب ترین جوامع فیتوپلانکتونی بودند. Amphora ، Coscinodiscus ، Pleurosigma جنس های غالب دیاتومه ها و Gymnodinium، Prorocentrum، Peridinium جنس های غالب دینوفیسه ها و Oscillatoria و Coccolithopher به ترتیب مهمترین جنس های سیانوفیسه ها و هاپتوفیسه ها در این مطالعه بودند. میانگین تراکم دینوفلاژله ها 10886، دیاتومه ها 5340، سیانوفیسه ها 3070 و هاپتوفیسه ها 391 سلول در لیتر بدست آمد. بازه شاخص تنوع زیستی مارگالف برای جوامع فیتوپلانکتونی آب های ساحلی بندرعباس از 332/0 تا 035/2 گزارش شد که بیشترین شاخص تنوع زیستی مارگالف در طول مطالعه در ایستگاه باهنر و کمترین آن در خور مخابرات به ثبت رسید. بنا بر نتایج آزمونهای غیرپارامتریک کروسکال- والیس و کولموگروف- اسمیرنوف بین فراوانی فیتوپلانکتون ها در ماه های مختلف مطالعه اختلاف معنی دار آماری وجود داشته) 05/0>p) ولی در ایستگاه های مختلف فراوانی فیتوپلانکتون ها دارای اختلاف معنی دار آماری نبوده است(05/0p>). پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - بررسی رژیم غذایی ماهی شورت (Forsskål, 1775) Sillago sihama در آب های ساحلی بندرعباس
        فلورا محمدی زاده پرویز توکلی کلور مرضیه خاج کرام الدینی ماریا محمدی زاده امیرهوشنگ بحری
        بررسی بر روی تغذیه ماهی شورت (Sillago sihama) از تیر ماه 1386 تا مرداد 1387 به مدت 14 ماه در آب های ساحلی شهر بندرعباس صورت پذیرفت. تعداد 572 عدد ماهی شورت ) 238 عدد نر306 عدد ماده و 28 عدد نابالغ ) مورد زیست سنجی، کالبد شکافی و بررسی زیستی قرار گرفت که در این تحقیق کمت چکیده کامل
        بررسی بر روی تغذیه ماهی شورت (Sillago sihama) از تیر ماه 1386 تا مرداد 1387 به مدت 14 ماه در آب های ساحلی شهر بندرعباس صورت پذیرفت. تعداد 572 عدد ماهی شورت ) 238 عدد نر306 عدد ماده و 28 عدد نابالغ ) مورد زیست سنجی، کالبد شکافی و بررسی زیستی قرار گرفت که در این تحقیق کمترین و بیشترین طول کل و وزن بدن مشاهده شده به ترتیب 6 /10، 5/45 سانتی متر و 58/8 ،27/196 گرم بود. میزان R2 محاسبه شده در رابطه های طول – وزن کل نشان دهنده همبستگی مثبت بین طول و وزن این ماهی است(R2>0.5). میزان b محاسبه شده برابر75/2 می باشد که نشان از رشد ایزومتریک دارد. بررسی ها نشان داد که این ماهی با دارا بودن میانگین طول نسبی روده RLG = 0.47± 0.15، گوشتخوارمی باشد. بررسی تغییرات شاخص خالی بودن معده نشان از تغذیه متوسط این آبزی دارد (CV= 59.88). همچنین ترجیح غذایی (FP) برای هر نوع غذا محاسبه گردید که به ترتیب برای بنتوزها، سخت پوستان، ملوک، خرچنگ پهن، میگو، ماهی، پرتاران ، کرم های کم تار، صدف دوکفه ای (Clam)، پوسته کفزیان، دتریتوس، خرچنگ منزوی و آخوندک دریایی برابر 15/59، 82/12، 22/6، 99/5، 91/5، 09/3، 55/2، 05/2 ، 83/0 ، 56/0 ، 46/0 ، 20/0 و 16/0 بود. که غذای اصلی ماهیان را عمدتا بنتوزها ، غذای فرعی را سخت پوستان و سایر اقلام غذایی منجمله مواد دتریتوس یافت شده به عنوان غذای تصادفی بودند که با توجه به یافته های مربوطه این ماهی بنتوز خوار می باشد. میزان تغذیه در اسفند ماه افزایش می یابد و در اردیبهشت ماه کاهش می یابد. پرونده مقاله