به منظور بررسی تاثیر کاربرد کود زیستی) بارور-۲( و امکان جایگزینی آن با کود شیمیایی فسفاته در زراعت عدس، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز در سال ۱۳۹۳ انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل کود زیست چکیده کامل
به منظور بررسی تاثیر کاربرد کود زیستی) بارور-۲( و امکان جایگزینی آن با کود شیمیایی فسفاته در زراعت عدس، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز در سال ۱۳۹۳ انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل کود زیستی (کاربرد بارور-۲و عدم آن) در سطوح مختلف کود شیمیایی فسفره (صفر، ۵۰ و ۱۰۰ درصد کود فسفره توصیه شده بر اساس آزمون خاک معادل ۷۵ کیلوگرم در هکتار) بود. نتایج نشان داد کاربرد هر دو سطح کود شیمیایی فسفره ۵۰ و ۱۰۰درصد کود فسفره افزایش معنا‌دار و مشابهی را در عملکرد دانه موجب شد و این صفت را در مقایسه با عدم مصرف کود فسفره به ترتیب به میزان ۳۴ و ۱/۳۳ درصد افزایش داد. سطح ۵۰ درصد کود فسفره از طریق افزایش تعداد دانه در بوته و وزن صد دانه موجب افزایش عملکرد دانه عدس گردید کاربرد کود زیستی افزایش معنا‌داری را در عملکرد دانه عدس موجب شد. کاربرد کود زیستی فسفره بارور-۲ عملکرد دانه عدس را در مقایسه با عدم مصرف کود زیستی به میزان ۲/۱۸ درصد افزایش داد. افزایش در عملکرد دانه تحت تاثیر کاربرد کود زیستی تنها ناشی از افزایش دانه در بوته بوده و وزن صد دانه عدس تحت تاثیر کاربرد کود زیستی قرار نگرفت. با توجه به نتایج این بررسی، می‌توان گفت کاربرد ۵۰ درصد کود فسفره‌ی پیشنهادی همراه با کاربرد کود فسفره‌ی بارور-۲ جهت افزایش مطلوب عملکرد دانه‌ی عدس در منطقه پیشنهاد می‌شود.
پرونده مقاله
تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر قارچ میکوریزا آربسکولار بر صفات رویشی و جذب عناصر غذایی در دانهال‌های سه رقم سیب، به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در هشت تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح میکوریزا (صفر، 70، 100 و 120 گرم در هر گلدان) چکیده کامل
تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر قارچ میکوریزا آربسکولار بر صفات رویشی و جذب عناصر غذایی در دانهال‌های سه رقم سیب، به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در هشت تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح میکوریزا (صفر، 70، 100 و 120 گرم در هر گلدان) و سه رقم سیب ("رد دلیشز"، "گلدن دلیشز" و "استارکینگ") بود. صفات مورد بررسی شامل سطح برگ، تعداد برگ، ارتفاع و قطر نهال، وزن تر و خشک برگ، کلروفیل a و b، غلظت و جذب عناصر فسفر، ازت، روی و مس بود. بر اساس نتایج به دست آمده، کاربرد میکوریزا آربسکولار در محیط رشد دانهال‌های سیب، منجر به افزایش معنی‌دار ارتفاع دانهال‌ها، قطر ساقه، سطح برگ، تعداد برگ و همچنین میزان کلروفیل a و b نسبت به شاهد شد. تلقیح با قارچ میکوریزا در غلظت نیتروژن برگ تاثیر معنی‌دار نشان نداد و منجر به کاهش فسفر در نهال-های سیب شد، اما جذب نیتروژن و فسفر در برگ نمونه‌های تیمار شده نسبت به شاهد افزایش یافت. با کاربرد قارچ میکوریزا، محتوای آهن و روی برگ‌ها کاهش یافت. بالاترین میزان جذب آهن و روی در رقم "رد دلیشز" تیمار شده با 70 گرم میکوریزا در هر گلدان به دست آمد. بر اساس نتایج حاصله به نظر می‌رسد که کاربرد 70 گرم میکوریزا در هر گلدان تاثیر بیشتری بر رشد دانهال‌های هر سه رقم سیب داشته است. بنابراین در مورد دانهال‌های سیب این مقدار توصیه می‌گردد.
پرونده مقاله
به منظور بررسی تاثیر آبیاری تکمیلی و مصرف کودهای زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه کتان روغنی، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه ارومیه در سال 95-1394 انجام گرفت. فاکتور اصلی شامل 3 تیمار آبیاری (یکبار آبیاری، دو ب چکیده کامل
به منظور بررسی تاثیر آبیاری تکمیلی و مصرف کودهای زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه کتان روغنی، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه ارومیه در سال 95-1394 انجام گرفت. فاکتور اصلی شامل 3 تیمار آبیاری (یکبار آبیاری، دو بار آبیاری و شرایط دیم) و فاکتور فرعی شامل 4 تیمار کود زیستی (میکوریزا گونه Glomus mossea، کود بیوسولفور تیوباسیلوس (Thiobacillus)، میکوریزا + بیوسولفور و شاهد بود. نتایج آزمایش نشان داد که تیمار دو بار و یک بار آبیاری تکمیلی در مقایسه با شرایط دیم، عملکرد دانه کتان را به ترتیب به میزان 51 و 35 درصد افزایش داد. بیشترین (76/788 کیلوگرم بر هکتار) و کمترین (81/394 کیلوگرم بر هکتار) عملکرد روغن به ترتیب از تیمار دو بار آبیاری تکمیلی و شرایط دیم بدست آمد. کشت دیم در مقایسه با آبیاری تکمیلی، عملکرد بیولوژیک، قطر ساقه، وزن هزار دانه، ارتفاع بوته، تعداد دانه در کپسول و درصد روغن را کاهش داد. در شرایط دیم، تلقیح با میکوریزا، بیوسولفور و کاربرد توام میکوریزا و بیوسولفور، تعداد دانه در کپسول، وزن 1000 دانه، عملکرد روغن، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه کتان را به ترتیب به میزان (15، 15 و 12)، (17، 18 و 19)، (32، 28 و 31)، (45، 40 و 39) و (31، 26 و 28) درصد افزایش داد. با توجه به نتایج این تحقیق، با اعمال آبیاری تکمیلی دو بار آبیاری و استفاده از کودهای زیستی میکوریزا و بیوسولفور بخصوص در شرایط دیم می‌توان کارایی گیاه کتان را افزایش داد.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد
