هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر 8 هفته تمرین همزمان بر سطوح آیریزین و عامل رشدی مشتق از مغز (BDNF) پلاسمایی در مردان میانسال دارای اضافه وزن بود. 20 مرد میانسال سالم با میانگین سنی 5/7 ± 3/51 سال به طور تصادفی به دو گروه تمرین (تعداد = 10 نفر) و کنترل (تعداد = 10 نفر) چکیده کامل
هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر 8 هفته تمرین همزمان بر سطوح آیریزین و عامل رشدی مشتق از مغز (BDNF) پلاسمایی در مردان میانسال دارای اضافه وزن بود. 20 مرد میانسال سالم با میانگین سنی 5/7 ± 3/51 سال به طور تصادفی به دو گروه تمرین (تعداد = 10 نفر) و کنترل (تعداد = 10 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تمرین در 8 هفته برنامه تمرین همزمان شرکت کردند. برنامه تمرین همزمان شامل 10 دقیقه گرم کردن، 25 دقیقه تمرینات هوازی، 30 دقیقه تمرینات مقاومتی و 5 دقیقه سرد کردن بود. نمونه های خونی پیش از شروع مطالعه و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی جمع آوری شد و سطوح آیریزین و BDNF پلاسمایی با تست الایزا مورد اندازه گیری قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t استفاده شد. نتایج نشان داد که سطوح آیریزین و BDNF پلاسمایی در گروه تمرین در مقایسه با پیش آزمون افزایش معنی داری یافته است (0.001 ≥ P). همچنین، مقایسه بین گروه تمرین با گروه کنترل در پس آزمون حاکی از بالا بودن سطوح پلاسمایی آیریزین و BDNF در گروه تمرین همزمان بود (0.001 ≥ P). به‌علاوه، ارتباط مثبت معنی داری بین تغییرات سطوح آیریزین و BDNF پلاسمایی وجود داشت (01/0>p، 569/0=r). به نظر می رسد تمرین همزمان می تواند با تنظیم مثبت سطوح آیرزین و BDNF در مردان میانسال دارای اضافه وزن با اثرات مخرب افزایش سن و پیری مقابله نماید.
پرونده مقاله
چاقی و بیماری‌های قلبی عروقی از عوامل اصلی مرگ¬ومیر در دنیا می‌باشند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی مختلف سنتی، دایره‌ای و تناوبی روی پروتئین ترشح اسیدی و غنی از سیستئسن (SPARC) و فاکتور نروتروفیک مشتق شده از مغز (BDNF) در مردان چاق بود. برای این منظور 4 چکیده کامل
چاقی و بیماری‌های قلبی عروقی از عوامل اصلی مرگ¬ومیر در دنیا می‌باشند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی مختلف سنتی، دایره‌ای و تناوبی روی پروتئین ترشح اسیدی و غنی از سیستئسن (SPARC) و فاکتور نروتروفیک مشتق شده از مغز (BDNF) در مردان چاق بود. برای این منظور 44 مرد چاق داوطلب بعد از همگن¬سازی بر اساس ویژگی‌های فردی و به روش تصادفی به 4 گروه کنترل (11 نفر)، دایره¬ای (11 نفر)، سنتی (11 نفر) و تناوبی (11 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی¬ها 12 هفته تمرینات مقاومتی مختلف سنتی، دایره‌ای و تناوبی را به صورت هر هفته سه جلسه دادند. نمونه خونی قبل از اولین جلسه تمرینی و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین گرفته شد و برای آنالیز شاخص‌ها مورد استفاده قرار گرفت. بررسی تعییرات بین گروهی برای BDNF و SPARC نشان داد که بین گروه¬ها اختلاف معنی¬دار وجود دارد (001/0p <). نتایج آزمون بونفرونی برای BDNF نشان داد که بین کنترل با تناوبی (001/0p < ) و کنترل با دایره¬ای (001/0p <) و کنترل با سنتی (012/0p =) تفاوت معنی‌داری مشاهده شد. همچنین بررسی تغییرات درون گروهی نشان داد که مقادیر BDNF در گروه‌های تمرین سنتی (008/0p =)، گروه تمرین دایره‌ای (001/0p <) و گروه تمرین تناوبی (001/0p < ) افزایش معنی‌دار وجود دارد. نتایج آزمون بونفرونی برای SPARC نشان داد که بین گروه‌های کنترل با مقاومتی تناوبی (001/0p < )، کنترل با مقاومتی دایره¬ایی (001/0p < ) تفاوت معنی¬داری مشاهده شد. همچنین بررسی تغییرات درون گروهی نشان داد که مقادیر SPARC در گروه‌های تمرین سنتی (001/0p < )، گروه تمرین تناوبی (001/0p < ) و گروه تمرین دایره‌ای (001/0p <) کاهش معنی‌دار وجود دارد. در تحقیق حاضر، نشان داده شد که 12 هفته تمرین مقاومتی سنتی، دایره‌ای و تناوبی منجر به افزایش سطوح پلاسمایی BDNF و کاهش سطوح پلاسمایی SPARC در مردان چاق شد. نتایج نشان داد تغییرات مطلوب در پروتکل‌های تمرین مقاومتی دایره¬ای و تناوبی بهتر از نوع سنتی بود.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد
