فهرست مقالات خوردگی.

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - ارزیابی مقاومت به خوردگی پوشش‌های نانوکامپوزیتی اپوکسی/اکسید گرافن بر روی زیرلایه فلزی در محیط آب دریا
  پروانه سنگ پور
  در پژوهش حاضر، به منظور بررسی اثر درصدهای وزنی مختلف اکسید گرافن بر روی مقاومت به خوردگی پوشش‌های نانوکامپوزیتی اپوکسی-اکسید گرافن، اکسید گرافن در مقادیر 1/0، 2/0 و 3/0 درصد وزنی به رزین اپوکسی اضافه و پوشش‌های نانوکامپوزیتی بر روی زیرلایه فولادی ST-12 به روش افشاندن ای چکیده کامل

  در پژوهش حاضر، به منظور بررسی اثر درصدهای وزنی مختلف اکسید گرافن بر روی مقاومت به خوردگی پوشش‌های نانوکامپوزیتی اپوکسی-اکسید گرافن، اکسید گرافن در مقادیر 1/0، 2/0 و 3/0 درصد وزنی به رزین اپوکسی اضافه و پوشش‌های نانوکامپوزیتی بر روی زیرلایه فولادی ST-12 به روش افشاندن ایجاد شد. از رزین اپوکسی Epiran 01-x75 و سخت‌کننده آمیدی Crayamid115 با نسبت وزنی 3/1 به 1 استفاده شد. به منظور ارزیابی خواص نانوذرات اکسید گرافن و پوشش‌های کامپوزیتی از FT-IR و طیف‌سنجی رامان استفاده شد. به منظور بررسی ساختار و مورفولوژی نانوذرات اکسید گرافن و پوشش‌های نانوکامپوزیتی اپوکسی-اکسید گرافن از FE-SEM و به منظور بررسی مقاومت به خوردگی سامانه پوشش از طیف‌نگاری امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) کمک گرفته شد. مورفولوژی سطح صفحات اکسید گرافن توده‌های بزرگ نانوصفحات اکسید گرافن با ساختار لایه‌ای و صفحه‌ای شکل را به صورت سطح صاف و یکنواخت نشان داد. نتایج منحنی‌های امپدانس نشان داد که با افزایش درصد اکسید گرافن از 1/0 به 2/0 مقاومت پوشش بهبود می‌یابد. مقاومت پوشش حاوی 1/0 درصد وزنی، Ω.cm2 109×11/3 است و 2/0 درصد وزنی، مقاومت پوشش به Ω.cm2 109×26/8 است که در حدود 65/2 برابر افزایش داشته است. اما با افزایش بیشتر درصد اکسید گرافن به 3/0 مشاهده می‌شود که مقاومت سامانه پوشش اپوکسی-اکسید گرافن (Ω.cm2 109×75/1) کاهش یافته است. بنابراین حالت بهینه اکسید گرافن در بهبود مقاومت در برابر محیط خورنده 2/0%wt می‌باشد. پرونده مقاله