بررسی زیباشناختی مجلس‌گویی مولانا در مجالس سبعه
محورهای موضوعی : ادبیات فارسی
کلید واژه: مولانا, Mowlana, Assembly, زیباشناختی, مجلس‌گویی, مجالس سبعه, Keywords: Aesthetic, Majles of Sabya,
چکیده مقاله :
مؤلفان صوفی مسلک آثار خود را بنا بر اهداف گوناگونی تدوین و تألیف کرده‌اند، بی‌شک خطیب و سخنور و واعظ توانا، کسانی هستند که در اثر خویش به اقتضای حال مخاطبان و خوانندگان توجه کرده سخنان و گفته‌هایشان در عین زیبایی از فصاحت و روانی برخوردار و خالی از پیچیدگی باشد تا همه مخاطبان و شنوندگان به آسانی آن را دریابند. صور‌خیال در متون صوفیانه بیشتر از مقولات عرفانی و دینی و اخلاقی و معمولا از امور ذهنی و مجرد ناشی می‌شود، که بنا بر نوع موضوع و دید نویسنده متفاوت است و اصولاً میان آن‌ها رابطه و مناسبتی عرفانی و ذهنی وجود دارد. هر چند هدف در مکتب تصوف و عرفان قبل از هر چیز پیمودن مراحل سیر و سلوک و وصول به درجات کمال و سعادت انسان است مولانا با توجه به این حقیقت انکارناپذیر، و با شگردی که ذاتی وجود او بوده است، با آگاهی از قابلیت گسترده صناعات ادبی با بهره‌گیری از این فنون به طور طبیعی به آراء و اندیشه‌های خود حیات و حرکت و شور و حال بخشیده و از سکون و یکنواختی دور کرده، مضامین و معانی رنگارنگی خلق نموده و کلام خود را زیبا ساخته است تا هم مخاطبان خود را تحت‌تأثیر قرار دهد تا پس از غور و بررسی با ایده‌های نوظهور وی قرابت بیشتری یابند، و هم خود از این جهت بر فراز بلندترین قلّه ادب جهان جای گیرد.
Abstract: The authors of the Sufi scholars have written their works for various purposes. Certainly Khatib, the eloquent, and the mighty preacher are those who, in their work, have paid attention to the audience and readers, their speeches and their words, along with the beauty of eloquence and psychic And complexity so that all audiences and listeners can easily understand it. The imagination in Sufi texts is more than mystical, religious, and ethical issues, and usually comes from single and subjective affairs, which is different from the type of subject and view of the author. There is, of course, a mixture of that mysticism and mental relationship. Although the purpose of Sufism and mysticism is to walk through the stages of the process and reach the levels of perfection and happiness of man, Mowlana, given this irrefutable truth, and with the curve that was inherent in his being, is aware of the broad ability of literary works with The use of these techniques naturally brings life and movement into one's own thoughts, avoids distortion, creates colorful meanings and meanings, and makes your speech beautiful and impressive to your audience. To become more closely related to the ideas of the future, afterwards, and also on the highest altitude This takes place..
1ـ افلاکی، شمس‌الدین احمد. مناقب العارفین. با تصمیمات و حواشی به کوشش تحسین یازیچی، تهران: دنیای کتاب، چ دوم، 1362.
2ـ انصاری، خواجه عبدالله. مجموعه رسایل فارسی. به تصحیح و مقابله محمد سرور مولایی، چ دوم، تهران: نشر طوس، 1377.
3ـ پورنامداریان، تقی. در سایه آفتاب، چ چهارم، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، 1392.
4ـ ـــــــــــ ، ــــ . رمز و داستان‌های رمزی، چ هفتم، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، 1389.
5ـ خطیبی، حسین. فن نثر در ادب پارسی. چ سوم، تهران: زوار، 1386.
6ـ راشد محصل، محمدرضا. پرتوهایی از قرآن و حدیث در ادب فارسی. چ سوم، مشهد: نشر آستان قدس رضوی، 1389
7ـ رزمجو، حسین. انسان آرمانی و کامل در ادبیات حماسی و عرفانی فارسی. چ اول، تهران: امیر کبیر، 1368.
8ـ رستگار فسایی، منصور. انواع نثر فارسی. چ اول، شیراز: انتشارات نوید شیراز، 1380.
9ـ زرین‌کوب، عبدالحسین. پله پله تا ملاقات خدا. درباره زندگی، اندیشه و سلوک مولانا جلال‌الدین رومی، چ یازدهم، تهران: انتشارات علمی، 1377.
10ـ ــــ ، ــــــــــــ . سرنی. دو جلد، چ چهاردهم، تهران: انتشارات علمی، 1394.
11ـ زمانی، کریم. بر لب دریای مثنوی. چ ششم، تهران: نشر قطره، 1393.
12ـ ــــ ، ـــــ . شرح کامل فیه مافیه. چ اول، تهران: معین، 1390.
13ـ سرامی، قدمعلی. از خاک تا افلاک (سیری در سروده‌های مولانا جلال‌الدین)، چ سوم، تهران: انتشارات ترفند، 1385.
14ـ شفیعی‌کدکنی، محمدرضا. غزلیات شمس تبریز. چ پنجم، تهران: انتشارات سخن، 1387.
15ـ عطار، فرید‌الدین ابراهیم. تذکره الاولیاء. بررسی و تصحیح و توضیحات، محمد استعلامی، چ بیست و پنجم، تهران: زوار، 1393.
16ـ غلامرضایی، محمد. سبک‌شناسی نثرهای صوفیانه (از اوایل قرن پنجم تا اوایل هشتم)، چ اول، تهران: دانشگاه شهید بهشتی، 1388.
17ـ فاضل، علی. جستاری نو در نثر تعلیمی صوفیانی. مندرج در محقق نامه به اهتمام بهاءالدین خرمشاهی و جویا جهانبخش، جلد دوم، بی‌چا، تهران: انتشارات سینا نگار، 1380.
18ـ فولادی، علیرضا. زبان عرفان. چ سوم، تهران: انتشارات سخن ( با همکاری فراگفت)، 1389.
19ـ فیضی، کریم. شفیعی‌کدکنی و هزاران سال انسان. چ اول، تهران: اطلاعات، 1388.
20ـ کزازی، میرجلال‌الدین. بیان. چ ششم، تهران: نشر مرکز، 1387.
21ـ ـــــ ، ــــــــــــ . رؤیا حماسه و اسطوره. چ چهارم، تهران: نشر مرکز، 1388.
22ـ ـــــ ، ــــــــــــ . زیبا‌شناسی سخن پارسی(بیان)، چ نهم، تهران: کتاب متد (وابسته به نشر مرکز) نشر مرکز، 1389.
23ـ مرتضایی، سیدجواد، «نقد و تحلیل پارادوکس در روند و سیر تاریخی و بلاغی»، نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی، اصفهان، دوره دوم، ش 47، صص 217-235، 1385.
24ـ مولوی. فیه ما فیه. به تصحیح و توضیح توفیق ه، سبحانی، چ دوم، تهران: کتاب پارسه، 1389.
25ـ ــــــ . کلیات دیوان شمس تبریزی. چ دوم، تهران: صدای معاصر، 1381.
26ـ ــــــ . مثنوی معنوی. مصحح رینولد نیکلسون، چ نهم، تهران: انتشارات ققنوس، 1388.
27ـ ــــــ . مجالس سبعه. به کوشش دکتر توفیق ه. سبحانی، تهران: انتشارات کیهان، 1390.
28ـ ــــــ . مکتوبات و مجالس سبعه مولانا. با مقدمه جواد سلماسی‌زاده، 1379.
_||_