بررسی موسیقی درونی و تکرار در اشعار مولانا محمد باقر خرده
محورهای موضوعی : ادبیات فارسی
عابد کریمی
1
,
اصغر رضاپوریان
2
1 - دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران.
2 - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد ایران.
کلید واژه: نسخه خطی, مولانا محمد باقر کاشانی, موسیقی درونی, زیبایی شناسی,
چکیده مقاله :
شعر، انتقال تجربه از طریق فراهم نمودن شگردهای غیر منتظره است. ترکیب سازی یکی از روش های برجسته سازی محسوب می شود. مولانا محمد باقر خرده، از شاعران برجستۀ عصر صفوی است؛ وی از شاعران ترکیب ساز است. در ترکیبات شعری او جلوه های گوناگون موسیقی به چشم می آید. موسیقی، یکی از عناصر سازندۀ شعری است که به سه دسته تقسیم می شود؛ موسیقی بیرونی(جنبۀ عروضی شعر)، موسیقی کناری(ردیف و قافیه)، موسیقی درونی(انواع توازن های حاصل از ارتباط لفظی و تناسبات معنایی). در این مقاله سعی شده است، ترکیبات شعری نسخه خطی دیوان اشعار مولانا محمد باقر خرده کاشانی از منظر موسیقی درونی بررسی شود. نتایج به دست آمده نشان می دهد که او از موسیقی درونی برای ایجاد نوعی وحدت در محور هم نشینی و جانشینی شعر استفاده نموده. علاوه بر تناسب، زیبایی و تأثیر کلام به غنای زبانی شعر و بار معنایی ترکیبات نیز افزوده است. وی با رعایت تناسب و پیوندی که میان موسیقی و شعر با عناصر دیگر به وجود آورده، نشان داده است که به هدف غایی شعر یعنی بیان مفاهیم و محتوای درونی شعر دست یافته است.
Poetry is the transmission of experience through the presentation of unexpected methods. Composition of phrases is one of the highlighting methods. Maulana Mohammad Baqer Khorde is one of the prominent poets of the Safavid era. He is one of the phrase composer poets. Various musical effects are seen in the poetic compositions. Music is one of the building elements of poetry, which is divided into three categories. External music (prosodic aspect of poetry), side music (epistrophe and rhyme), internal music (types of balances resulting from verbal communication and semantic proportions). In this article, an attempt has been made to examine the poetic phrase compositions of the Diwan manuscript of Maulana Mohammad Baqer Khorde Kashani's poetry from the perspective of inner music. The obtained results show that he used internal music to create a kind of unity in The axis of companionship and succession in poetry. In addition to the appropriateness, beauty and effect of the words, the linguistic richness of the poem and the semantic load of the compositions are also added. He has shown that he has achieved the ultimate goal of poetry, which is to express the meaning and inner meaning of poetry, by observing the appropriateness and connection between music and poetry with other elements.
_||_