تأثیر روش‌های مختلف محاسبه سرعت جوانه‌زنی در ارزیابی قابلیت جوانه‌زنی غده اویارسلام ارغوانی (Cyperus rotundus L.) و برآورد آستانه‌های دمایی
محورهای موضوعی : پژوهش علف های هرز
سجاد میجانی
1
(دانشگاه فردوسی مشهد)
مهدی راستگو
2
(عضو هیات علمی)
علی قنبری
3
(گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد2)
مهدی نصیری محلاتی
4
(گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد2)
jose luis Gonzalez-Andujar
5
(the Department of Crop Protection, Instituto de Agricultura Sostenible (Spanish National Research)
کلید واژه: زمان حرارتی, شاخص سرعت جوانه‌زنی موزون شده, شاخص گرمایی سرعت جوانه‌زنی, دمای بهینه, دمای کمینه,
چکیده مقاله :
اویارسلام ارغوانی، به‌واسطه رشد و تکثیر سریع از غده های زیر زمینی یکی از سمج ترین علف‌های هرز در محیط های زراعی می باشد. کسب اطلاعات در مورد شرایط محیطی که رویش اندام های رویشی را تنظیم می کنند، در پیش بینی زمان ظهور علف‌های هرز چندساله مؤثر می باشند. به منظور مقایسه قابلیت جوانه زنی و تعیین آستانه های دمایی (یا دماهای اصلی) جوانه زنی غده ها، چندین روش سرعت جوانه زنی مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که روش های عکس متوسط زمان جوانه زنی وعکس زمان رسیدن به 50 درصد جوانه زنی، روش مناسبی برای برآورد دماهای اصلی جوانه زنی و همچنین ارزیابی قابلیت جوانه زنی غده ها تحت تأثیر دماهای مختلف نمی باشند. بر اساس دو شاخص سرعت جوانه زنی (غده در روز-1) و سرعت جوانه زنی موزون شده (غده در روز-1)، به ترتیب دو دمای 25 و 30 درجه سانتی گراد بهترین دماها بودند. از طرف دیگر، بر اساس روند شاخص گرمایی سرعت جوانه زنی (غده در درجه سانتی گراد-1 در روز-1) بهترین دما، دمای 25 درجه سانتی گراد می باشد. در میان معیارهای مختلف جوانه زنی، شاخص گرمایی سرعت جوانه زنی، به خاطر لحاظ کردن مقدار گرمای مورد استفاده، ارزیابی دقیق تری برای بررسی پتانسیل جوانه زنی در میان دماهای مختلف می باشد. برای بررسی روند درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی (غده در روز-1)، شاخص سرعت جوانه زنی (غده در روز-1) مدل دندانه ای برازش بهتری نشان داد (83/0 تا 99/0)، ولی برای بررسی روند شاخص گرمایی سرعت جوانه زنی (غده در درجه سانتی گراد-1 در روز-1)، مدل خطوط متقاطع، مدل برتر (76/0) بود. به‌طورکلی، دامنه دمایی کمینه، بهینه و بیشینه جوانه زنی غده اویارسلام ارغوانی به ترتیب بین 15/7 تا 20/9، 05/28 تا 62/32 و 43/0 4 تا 90/42 درجه سانتی گراد تعیین شد.
Purple nutsedge, is one of the most burdensome weeds in the agroecosystems, due to the rapid growth and proliferation of underneath tubers. The tubers are the main means of propagation and distribution of Purple nutsedge. Information on environmental conditions that regulate the growth of the vegetative organs would help to predict the emergence time of perennial weeds. Several methods of germination were tested to compare the germination potential and determine the thresholds (the main temperatures) for germination of the tubers. The results showed that the () and ( methods are not an appropriate index for estimating the temperature thresholds and evaluating sprouting potential. Based on germination rate (tubers per day -1) and weighted germination rate (tubers per day-1) indices, temperatures of 25 and 30°C were the best temperatures. On the other hand, based on the thermal germination rate index, (tuber per°C -1 per day-1) the best temperature is 25°C. Among indices, the thermal germination rate index is a more justified assessment for precise description of sprouting potential versus temperature due to take into account the amount of used heat. In order to study the germination percentage, germination rate, weighted germination rate, Dent-like model showed better fit (R2 adjusted =0.83 to 0.99) but for study of the thermal germination rate index segmented model was superior model (R2 adjusted =0.76). In general, the minimum, optimal and maximum range of germination of Purple nutsedg was determined to be between 7.51 to 9.20, 28.5 to 32.62, and 0.43 to 42.49 ° C, respectively.
_||_