مقایسه بده آزمایشگاهی و روندیابی شده هیدرولیکی معکوس در نقطه اتصال یک انشعاب به نهر اصلی

محورهای موضوعی : برگرفته از پایان نامه

علیرضا غلامی ¹ , مجید حیدری ^{2 *} , بهرام رضائی ³

1 - دانشجوی دکترای دانشگاه بوعلی سینا همدان
2 - استادیار گروه آب دانشگاه بوعلی سینا
3 - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه بوعلی سینا

تاریخ دریافت : 1396/06/08 تاریخ پذیرش : 1398/11/06 تاریخ انتشار : 1398/08/01

کلید واژه: موج پویا, روش تفاضل محدود, روند یابی معکوس, معادلات سنت ونانت,

چکیده مقاله :

روندیابی یکی از قدیمی­ترین روش­های محاسبه آب نگار خروجی می­باشد. روش موج پویا یکی از پیچیده ترین و دقیق­ترین روشهای روندیابی است که با حل عددی کامل معادلات سنت ونانت انجام می­گردد. با در نظر گرفتن آب نگار خروجی یک جریان به عنوان معلومات مسئله و خصوصیات مسیر جریان، معادلات سنت ونانت با روش تفاضل محدود حل شده و آب نگار ورودی محاسبه گردید. این روش به عنوان روندیابی معکوس مورد بررسی قرار گرفت و نتایج آن با مشاهدات آزمایشگاهی مقایسه شد.یک جریان به صورت غیرماندگار ایجاد گردید وبدون درنظر گرفتن تلفات مسیر،برداشت آزمایشگاهی انجام شد و داده های آزمایشگاهی با برنامه نوشته شده جهت روندیابی تنظیم گردید. سپس با استفاده از فراسنجهای آماری نتایج بدست آمده، بررسی ونشان داده شد شبیه ایجاد شده جهت محاسبه آب نگار­های ورودی دقت بالایی دارد. نتایج روندیابی معکوس در نه آب نگار آزمایش شده نشان داد، بین خروجی های برنامه با مشاهدات آزمایشگاهی تطابق خوبی وجود دارد که این موضوع با بدست آمدن خطای نسبی بیشینه 5 درصد در آب نگار­های شماره 4 و 5 نتیجه شد. همچنین در این پژوهش مشخص گردید با افزایش میزان بده ورودی میزان خطا افزایش که این مقادیر در آب نگار­ 9 به پایین­ترین مقدار رسیده است. به طورکلی این روش برای بده­های آزمایشگاهی کمتر از 40 لیتر در ثانیه دقت بالایی دارد.

چکیده انگلیسی:

Routing is one of the oldest methods for calculating output hydrographs. Dynamic wave dynamics is one of the most complex and precise methods of routing, which is accomplished by solving a complete number of Saint Vincent's equations. With regard to the flow hydrograph of a stream as problem information and flow path characteristics, the equations of Saint- Venant and the finite difference method were solved and the input hydrograph was calculated. This method was investigated as a reverse order and its results were compared with laboratory observations. An uncontrolled flow was created and, regardless of the path loss, the laboratory was taken and laboratory data was controlled with the program written for adjustment. Then, using the statistical parameters of the obtained results, it was examined and shown that the created model for calculating the input hydrographs has high accuracy. The results of the reverse routing analysis of the tested hydrograph showed that there is good agreement between the program outputs and experimental observations, which resulted in a relative error of maximum 5% in hydrographs 4 and 5. Also, in this study, increasing the amount of discharge flow increased the error rate, which reached the lowest value in the hydrograph 9. In general, this method has high accuracy for laboratory fluxes less than 40 liters per second.