سطح بندی مناطق شهر کاشان براساس میزان برخورداری از شاخص های شهر هوشمند

محورهای موضوعی : مطالعات مدیریت شهری

مهدی ابراهیمی ¹ (استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور،ایران [e-mail])
مریم پاکار ² (کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، ایران[e-mail])
جواد سامانی نژاد ³ (کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور ایران[e-mail])

تاریخ دریافت : 1399/01/19 تاریخ پذیرش : 1399/03/19 تاریخ انتشار : 1399/03/01

کلید واژه: شاخص شهر هوشمند, مناطق شهری, کاشان,

چکیده مقاله :

مقدمه و هدف پژوهش: یکی از مفاهیم مهم در عرصه برنامه ریزی شهری جدید، توسعه شهری هوشمند است که مزایای استفاده از فناوریهای دیجیتالی را در زندگی، فعالیت و اداره محیط شهری باهم ترکیب می کند. مقاله حاضر درصدد بررسی و سطح بندی مناطق شهر کاشان براساس میزان برخورداری از شاخص​های شهر هوشمند است.روش پژوهش: این مقاله، به لحاظ هدف ، از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت از نوع توصیفی-تحلیلی است و در آن شاخص​ها هم از بعد عینی و هم ذهنی مورد بررسی قرار گرفته اند. شاخص‌های مورد استفاده در این مقاله بر مبنای بررسی پیشینه موضوع، شامل پویایی هوشمند، اقتصاد هوشمند، محیط زیست هوشمند، حکمروایی هوشمند، زندگی هوشمند و شهروند هوشمند هستند. در بعد ذهنی از روش پرسشنامه و در بعد عینی از آمارهای مراکز مسئول استفاده شد. داده​های پرسشنامه‌ها با به کار گیری روش تصادفی طبقه ای جمع آوری و طبقه بندی شده و داده‌های عینی نیز با استفاده از تکنیک تاپسیس و روش وزن دهی آنتروپی تجزیه و تحلیل شده است.یافته‌ها: نتایج کلی بررسی‌ها نشان می دهد که تفاوت آشکاری بین مناطق شهر کاشان از لحاظ برخورداری از شاخص​های شهر هوشمند وجود دارد، در این بین مناطق 2 و 4 از وضعیت مطلوب‌تر و منطقه 5 وضعیت نامطلوب تری را دارا می باشند. تحلیل رگرسیون حاکی از آن است که شاخص زندگی هوشمند با ضریب بتا 0.68 نسبت به دیگر شاخص​ها در ایجاد شهر هوشمند تاثیرگذارتر است و تحلیل همبستگی پیرسون نیز نشان می دهد که بین این شاخص با سایر شاخص‌ها ارتباط مثبت و معنی‌دار وجود دارد.نتیجه گیری: در خصوص توسعه شهر کاشان مبتنی بر شاخص​های شهر هوشمند، ضروری است که توجه ویژه ای به مناطق با رتبه پایین مبذول شود.

چکیده انگلیسی:

Introduction & Objective: One of the important concepts in the field of new urban planning is smart City development, which combines the benefits of using digital technologies in the life, activity and management of the urban environment. The present article seeks to study and level the areas of Kashan city based on the level of smart city indicators.Method: This article is applied in terms of purpose and descriptive-analytical in nature, in which indicators are examined both objectively and Subjectively. The indicators used in this article are based on a review of the background of the subject, including smart dynamics, smart economy, smart environment, smart governance, smart life and smart citizen. In the subjective dimension, the questionnaire method was used and in the objective dimension, the statistics of the responsible centers were used. Questionnaire data were collected and classified using stratified random sampling method and objective data were analyzed using TOPSIS technique and entropy weighting method.Findings: The general results of the studies show that there is a clear difference between the regions of  Kashan in terms of having smart city indicators, among which regions 2 and 4 have a more favorable situation and region 5 has a more unfavorable situation. Regression analysis indicates that the smart life index with a beta coefficient of 0.68 is more effective in creating a smart city than other indicators and Pearson correlation analysis shows that there is a positive and significant relationship between this index and other indicators.Conclusion: Regarding the development of Kashan city based on smart city indicators, it is necessary to pay special attention to low-ranking areas. 

منابع و مأخذ:

تاجفر، امیر هوشنگ. شایان، علی. پورمقدسی، مرضیه.1398. ارزیابی و رتبه بندی استراتژی​های تاثیرگذار در شهر هوشمند، برای موفقیت شرکت​های همکار شهرداری تهران، با روش نظریه داده بنیاد، اندیشه مدیریت راهبردی، سال سیزدهم، شماره اول، بهار و تابستان، پیاپی 25، ص 189- 214

خدادادی، راحله. زیاری، یوسفعلی. رومینا، ابراهیم. مهدی حاجیلویی، مسعود.1397. بررسی میزان برخورداری نواحی سه گانه شهرداری سمنان از زیرساختها و شاخص​های فاوا به منظور تحقق شهر هوشمند، فصلنامه آمایش محیط،شماره 42، ص 43-69

رئیسی، احمد. کیانی، اکبر.1395. وضعیت توزیع امکانات و خدمات در شهر فنوج براساس اصول رشد هوشمند شهری، فصلنامه آمایش محیط، شماره 42، ص 21- 1

سجادی، ژیلا. آقایی، پرویز.1395. ارزیابی مولفه​های شهروند هوشمند در فضاهای شهری با رویکرد انتقادی بر نظریه رشد هوشمند شهری، فصلنامه مدیریت شهری، سال هشتم، شماره بیست و پنجم، بهار، ص 49- 39

سیف الدینی، فرانک. و[دیگران]. 1392. بررسی بسترها و موانع رشد هوشمند در شهرهای میانی مطالعه موردی: خرم آباد، آمایش سرزمین، دوره 5، شماره 2، پاییز و زمستان، ص 260- 241

شورای برنامه ریزی و توسعه استان اصفهان.­ (1384). کاشان1404­، دبیرخانه تدوین سند چشم انداز کاشان.

ضرابی، اصغر. و[دیگران].1390. تحلیل فضایی شاخص​های رشد هوشمندشهری (مطالعه موردی: مناطق شهر اصفهان)، پژوهش​های جغرافیای انسانی، شماره 77، پاییز، ص 17- 1

عابدینی، اصغر. باقرزاده، مهدی. حاجی وند، هادی.1397. ارزیابی و سنجش شاخص‌های رشد هوشمند شهری در مناطق کلانشهر تبریز، نشریه فضای جغرافیایی. ۱۸ (۶۲)،۱۹۱-۲۰۹

قربانی، رسول. نوشاد، سمیه.1387. راهبرد رشد هوشمند در توسعه شهری اصول و راهکارها، جغرافیا و توسعه، شماره 12، پاییز و زمستان، ص 180- 163

قنبری، احمد. کرمی، فرهاد. حیدری نیا، احمد.1395. تحلیل روند رشد و توسعه ناموزون شهرهای میانه اندام شهر مرند، فصلنامه آمایش محیط، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر، شماره 33، ص 2- 16

کشاورز ترک، عین اله. قلیزاده، مهدی.1394. ارائه روش شناسی برای آینده نگاری شهرهای هوشمند: مطالعه موردی نقشه راه شهر هوشمند تبریز در افق 1404، چشم انداز مدیریت دولتی، شماره 21، ص 97- 79

کمانداری، محسن. رهنما، محمدرحیم.1396. ارزیابی شاخص​های شهر هوشمند در مناطق چهارگانه شهر کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی اهر، سال هفدهم، شماره 58، تابستان، ص 226- 209

محمدی، حسین.1389. شهرهای الکترونیک، چاپ اول، انتشارات دانشگاه علم و صنعت

محمدی، احمد­.1390. فرابرد انتقال اطلاعات در شهر هوشمند، مطالعات رسانه ای، زمستان، دوره 10، شماره 31، ص 19- 30.

مختاری، رضا. حسین نژاد، رباب. صفرعلی زاده، اسماعیل.1392. تحلیل الگوهای رشد هوشمند شهری در مناطق چهارده گانه اصفهان براساس مدل​های برنامه ریزی منطقه ای، سال پنجم، شماره نوزدهم، ص 65- 82

مشکینی، ابوالفضل. و[دیگران]. 1393. تبیین راهبرد رشد هوشمند شهری در منطقه 19 کلان شهر تهران، نشریه هویت شهر، زمستان، دوره 8، شماره 20، ص 55- 65

ملکی، سعید. منفرد، سجاد­.1394. تحلیل و رتبه بندی اهمیت وظایف شهرداری​ها در ایران با استفاده از مدل تاپسیس، مطالعات ­مدیریت شهری، بهار، دوره 7، شماره 21، ص 93- 106.

مولایی، محمد مهدی. شاه حسینی، گلاره. دباغچی، سمانه.1395. تبیین و واکاوی چگونگی­ هوشمندسازی شهرها در بستر مؤلفه​ها و عوامل کلیدی اثرگذار، نقش جهان، شماره 3 -6،ص93 -75.

مهندسین مشاور نقش جهان پارس.1389. طرح توسعه و عمران (جامع) شهر کاشان، سازمان مسکن و شهرسازی استان اصفهان، جلد سوم

نصیری، اسماعیل. احمدی، حمزه. احمدی، طالب.1393. تحلیل آماری رخداد مخاطره گردوغبار و ارائه مدل مفهومی شهر هوشمند برای مقابله با آن (مطالعه موردی: شهرهای ایلام و دهلران)، مجله جغرافیا و توسعه ناحیه ای، سال دوازدهم، شماره بیست و سوم، پاییز و زمستان، ص 155- 129

نظم فر، حمید. محمدی، حسین.1396. سنجش کیفیت زندگی شهری منطقه 2 اردبیل، فصلنامه آمایش محیط، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر، شماره 36

 

 

, Portugali, Y (2018). Smart Cities of the Future. European Physical Journal Special Topics, 214 (1).

-Bhavan, Manak., Shah.Zafar.Marg, Bahadur., (2016). Draft Indian standard, smart cities indicators lCS 13.020.20. Bureau of Indian Standards. Smart Cities Sectional Committee, Last Date for Comments: CED 59 (10000) WC

Caragliu, A. (2010). Smart Cities in Europe. 3rd Central European Conference in Regional Science – CERS. A13,L90, O18, R12.

Carlive, Kramattollah. (2003). Changes in social / cultural space of the industrial revolution in the

-Chourabi, H. Nam, T. Walker, S. Gil-Garcia, J. R., Mellouli, S., Nahon, K., ... & Scholl, H. J. (2012).Understanding smart cities: An integrative framework. In System Science (HICSS), 2012 45th Hawaii International Conference on (pp. 2289-2297). IEEE.

Dustdar. S.Nastic.s.&Skic.o. (2017).Smart Cities:The Internet of Thngs.People and systems .springer

Fortes, M.Z., Ferreira, V.H., Sotelo, G.G., Cabral, A.S., Correia, W.F., Pacheco, O.L.C (2018). Deployment of smart metering in the B´ uzios City. In Transmission & Distribution Conference and Exposition-Latin America (PES T&D-LA), 2014 IEEE PES. IEEE, 1–6.

Garsia, Alen (2015). Smart Cities: Definitions, Dimensions, Performance,and Initiatives.Journal of Urban Technology. 22 (1): 3-21.

Hooler, N., Justice, J., & McNutt, J (2014). Smart Cities Are Transparent Cities: The Role of Fiscal Transparency in Smart City Governance. Public Administration and Information Technology, Library of Congress Control Number: 2015944231: 69-86.

Nam, T., Pardo, T. A. (2011). Smart City as Urban Innovation: Focusing on Management, Policy, and Context. ICEGOV Tallin, Estonia.

Nam, T. &Pardo, T. A. (2009). Conceptualizing Smart City with Dimensions of Technology, People, and Institutions, in Proceedings of the 12th Annual Digital Government Research Confer33.ence, College Park, Maryland, June 12-15.

Navarro, José.Luis.Alfaro., Ruiz, Víctor.Raúl.López., Peña, Domingo.Nevado., (2016). The effect of ICT use and capability on knowledge-based cities. Journal of Cities, No.60, pp.272–280.

Toupto . B. (2010).Smart Mobility – Connecting Everyone: Trends.Concepts and Best Practices springer.

Toppeta, D (2017). The Smart City Vision: How Innovation and ICT Can Build Smart, Livable. Sustainable Cities. The Innovation Knowledge Foundation.

Smiler, J.Houel.g (2002). Cyberspace and cyberplace: Building the smart communities of tomorrow [Online]. San Diego Union-Tribune. Available: http://www.smartcommunities.org

www.kashan.ir

Batty, M., Axhausen, K. W., Giannotti, F., Pozdnoukhov, A., Bazzani, A., Wachowicz, M., Ouzounis, G.