سنجش رضایتمندی کیفیت محیط سکونتی از دیدگاه ساکنین مسکن مهر با تاکید بر بعد کالبدی ـ بصری(نمونه موردی: شهر اردبیل)
محورهای موضوعی : مطالعات مدیریت شهری
الهام نوری ایمانی
1
*
,
اصغر ملک فضلی
2
,
احمد سعیدنیا
3
1 - دانشجوی دکترا مهندسی شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
2 - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
3 - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران علوم تحقیقات.
کلید واژه:
چکیده مقاله :
مقدمه و هدف پژوهش: در این پژوهش سعی برآن است تا ضمن سنجش رضایت مندی کیفیت محیط سکونتی، به بررسی بازخورد سیاست مسکن مهر در ابعاد مختلف از جمله در بعد کالبدی عدم سنخیت و تناسب ویژگیهای مکانی و همچنین دور بودن این سایتها از مرکز شهر اردبیل که خود نیازمند زیر ساختهای هزینه بر و طولانی مدت است و هم چنین از بعد معضلات اجتماعی پروژه مسکن مهر در شهر اردبیل که به دلیل دور بودن از شهر، از بافت اجتماعی خاصی برخوردار نبوده اند از سوی دیگر، ساخت مسکن مهر بدون توجه به بافت اجتماعی ساکنین آن و آسیبهای اجتماعی فرا روی آن ایجاد شده و فاقد هویت شهری بوده است. روش پژوهش: روش انجام مطالعه در این تحقیق با توجه به ماهیت کار مبتنی بر روش توصیفی_تحلیلی و پیمایشی است. جهت گیری اصلی این پژوهش، کاربردی است. جامعه آماری ساکنین مجتمعهای مسکن مهر شهر اردبیل می باشد که بر اساس فرمول کوکران؛ 374 نمونه انتخاب و بر اساس روش تصادفی ساده توزیع گردید. یافتهها: یافتهها نشان داد که وضعیت بعد کالبدی با میانگین 3.014 و وضعیت بعد بصری با میانگین 3.076 در حد مطلوب میباشد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش پیش رو نشان میدهد، میزان رضایتمندی از کیفیت مسکن مهر در سطح متوسط رو به بالایی ارزیابی شده است. لازم به ذکر است که ایجاد زمینههای لازم برای تقویت مشارکت ساکنان در ادارة امور محلة مسکونی خود، ایجاد زمینه برای تقویت تعاملات اجتماعی و تقویت احساس تعلق به مکان از جنبههای مؤثر بر افزایش کیفیت سکونتی میباشد که میبایست مورد توجه جدی قرار گیرد.
Introduction and purpose of the research: In this study, while measuring the satisfaction of the quality of the residential environment, it is tried to examine the feedback of Mehr housing policy in various dimensions, including the physical dimension of incompatibility and appropriateness of spatial features and the distance of these sites from the center. The city of Ardabil, which itself needs costly and long-term infrastructure, as well as the social problems of the Mehr Housing Project in Ardabil, which did not have a special social context due to its remoteness from the city. Attention has been paid to the social fabric of its inhabitants and the social damage caused to it, and it has lacked an urban identity. Method: The research method in this research is based on descriptive-analytical and survey method according to the nature of the work. The main focus of this research is applied. The statistical population is the residents of Mehr housing complexes in Ardabil. According to the Cochran's formula, 374 samples were selected and distributed based on simple random method. Results: The findings showed that the physical dimension with an average of 3.014 and the visual dimension with an average of 3.076 is optimal. Conclusion: The results of the forthcoming research show that the level of satisfaction with the quality of Mehr housing has been evaluated at a moderate to high level. It should be noted that creating the necessary grounds for strengthening the participation of residents in managing the affairs of their residential neighborhood, creating grounds for strengthening social interactions and strengthening the sense of belonging to the place are effective aspects of increasing residential quality that should be given serious attention.