راهبردهای ارتقاء جایگاه مدیریت شهری تهران به وضع مطلوب (شهرداری تهران به مثابه نهادی اجتماعی و فرهنگی)
محورهای موضوعی : مطالعات مدیریت شهریشهناز هاشمی 1 , روح اله شکوهی بیدهندی 2
1 - ندارد
2 - مسئول مکاتبات
کلید واژه: مدیریت شهری, نهاد اجتماعی, مشارکت شهروندی, اعتماد شهروندی,
چکیده مقاله :
مقدمه و هدف پژوهش: در دهه های اخیر با توسعه و رشد فضایی و کالبدی شهرها و همچنین افزایش جمعیت آن‌ها - بخصوص در کشورهای درحال‌توسعه مشکلات و مسائل عدیده ای گریبان گیر شهروندان و مدیران شهری شده است. ازاین‌رو شهرداری ها و مدیران شهری به‌منظور مقابله با این مشکلات ناگزیرند وظایف، فعالیت‌ها و به‌طورکلی رویکرد و جایگاه خود را متناسب با این مسائل ارتقاء و بهبود دهند. تهران نیز به‌عنوان یکی از کلان شهرهای درحال‌توسعه، از این موضوع مستثنا نیست و با گسترش روزافزون جمعیت، مشکلات و مسائل جدیدی به شهر و شهروندان تحمیل می‌شود که تنها راه چاره برای حل این مشکلات ارتقاء جایگاه شهرداری و استفاده از ظرفیت خود شهروندان برای حل آن‌هاست. شهرداری تهران در چند سال اخیر با درک ضرورت این نوع تغییر ساختار و رویکرد در مدیریت شهری، توجه به مباحث اجتماعی و فرهنگی را در دستور کار جدی خود قرار داده است و از همین روی این موضوع را در کانون توجه خود قرار داده است. ازاین‌رو هدف این تحقیق ارائه راهبردهایی جهت ارتقاء جایگاه مدیریت شهری تهران به وضع مطلوب و تبدیل آن به نهادی اجتماعی است. روش پژوهش: روش این مطالعه روش کیفی و شبه دلفی است و گردآوری اطلاعات آن به دو صورت مطالعه اسنادی- کتابخانه‌ای و مصاحبه است. به‌منظور شناخت وضع موجود شهرداری تهران و ترسیم وضع مطلوب شهرداری و دریافت راهبردهای ارتقاء جایگاه مدیریت شهری تهران به وضع مطلوب از اسناد، مدارک، مطالعات انجام شده در این خصوص و مصاحبه با مدیران و کارشناسان فعال در حوزه اجتماعی و فرهنگی استفاده شده است. همچنین برای اولویت‌بندی راهبردها ازلحاظ درجه اهمیت، پرسشنامه‌ای از راهبردها تهیه و از طریق آن نظرات مدیران و کارشناسان فعال در این حوزه خواسته شد. یافته‌ها: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد از بین راهبردهای احصاء شده در این تحقیق افزایش اعتماد شهروندان، ارتقاء مشارکت شهروندی، تمرکززدایی فعالیت‌ها، ایجاد مدیریت یکپارچه شهری، آگاه‌سازی و آموزش شهروندی، بهبود وضعیت نیروی انسانی و ارتقاء تعامل با نهادها، سازمان های مدنی، دانشگاه ها و مراکز پژوهشی، ایجاد شهر الکترونیک و ارتقاء کیفیت از اهمیت بیشتری برخوردار بوده است نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این تحقیق مدیریت شهری تهران می‌بایست به‌منظور بهبود عملکرد خود و تبدیل‌شدن به نهادی اجتماعی و فرهنگی، راهبردهایی نظیر افزایش اعتماد شهروندان، ارتقاء مشارکت شهروندی، تمرکززدایی فعالیت‌ها، ایجاد مدیریت یکپارچه شهری، آگاه‌سازی و آموزش شهروندی را در دستور کار خود قرار دهد.
Introduction and Objective: Tehran, as it is a developing metropolis, is not an exception. With regards to the increase in population, new problems and issues are imposed upon the city and the citizens for which the only solution is social and cultural practices of urban management and using citizens’ capacities for solving these problems. In recent years, having a perception for the necessity of these changes in urban management approaches, Tehran’s municipality has considered socio-cultural issues more seriously. Therefore, the purpose of this study is to identify the current situation of the municipality of Tehran, determine the desired status of the municipality of Tehran as a social institute and finally provide managerial strategies to enhance the status of the municipality to a social institute. Methods:The applied method in this study is a qualitative and a semi-Delphi method and the information gathering was done through both library and archival research and interview. Documents and research results in this field and interviews with managers and experts in the field of social and cultural studies are used in order to understand the current situation of the municipality of Tehran, draw the best situation of the municipality as a social institute and have a clear understanding about the strategies for the enhancement. Also to prioritize the strategies in terms of importance, a questionnaire of the strategies was prepared through which the managers and experts in this field were asked about their opinion. Results: The findings of this study show that macro strategies including “increase in citizens trust, promotion of citizen participation, improvement in the quality of urban life, decentralization of activities, development of urban integrated management, informing and educating citizens, improvement of human resources and promotion of interactions with institutions, civil societies, universities and research centers, creation and improvement of an electronic city, improvement in financial situation, privatization and outsourcing activities” should be considered. Among the mentioned activities, increase in citizens trust, promotion of citizen participation and decentralization of activities are the most significant. Conclusions: According to the findings of this research, the urban management of Tehran should take the following into consideration in order to convert into a socio-cultural institute;increase in citizens trust, promotion of citizen participation, decentralization of activities, development of urban integrated management, informing and educating citizens.