بررسی پل طبیعت تهران و تاثیر آن در منظر شهری
محورهای موضوعی : مطالعات مدیریت شهری
سمیه ندائی
1
(کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه (نویسنده مسئول)
SOMI.NEDAEI@YAHOO.COM)
محسن کاملی
2
(دکتری معماری، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
kameli@iautb.ac.ir)
کلید واژه: پلهای عابر پیاده, منظر شهری, پل طبیعت تهران,
چکیده مقاله :
مقدمه و هدف پژوهش: منظر شهری در ایران به خصوص در کلان شهرها نظیر سایر کشورهای در حال توسعه، به دلیل تحمل مدرنیزاسیون کم رنگ و فاقد نشاط و سرزندگی گردیده است . به ویژه که به دلیل انواع موانع کالبدی جدید، دید از داخل به خارج شهر، به این معنا که نزدیک شدن هر چه بیشتر به طبیعت و چشم انداز‌های پیرامون شهر است، نادیده گرفته شده است. امروزه عابرین پیاده بیشتر درگیر ترافیک خیابانها هستند. یکی از راهکارهای موثر برای درگیری کمتر عابرین با ترافیک خودروها استفاده از پلهای هوایی عابر پیاده است که مهمترین مزیت آن کاهش تداخل سواره و پیاده و ایمنی حرکت عابر پیاده است. از این رو هدف این پژوهش شناسایی عوامل موثر در افزایش زیبایی و منظر شهری به واسطه سازهای مدرن و تاثیر گذاری پل طبیعت در خوانایی و بررسی عوامل بارز بودن این سازه است. روش پژوهش: مطالعات کتابخانه‌ای و پرسش نامه یافته ها: میزان خوانایی و تاثیر پل طبیعت در بافت شهری و انظار عمومی که با بهره گیری از اصول و معیارهای منظر شهری طراحی شده است . نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد، طراحی پل طبیعت به میزان قابل زیادی از نظر منظر شهری و خوانایی برای رهگذران کاملا ملموس و هویداست، همچنین از نظر کاربری و عملکرد یکی از سازه‌های موفق شهری میباشد. با توجه به تحقیقات حاصله فرم و شکل و همچنین عوامل موثر منظر شهری در طراحی این پل باعث ایجاد ارتباط با کاربران و شاخص بودنش در جوامع جهانی شده است. از این رو طراحی پل پیاده روی در کشور با معیارها و اصول طراحی منظر شهری ضروری است، با استفاده از الگوهای موفق در این زمینه و همچنین استفاده از گروهای طراحی و مهندسی به طراحی و خلق نمونه‌های از پلهای دست زند که با اصول و معیارهای منظر شهری هماهنگ باشد و بر ارزش و غنای محیط‌های شهری بیفزایید.
Introduction & Objective: The urban landscape in Iran, especially in metropolitan areas, like other developing countries, has suffered from diminished modernization, lack of vitality and vitality. Especially because of the variety of new physical barriers, seeing from the inside out to the city in this sense which is getting closer to the nature and landscape of the city, has been ignored. Today pedestrians are more likely to be involved with street traffic. One of the effective ways for lesser pedestrians to engage in traffic is to use pedestrian overpass bridges, the most important of which is the reduction of pedestrian interference and pedestrian safety. Therefore, the propos of this research is Identify effective factors in enhancing beauty of the urban landscape through modern instruments and the effect of the nature bridge on the readability and the exploration of the factors that make this structure apparent. Method:Library studies and questionnaires. Findings:The readability and impact of the nature bridge in the urban context and the public view, which is designed using the principles of urban landscape. ConclusionThe results of this research showed that the design of the nature bridge is considerably more urban in terms of urban landscape and readability for passersby is quite tangible and well-known, as well as in terms of the use and performance of one of the successful urban structures. According to the findings, the form and form, as well as factors The effective urban landscape in designing this bridge has been linked with users and its indexation in global societies. Therefore, the design of the bridge in the country is necessary with the criteria and principles of urban landscape design, using successful patterns in this field as well as The use of design and engineering teams to design and sample examples of bridges that meet the principles and criteria Coordinated urban landscape and add value and richness of urban environments.
احمدی، حسن، (1371)، “بررسی معیارهای ارزیابی طراح‌های کالبدی“، مجموعه مقالات اولین کنفرانس بین المللی طرح ریزی کالبدی، انتشارات دانشگاه پیام‌نور
اکبری مطلق، مصطفی، (1394)، “ادراک منظر شهری در تعامل انسان –محیط“، پژوهشکده معماری و شهرسازی
افهمی، رضا و فرشید نیک، فرزانه، (1389)، “سیر تکاملی کاربرد عبور سکونت در پلهای ایران“، نشریه هنرهای زیبا بحرینی، حسین، (1377)، “فرآیند طراحی شهری“، انتشارات دانشگاه تهران
پاکزاد، جهانشاه، (1390)، “راهنمای طراحی فضاهای شهری در ایران“، تهران :وزارت مسکن و شهرسازی
پیرنیا، محمد کریم، (1379)، “راه ورباط“، سازمان میراث فرهنگی کشور، تهران
حکیمی، منیژه، (1378)، “روگذر و زیر گذر عابر پیاده“، مجله تازه‌های ترافیک شماره3و4
دویران و دیگران، اسماعیل، (1391)، “سنجش مولفه‌های آسایش بصری در منظر شهری“، دانشگاه آزاد زنجان
صالحی، اسماعیل، (1387)، “آسایش بصری“، نشر تهران
ناظمی، الهام و محقق نسب، عنایت ا. .، (1394)، “لزوم بازطراحی پلهای عابر پیاده در جهت بهبود منظر شهری“، دومین کنفرانس ملی معماری و منظرشهری پایدار
نیکو مرام و دیگران، هاشم، (1386)، “ارزیابی و تحلیل اثربخشی پل های عابر پیاده درون شهری“، نشریه هویت شهر
Jacobs, G, (1997), “Safety Problem in Developing Countries”
Jansen, S. U, (1998), “Pedestrian Safety – Analysis and Safety Measures”, Denmark
Robertson, K. A, (1993), Pedestrianization Strategies for Down Town Planners”, Journal of the American Planning Association
_||_