نقش حوزه انقلابی در بازسازی هویت ملی
محورهای موضوعی : سیاست پژوهی ایرانی (سپهر سیاست سابق)
علی ملکی
1
(استادیار، گروه معارف اسلامی، دانشگاه تفرش، تفرش، ایران)
کلید واژه:
چکیده مقاله :
بازسازی هویت ملی در همه کشورها برای نیل به توسعه ضروری و لازم است. در تاریخ ایران سه منبع هویت‌ساز شامل سنتی - ایرانی، مدرن و مذهبی بوده است. حال این پرسش‌ها مطرح است که جمهوری اسلامی ایران چالش‌های تعدد منابع هویت را در ایجاد هویت ملی جدید چگونه حل کرده است؟ نقش حوزه‌های علمیه در شکل‌دهی هویت ملی پس از انقلاب اسلامی چگونه بوده است؟ فقدان اجماع نظر در این زمینه باعث شکل‌گیری بحران هویت و در نتیجه، ظهور موانعی در مسیر توسعه شده است. در پژوهش حاضر، فرض بر این است که هویت ملی، سیال و تغییرپذیر است وگفت‌وگو در فضای آزاد در تأسیس هویت ملی و پذیرفتن روش‌های دموکراتیک در جذب عناصر مشترک یا مناسب با هویت‌های دیگر، این مشکل را حل می‌کند. حوزه‌های علمیه به عنوان حاملان انقلاب و مهم‌ترین عامل هویت‌بخش انقلابی، می‌توانند در تکوین هویت ملی و اسلامی نقش عمده را ایفا کنند و هویت ملی را بر اساس الگوی اسلامی - ایرانی، در چنین فضایی به اقناع عمومی درآورند، اما در عمل، عدم ایفای چنین نقشی، باعث به‌وجودآمدن چالش‌های عملی در جامعه شده است. در انجام‌دادن این پژوهش روش توصیفی - تحلیلی به‌کار گرفته شده است.
It is necessary for all nations to achieve development to have renewal of national identity. In the history of Iran, there have been three sources including religious, modern and traditional-Iranian sources. Now, the questions raised are that “how has the Islamic Republic of Iran resolved challenges of multiple sources of identity in creating new national identity?” “How have seminaries played a role in forming post-Islamic Revolution national identity?” Lack of consensus in this respect has led to formation of identity crisis and as a result, appearance of barriers on the way to development. In this paper, it is hypothesized that national identity is current and changeable and discourse in open space for creation of national identity and acceptance of democratic manners of attracting elements joint or suitable in relation to other identities can solve the problem. Seminaries as bearers of revolution and the most important identity-giving revolutionary element can play a leading role in developing Islamic and national identity and keep people contented with national identity based on Iranian-Islamic modeling in such an environment. But in practice, this role is not played and it has caused society to deal with challenges. The research has applied analytic-descriptive methodology.
_||_