تأثیر هشت هفته تمرین هوازی منتخب بر کیفیت زندگی، افسردگی و ترکیب بدن زنان مبتلا به کم کاری تیروئید

محورهای موضوعی : فصلنامه تحقیقات روانشناختی

مهسا صفایی ¹ , ماندانا غلامی ² , کیوان ملانوروزی ³

1 - کارشناس ارشد تربیت بدنی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات (تهران).
2 - استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات (تهران).
3 - استادیار گروه روانشناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات (تهران).

تاریخ دریافت : 1402/07/22 تاریخ پذیرش : 1402/07/22 تاریخ انتشار : 1398/11/01

کلید واژه: کیفیت زندگی, افسردگی, تمرین هوازی, ترکیب بدن, کم کاری تیروئید,

چکیده مقاله :

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی استپ بر کیفیت زندگی، افسردگی و ترکیب بدن زنان مبتلا به کم کاری تیروئید بود. بدین منظور 30 زن مبتلا به کم کاری تیروئید که دارای افسردگی خفیف بودند انتخاب شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت هشت هفته در تمرینات هوازی (ایروبیک استپ)، سه جلسه در هفته شرکت کردند. توده بدن، مجموع چین های پوستی، درصد چربی، توده چربی، توده بدون چربی، نسبت دور کمر به باسن، شاخص توده بدن و همچنین کیفیت زندگی و افسردگی آزمودنی ها قبل و بعد از هشت هفته تمرین هوازی مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج، افزایش کیفیت زندگی و کاهش افسردگی و بهبود ترکیب بدن را در گروه تمرین کرده در مقایسه با گروه کنترل نشان داد، اما تفاوت معنادار در نسبت دور کمر به لگن بین گروه ها مشاهده نشد.

چکیده انگلیسی:

The purpose of this study was to investigate the effect of step aerobic exercise on quality of life, depression and body composition of women with hypothyroidism. Semi-experimental research was performed. Thirty women with hypothyroidism who had mild depression and taking levothyroxine sodium. three sessions per week. Body mass, fat percentage, fat mass, waist to hip ratio, body mass index, as well as quality of life and depression were evaluated before and after eight weeks of aerobic training. Independent t-test was used for the difference between the variables. Significant increase in quality of life and decrease in depression and improvement of body composition. Decreasing changes in depression and body mass BMI, skin index, fat percentage, fat mass were significant only in the experimental group and did not have a significant effect on the control group. There was no significant effect in the WHR experimental group and control group.