بررسی اثر رژیم غذایی سرکه سیب بر بافت هپاتوپانکراس و فلور باکتریایی روده در میگوی وانامی Litopenaeus vannamei
محورهای موضوعی : مجله پلاسما و نشانگرهای زیستیسجاد پور مظفر 1 , عبدالمجید حاجی مرادلو 2 , حامد کلنگی میان دره 3
1 - گروه شیلات و تکثیر و پرورش آبزیان، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی گلستان. ایران.
2 - گروه شیلات و تکثیر و پرورش آبزیان، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی گلستان. ایران
3 - گروه شیلات و تکثیر و پرورش آبزیان، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی گلستان. ایران
کلید واژه: فلور باکتریایی, هپاتوپانکراس, تعداد هموسیتهای کل, میگوی وانامی, سرکه سیب,
چکیده مقاله :
زمینه وهدف:تولیدات طبیعی اسیدهای آلی هم چون سرکه سیب، اغلب با کاهش یا تغییر در باکتری‌های موجود در دستگاه گوارش و اسیدی کردن روده در میزبان، موجب جلوگیری از رشد باکتری‌های مضر در میزبان می‌شوند. هدف از این مطالعه، بررسی اثر جیره غذایی حاوی سرکه سیب بر شمارش کلی تعداد هموسیتها، بافت‌شناسی هپاتوپانکراس و فلور باکتریایی روده میگوی وانامی است.روش کار:در این مطالعه تعداد 225 قطعه میگو وانامی با وزن 0/0410/2 گرم با رژیم غذایی حاوی سطوح مختلف سرکه سیب به مدت 60 روز تغذیه شدند. تیمارها شامل، سه جیره‌ی آزمایشی حاوی سطوح صفر، 2% و 4% سرکه سیب بود. در پایان دوره به صورت تصادفی از میگوها نمونه‌برداری شد. جهت اندازه‌گیری تعداد هموسیت کل، همولنف از قسمت شکمی نمونه‌ها برداشته و تعداد سلول‌های Bو R، مساحت توبولها در بررسی بافت‌شناسی اندازه‌گیری گردید. از طرفی، جهت بررسی فلور باکتریایی روده(log CFU g) از محیط کشت نوترینت آگار به همراه نمک استفاده شد.یافته ها:نتایج نشان داد که تعداد کل هموسیت در میگوهای تغذیه شده با سرکه سیب افزایش معنی‌داری داشت(0/05 p ). علاوه بر این، از لحاظ تعداد سلول‌های کیسه‌ای و مساحت توبولهای هپاتوپانکراس تفاوت معنی‌داری در تیمارها مشاهده نشد(0/05 p >)، در حالی که تعداد سلول‌های جذبی- ذخیره‌ای در تیمارهای حاوی سرکه سیب کاهش معنی‌داری و بیشترین کاهش در تیمار 2% سرکه سیب مشاهده گردید(0/05 p ). کل باکتری‌های قابل‌کشت در روده میگوهای تغذیه شده با سرکه سیب کاهش معنی‌داری در مقایسه با گروه شاهد داشت(0/05 p نتیجه گیری:این مطالعه، به عنوان اولین اطلاعات گزارش شده در مورد استفاده از سرکه سیب در رژیم غذایی آبزیان می‌باشد. این یافته‌ها نشان داد که سرکه می‌تواند به‌عنوان جایگزینی مناسب برای اسیدهای آلی معرفی و پتانسیل بزرگی برای استفاده از این ماده در جیره غذایی میگوی وانامی وجود دارد.
Inroduction & ObjectiveOrganic acids product such as Apple cider vinegar usually alter or reduce bacteria within the gastrointestinal tract and decrease pH in the intestinal tract, thus inhibit the growth of harmful bacteria the host animal. The objectives of this study, was to evaluate the effect of dietary supplementation of Apple cider vinegar on total hemocyte count, histology of the hepatopancreas and intestinal microbiota of the Litopenaeus vannameiMaterials and Methods:In this study two hundred twenty-five Litopenaeus vannamei with an average initial weight of 10.2 ± 0.04 g, that they were fed diets supplemented with different levels of a Apple cider vingar after 60 days. Treatments included levels of 0, 2% and 4% Apple cider vinegar diets. Shrimp were randomly sampled at the end of the experiment. The hemolymph was withdrawn from abdominal segments of samples for measuring total hemocyte count. The number of the B-cells and R-cells, as well as tubule diameter were quantified for histological examination. Also, the gut microbial fora count (log CFU g¹) was determined using nutrient agar medium plus salt.ResultsThe results indicated that, shrimp fed Apple cider vinegar diets had significantly higher total hemocyte count (p 0.05), whereas the number of the resorptive cells significantly decreased in shrimp fed a diet containing Apple cider vinegar and a dramatic decrease was observed in 2% Apple cider vinegar treatment (p Conclusion: This study was the first reported data on the use of dietary Apple cider vinegar in aquatic animal. These findings indicate that the Apple cider vinegar was introducing suitable organic acid alternative and also it has the greatest potential for use as a diet supplement for L. vannamei