تاثیر زوج درمانی پذیرش و تعهد بر آشفتگی زناشویی، انعطاف‌پذیری روانشناختی و نگرانی اجتماعی در زوجین متقاضی طلاق
محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعي
ابوالفضل بخشی‌پور
1
(استادیار، گروه روانشناسی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران)
نرگس شجاعی کلاته‌بالی
2
(دانشجوی دکتری مشاوره، گروه مشاوره، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران)
آزیتا بهجت
3
(کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران)
اسما فولادی
4
(استادیار، گروه روانشناسی، موسسه آموزش عالی تابران، مشهد، ایران)
کلید واژه: پذیرش و تعهد, انعطاف‌پذیری روانشناختی, زوج درمانی, آشفتگی زناشویی, نگرانی اجتماعی,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر زوج درمانی پذیرش و تعهد بر آشفتگی زناشویی، انعطاف‌پذیری روانشناختی و نگرانی اجتماعی در زوجین متقاضی طلاق بود. روش پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه‌های آزمایش و کنترل بود. جامعه پژوهش زوجین متقاضی طلاق مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره شهر قرچک در سال 1397 بودند. از میان اعضای جامعه 40 زوج با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه مساوی شامل گروه‌های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 12 جلسه 2 ساعته (هفته‌ای یک جلسه) تحت آموزش زوج درمانی پذیرش و تعهد قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی ندید. داده‌ها با پرسشنامه‌های آشفتگی زناشویی (اسنایدر، 1997)، انعطاف‌پذیری روانشناختی (بوند و همکاران، 2007) و نگرانی اجتماعی (ولز، 1994) جمع‌آوری و با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم‌افزار SPSS-17 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که روش زوج درمانی پذیرش و تعهد باعث کاهش آشفتگی زناشویی و نگرانی اجتماعی و افزایش انعطاف‌پذیری روانشناختی در زوجین متقاضی طلاق شد (001/0P<). بر اساس نتایج توصیه می‌گردد که مشاوران و درمانگران خانواده در کنار سایر روش‌‌ها از روش زوج درمانی پذیرش و تعهد برای بهبود مشکلات زوجین متقاضی طلاق به‌ویژه کاهش آشفتگی زناشویی و نگرانی اجتماعی و افزایش انعطاف‌پذیری روانشناختی استفاده کنند.
The aim of present research was determine the effect acceptance and commitment couple therapy on marital distress, psychological flexibility and social concern in divorce applicant couples. Research method was semi-experimental with pretest-post-test design with experimental and control groups. Research population was divorce applicant couples referred to counseling center of Qarchak city in 2018 year. From population 40 couples were by available sampling method and randomly replaced into two equal groups including the experimental and control groups. The experimental group received training of acceptance and commitment couple therapy for 12 sessions of 2 hours (one session per week) and control group didn’t receive any training. Data were collected by questionnaires of marital distress (Snyder, 1997), psychological flexibility (Bond & et al, 2007) and social concern (Wells, 1994) and analyzed by multivariate analysis of covariance method in SPSS-17 software. Results showed that the acceptance and commitment couple therapy method led to decrease marital distress and social concern and increase psychological flexibility in divorce applicant couples (P<0/001). Based on the results it is recommended that family counselors and therapists use from method of acceptance and commitment couple therapy along with other methods to improve the problems of divorce applicant couples, especially decreasing marital distress and social concern and increasing psychological flexibility.
_||_