سنتز و مشخصه‌یابی نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن اصلاح شده با مخلوط پلیمری نشاسته/کربوکسی متیل سلولز برای بررسی رهاسازی هدفمند داروی ضد ویروس آسیکلوویر

محورهای موضوعی : نانومواد

ایوب تعاونی گیلان ¹ (گروه مهندسی نانومواد دانشگاه رازی)

تاریخ دریافت : 1396/12/22 تاریخ پذیرش : 1396/12/22 تاریخ انتشار : 1397/03/01

کلید واژه: نشاسته, نانوذرات مغناطیسی, کربوکسی متیل سلولز, رهاسازی هدفمند, آسیکلوویر,

چکیده مقاله :

در این تحقیق نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن Fe3O4 اصلاح شده با مخلوط پلیمری نشاسته/کربوکسی متیل سلولز به عنوان حامل برای ارسال هدفمند داروی خوراکی ضد ویروس آسیکلوویر (ACV) سنتز گردید. نانوذرات سنتز شده با تغییر نسبت نشاسته/کربوکسی متیل سلولز، درصد بارگذاری دارو و غلظت اتصال دهنده عرضی اصلاح گردیدند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی عبوری نشان داد که این نانوذرات دارای شکل تقریبا کروی هستند. طیف‌سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR) و پراش اشعه ایکس (XRD)، علاوه بر نشان دادن پوشیده شدن سطح نانوذرات با مخلوط پلیمری نشاسته/کربوکسی متیل سلولز، عدم وجود هر نوع برهمکنش شیمیایی بین دارو، پلیمر و اتصال دهنده عرضی را نیز نشان دادند. طیف‌سنجی ماوراء بنفش (UV-Vis) نشان داد که بیش از 60/93 درصد داروی آسیکلوویر می تواند در نانوذرات مغناطیسی اصلاح شده محبوس گردد. روند رهاسازی در محل دارو در هر دو محیط اسیدی و بازی به‌طور گسترده بررسی گردید که نتایج بدست آمده وابستگی میزان رهاسازی دارو به افزایش مقادیر اتصال دهنده عرضی و کربوکسی متیل سلولز استفاده شده در سنتز نانوذرات را نشان داد. فرآیند رهاسازی آهسته ی دارو حدود 14 ساعت به طول انجامید. نتایج بدست آمده با روند غیر فیکی رهاسازی دارو همخوانی دارد. نتایج این پژوهش نشان داد که نانوذرات سنتز و بارگذاری شده با داروی آسیکلوویر، برای کاربردهای رهاسازی هدفمند داروهای خوراکی مناسب هستند.