"شخصیت پردازى" در شش داستان کوتاه هوشنگ گلشیرى
محورهای موضوعی : پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی
کلید واژه: داستان کوتاه, شخصیت پردازى, قهرمان داستان, هوشنگ گلشیرى,
چکیده مقاله :
شخصیت پردازى، یکى از مؤلّفه هاى اصلى داستان نویسى به شمار مى آید. قدرت هنرى نویسنده در تکامل و پرورش هرچه بهتر شخصیت ها در بطن داستان، مى تواند از نقاط قوت سبک نویسندگى او و عامل جذب مخاطب باشد. در ایران در پى آشنایى داستان نویسان با آثار منتشرشده نویسندگان غربى، گرایش ها به سوى جریان نگارش رمان هاى روان شناسانه و متّکى بر عنصر شخصیّت افزایش یافت. یکى از نویسندگانى که در این زمینه گام نهاد، هوشنگ گلشیرى است که با خلق آثارى که هر چند تعدادشان اندک است، توانست سبک و شیوه خاص خود را در زمینه آثارى که مبتنى بر شخصیت پردازى قوى و نشان دادن دغدغه هاى ذهنى و روانى آن ها هستند، تثبیت کند. در این مقاله کوشش مى شود با تکیه بر شش داستان کوتاه از گلشیرى، عنصر شخصیت پردازى در آثار او بررسى شود.