نگاهى به اوضاع شعرىِ دربار صفوى نقدى بر نظریه خروج شعر از دربار
محورهای موضوعی : پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی
کلید واژه: صفویه, شعر دربارى, محتواى شعر, شعر اجتماعى - سیاسى,
چکیده مقاله :
ادب و فرهنگ از آغاز عهد صفوى تا پایان آن عهد، تحوّلات چشم گیرى داشت که در دوران حکومت "شاه عبّاس"، به اوج خود رسید. با رسمیّت یافتن ایدئولوژى شیعى، صفویان راه نفوذ خود را در طبقات مختلف مردم یافتند و درنتیجه ادبیات، رنگ خاصّى به خود گرفت. پیروى و تأثیرپذیرى از شاهان تیمورى، باعث شد تا شاعران، چون دوره هاى گذشته، تحت حمایت دربار باقى بمانند امّا نه به عنوان ابزارى تبلیغى و تزئینى. شعر از یک سو در میان مردم عادّى رواج یافت و از دیگر سو، از دربار صفوى خارج نشد و به دلیل داشتن جنبه هاى اجتماعى، سیاسى و مذهبى، رنگ تملّق گونه خود را از دست داد. در این پژوهش به حضور شاعران و محتواى شعر آنان در دربار صفوى پرداخته شده است.