بررسی فاکتورهای خطر شیوع عفونت لپتوسپیرا در اسب های منطقه گنبد
محورهای موضوعی : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکیامید جاهدداشلی برون 1 , علی حسن پور 2
1 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، دانشکده دامپزشکی، دانش آموخته دکترای حرفه ای دامپزشکی، تبریز، ایران.
2 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، دانشیار دانشکده دامپزشکی، گروه علوم درمانگاهی، تبریز، ایران.
کلید واژه: فاکتورهای خطر, شیوع عفونت لپتوسپیروز, آزمایش آگلوتیناسیون میکروسکوپی, اسبهای منطقه گنبد,
چکیده مقاله :
لپتوسپیروز یک بیماری باکتریایی مشترک بین انسان و دام و با انتشار جهانی است که منبع اصلی آن جوندگان و حیوانات وحشی می باشد که لپتوسپیراها را در ادرار خود دفع می کنند. این بیماری در انسان و در تمام پستانداران اهلی و وحشی بروز می کند. این بیماری در حیوانات مختلف موجب تب، هموگلوبینوری، زردی، سقط جنین، ورم پستان، کاهش تولید شیر، اختلالات تولیدمثلی و مرگ می گردد و مهمترینعوارض آن در اسبچشم درددوره‌ای، سقط جنین و مرده‌زاییاست. هدف از این مطالعه، بررسی فاکتورهای خطر ایجادکننده بیماری لپتوسپیروز و ارتباط آن با میزان شیوع بالای این عفونت در اسب های منطقه گنبد بود. بر همین اساس تعداد 200 نمونه سرمی از بیناسب های منطقه گنبدجمع آوری گردید. سپس با آزمایش آگلوتیناسیون میکروسکوپی و با استفاده از 7 نوعآنتی ژن زنده لپتوسپیرا اینتروگانس شامل: پومونا، کنیکولا، ایکترهموراژیه، گریپوتیفوزا، هارجو، اتومنالیس وبالوم مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج به دست آمده از آزمایش آگلوتیناسیون میکروسکوپی حاکی از آلودگی 12% نمونه های سرمی بود. عمده آلودگی مربوط به نمونه ها به اسب هایی اختصاص داشت که در محیط های باتلاقی و نیمه باتلاقی زندگی می کردند،به طوری که89%نمونه‌های مثبت را شامل می شد. در بین نمونه های مثبت 34/58%نمونه ها با سروتیپ کنیکولا واکنش مثبت نشان دادند. از سوی دیگر، 34/33%از نمونه های مثبت به اسب هایی تعلق داشت که جوندگان به خصوص موشدر محیط زندگی آنها به تعداد بسیار زیاد مشاهده شده بود. در مورد اسب هایی که بستر نگه‌داری آنها مرطوب و نیمه مرطوب بود، 67/66% از نمونه های مثبت را به خود اختصاص دادند ودر نهایت اینکه بیشترین فراوانی نمونه های مثبت دامی درمحدوده سنی 3 تا 6 سال قرار داشتند. به عبارتی دیگر با افزایش سن حیوانات، میزان شیوع این بیماری هم افزایش یافته است. پس باتوجه به نتایج به دست آمده، افزایش سن حیوانات، زندگی در محیط‌های باتلاقی با بستر مرطوب، وجود سگ نگهبان آلوده در کنار اسب ها ونیز وجود تعداد زیاد جوندگان در محیط را می توان به عنوان برخی فاکتورهای خطر رخداد شیوع سرولوژیک لپتوسپیروز مورد اهمیت و تاکید قرار داد.
Leptospirosis is a world-wide zoonotic infection occurring in animals and humans. Rodents and wild animals are a major source of infection. Clinical signs in animals include fever, heamoglubinuria, jaundice, abortion, mastitis, reduced milk production, reproductive failure and death with periodic ophthalmia, abortion and stillbirths being among its important signs in horses. The main purpose of this study was to investigate the risk factors for the prevalence of leptospiral infection in horses of Gonbad area. This study was conducted on 200 horses in Gonbad area in Iran in order to determine seroprevalence of leptospiral infection. Sera were initially screened at dilution of 1:100 against 7 live serovars of Leptospira interrogans: Pomona, Canicola, Hardjo, Ballom, Icterohaemorrhagiae, AutomenalisandGrippotyphosausing themicroscopic agglutination test. The prevalence of leptospiral infection was 12% in horses. The majority of these infections were seen in horses that live in marsh and semi-marsh conditions and they accounted for 89% of positive samples. The highest number of reactors in horses (58.34%) wasdue toserovarCanicola and 33.34% of positive samples were seen in horses with many rodents living in their environment.66.67% of positive samples were seen in horses that were kept In moist and semi moist stables. The highest number of positive samples were seen in 3 to 6 years old animals, in other words prevalence of this disease is raised with increase of age. So according to the results, increasing age, living in marsh environment, moist stable presence of infected dogs and rodents, in environment are some of risks factors for prevalence of leptospiral infection
· خوشه، ی. (1391). بررسی سرواپیدمیولوژیکی بیماری لپتوسپیروزیس در اسبهای منطقه اردبیل در سال91 – 1390. دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز. پایاننامه شماره 1386 Sf.